Sevilmeli insan, hem de bütün kusurlarıyla sevilmeli. Zaten onu güzelleştiren birazda kusurları değil mi?. Neye yarardı insanların tam mükemmel olduğu bir dünya. Sıkıntısı çekilir miydi onun, hiç kötülüklerin bilinmediği yerde iyilikler nasıl bilinirki.
Kusur olmayan, çirkinlik bulunmayan bir ortamda mükemmelin ve güzelin ne kıymeti olur ki Zıtların bayramı değil mi burası? Ve zıtların çocuğu değil mi insan? Sevgi bağları ile sımsıkı bağlamalıyız kendimizi insana kusurları şefkat perdesi ile örtmeliyiz daima. Kusurlu insana şefkat beslemeliyiz, acımalıyız, sevgi örtümüzle kuşatmalıyız onun her yanını, kusurları ile baş başa bırakmamalıyız onu.
Başka meziyet aramaya gerek yok sevmek için insanı, insan olması bize yeter. Her şey sevilmeli yaratık olduğu için her şey, Yaradan dan ötürü sevilmeli. Zaten Allah her şeyi sevgiden , sevdiğinden yaratmadı mı? Ferde hürmetin bittiği yerde topluma hürmette bitmiştir. Bir insan öldüren bütün insanları öldürmüş gibidir...
Yaptığı kötülükler birden siliniverir gösterdiği hürmet adına. O köpek bile olsa kabul görür, iltifat görür bu davranış. İyiliklerden hiçbirini, velev çok küçük de olsa küçük görmek doğru
değildir asla. Severler inanırlar birbirlerini, sevmeliler birbirlerini. Bağlanmalılar ayni vücudun azaları gibi birbirlerine. Birinin derdi hepimizin olmalı, sevinçler yansımalı birbirinin sevinciyle hepsinin içine .
Temizler temizlere yanaşır, pisler pislere yanaşır, herkes kendisi gibi olanla kaynaşır daima. Bu cazibe bir araya getirir kardeş yapar insanları Sevgi delil ister elbet, sevdiğinden bitip tükenmeyi gerektirir. Onun için belası çoktur sevgi yolunun. Onları aşmadan sevgiye ulaşmak imkansızdır. Sevgilinin kim olduğuna bağlı yolun zorluğu. O’ nu sevmek ayrı bir paye; fakat onun tarafından sevilmek daha başka bir mazhariyet. Ama ölçü şu; Sen onu ne kadar seviyorsan, Ondan o kadar karşılık görürsün. O’ nun senin kalbindeki yeri ne kadarsa, sende onun katında o kadar yere sahipsin. Evrenselleştirmek istiyoruz biz sevgiyi. Sevgi atmosferi sarsın bütün ülkeleri. İnsanların içi sevgiyle dolsun birbirlerine. O zaman güzel düşünenin güzel gördüğünü göreceğiz biz de. Lezzet alacağız yaşadığımız hayattan. Kusur görmeyecek o zaman gözlerimiz. boşlukları bakışlarımız dolduracak sürekli. Şeytan hissesinin ne kadar büyük olduğunu anlayacağız işlenen kötülüklerde, günahlarda. Hisse hisse pay edeceğiz islenen suçları. Nefis, şeytan, Zaaf, Toplum, Aile, Çevre suçluları arasında çok az bir hisse kalacak o zaman suçluya. Affedilebilir olduğunu göreceğiz o küçük hissenin.
Affedeceğiz o zaman canımıza kast edenleri bile. Can vereceğiz onlara sevgimizle
Unutma insanlar sevgilisiz yaşayabilirler ama sevgisiz asla. Sevginin olduğu her yerde güzellik, hoşgörü ve mutluluk vardır