Uslanmış değilim
Islanmış olsam da gözyaşımdan...
Islanmış olsam da gözyaşımdan...
Acemhe'den :P
|
Bir türlü anlatamadığım
[/SIZE]
[SIZE=3]Düşüncelerimden [/SIZE]de vazgeçtim [SIZE=4]Bir gün nasılsa duracağını bildiğim Yüreğimden de... Kendi elini kendi tutan bi çocuğum ben,
Kendi Yüreğini, Kendi bilen bir cocuk... Ölürsem, karanlığa gülümseyerek ölürüm.
Ve o zaman biter sensizlikte yaşıyormuşluk takliti.. Son kez yoklarım o zaman ceplerimi.. Son dikişte bir yanlızlık bulurum elbet kendime.. Ölümden korksaydım, aşık olmazdım yar! Beni en çok yanlızlığım yaralar.. Meğer ne yanlızmışız insan olduysak.. Meğer ne yanlızmışız! Nefesin tükendiğinde, gözlerime çark ettin karabasanları..
Bir elimi sana verdim, ötekini aramadım bile.! Ne seni içimden terk edebildim Ne de sana terk ettirebildim içimi.. Unutmak kadar acıdır bazen yaşamak!
Ne yeminler bozdum, Geceler büyürken sensiz! Ne yeminler... Meğer susmak,
insanın içiyle konuşmasıymış... [SIZE=5]Geç fark ettim!"... [/SIZE] Sana ilk adımı ben öğrettim.
Ve sen ilk adımda beni terk ettin... :tolga:
Yaslarım Sırtımı(n) Yanlızlığ(ın)a !
Dağlardan uzak...Dar yollara yakındı gözlerim... Kanardı Asfalta her çarptığın da dizlerim...Dolu dizgin bir geçmişin...Yosun hırkalı gençliğiydim ! Geçti dedim...Artık yeter ! Saklanmakta yasak şemsiye altlarına ! Şehirler arası ıslanmakta... Yaslarım sırtımı; Yanlızlığa/Yaslarım sırtımın yanlızlığına... Yaşlarımı yırtamadım sayfa sayfa... ...Her sayfa da sen vardın;Her adımda da adın... |
« Önceki Konu | Sonraki Konu »
|