Parcalanırım yüreqimde bak her zerrem ayrı yerlerde...
Sevdansız geçen herdakikaya kaç günah adadım ben.. Kaç kez yıktım kendi ellerimle kurduğum şehirleri,kaç kez pes ettim son raundlarda.. Her bitişimin ardından kaç başlangıç geldide ittim ben elimin tersiyle.. Tertemiz gökleri koydum hayallerine.. Ağzıma almadım sensizliği.. Yüreqime koymadım.. Ve kaçkez inandırdım senin siyah sevdana benim pembe sevdamı.. Olmadı cantanem olmadı...
Her rüyada gerçek payı var derlerdi.. her rüyada.. Dün yatağıma yattım hayalinle.. Sımsıkı sarıldım.. "Uyudum-uyanamadım" Başlamadan bitti rüyam.. Ne eğrisi ne doğrusu,hepsini aldı gotürdü benden...
Bir tek benimdi yüreğin hani.. Hani gitmezdin ellere,bırakmazdın beni,bırakamazdın.. Çok seviyordun,unutamazdın..
Yoktu gücün bir sevdaya daha,ilk ve sondum hani.. hani,hani,hanii....
Gücü olmayan adam arkasına bile bakmadan gitti bak.. Yüreğimi acıta acıta,kırıklarıma basa basa ellere gitti..
Ne farkeder şimdi sensiz hayat ha yaşamak,ha ölüm...
Üstü kapalı yalnızlığımı kanattın sen gidişinle.. Başkalarında duydum unutulduğumu..
Alışığım ben unutulmaya bilirsin.. Ama ,insanı en çok sevdiği unutunca acırmış yüreği..
Çok acıttığında öğrendim...
Ve biz sevgili,biz bir tuvaldeki iki uyumlu renk olamadık.. Sen bana tez ben sana.. Ressamın bir dokunuşuydu benim yüreqimdeki mutluluk.. Belki boya adiydi bilemedim.. Acıdı yürek,acıttı.. Hiç düzelmediki zaten.. Hep bir taş yollara,hep geçilecek engebe.. Olmadı cantanem hiç bir zaman olmadı...
Beklenmeyen gidişinle birdaha toplanmamak üzere dağılıyorum sevgili.. Çıkmıyor yüreğimin dışına,kendi içimde dağılıyorum.. Dokunmuyor sana,acıtmıyor..
Yüreğin bir tek benimdi sevgili,öyle sandım...
Yalnızlığımın katsayısını sayacak gücümde yok zaten..
Olmadı cantanem olmadı..
Yüreğin benim olamadı..
