Ey Sevgiperisinin kanatları olan yâr...
Her an hasretinin zehrini içiyorum. Bana vuslat şerbetini içirmedin!
Cennet bahçesinden gelen yârin kapısında esen rüzgâr.
Gecenin karanlığını bana sor.
Suyun başında olanlar suyun değerini bilmezler.
Bir gün susuz kalacaklarını düşünmezler.
Sevgiperisinin toprağından aşk kokar.
Asırlar geçse de toprağımdan bu kokuyu hep duyarsın.
Efil efil eser sevenlerin yüreğini yakar.
Sana olan aşkım; bu kadar kutsal bu kadar özel