Sayfalarındayım karanlığın yine
Dışarısı yaz olsa ne olur,benim içim hazan bir sonbahar, hatta koca çetin bir kış Yalnızlığı aldatılarak öğrenen ben yine üzüntünün yapraklarını ıslattığı deftere karalıyor kendiniSordum durdum her şey koca bir yalandan mı ibaretti, yaşanan her şey, gizli sevişmeler, öpüşmeler, dokunuşlar hepside sadece bir yalandan ibaretmiş meğer ben çok sonradan öğrendim Sanki bir hayalin ortasından, bir rüyanın ortasından fırlayıp en kara düşüme geri döndüm; Azrail’le dostluğuma
Nefes alamıyorum artık biliyor musunuz, yalanlar dünyasında –gülüşlerin,sevdaların yalan olduğu şu dünyada – bana yeter oksijen yok Gözlerim ağlamayı bilmezdi, şimdi sürekli nemli Neden diyorum kendi kendime –yalnızlığın inanılmaz çaresizliğinde-, neden,neden Karşılıksız sevdiğim için mi kandırıldımBazen küçük bir çocuk gibi hissediyorum kendimi,elinden elma şekeri alınan bir çocuk misali Bütün tatları, umutlarını kaybettim dünyanın ve yanımda olup elimi tutacak, bana sevdiğimi söyleyecek bir hayal kahramanım yok, en büyük hayal kırıklığımdan sonra
Kalbimin yerinde olduğu hissediyorum çünkü koca bir ağrı var,hiç geçemeyecek gibi, çıkar beni yerimden diyor sanki bana Her şeye boş vermek geliyor içimden,yaşamaya boş vermek, nefes almaya boş vermek Ücra köşeme çekilip orda durmak,unutulmak istiyorum Belki kimse hatırlamazda yeniden üzülmem İçimde bir yerlerde bir şeyler darmadağın oldu ve derinden derine kanıyor kalbimSevmek birini bu kadar mı zor hem de karşılıksız, illaki peşinden mi koşmak gerek sevdanın,neden kendiliğinden olmuyor ki her şey, neden seven daha çıkmadı hani, hep sevdiğini söyleyen neden ızdıraptan başka bir şey getirmiyor
Ey çocuk dinle beni, gün gelip sende kandırılacaksın hem de bir hayat boyu Avutulacaksın elma şekeriyle, küçük umutlarla bu dünyada Sakın kendini benim gibi kaptırma, hayatta hiç kimse sevilmeyi hak etmez, hepsi bir gün elma şekerini elinden almaya gelecek , sakın kaptırma ve kimseyle hak etmeden onu paylaşmaya kalkışma, seni de ben gibi kandırıp yaşamla küstürürler
Bu dediklerimi kalbim söyledi çocuk,ağırlaşırken yalnızlık nöbetlerim
Dışarısı yaz olsa ne olur,benim içim hazan bir sonbahar, hatta koca çetin bir kış Yalnızlığı aldatılarak öğrenen ben yine üzüntünün yapraklarını ıslattığı deftere karalıyor kendiniSordum durdum her şey koca bir yalandan mı ibaretti, yaşanan her şey, gizli sevişmeler, öpüşmeler, dokunuşlar hepside sadece bir yalandan ibaretmiş meğer ben çok sonradan öğrendim Sanki bir hayalin ortasından, bir rüyanın ortasından fırlayıp en kara düşüme geri döndüm; Azrail’le dostluğumaNefes alamıyorum artık biliyor musunuz, yalanlar dünyasında –gülüşlerin,sevdaların yalan olduğu şu dünyada – bana yeter oksijen yok
Gözlerim ağlamayı bilmezdi, şimdi sürekli nemli Neden diyorum kendi kendime –yalnızlığın inanılmaz çaresizliğinde-, neden,neden Karşılıksız sevdiğim için mi kandırıldımBazen küçük bir çocuk gibi hissediyorum kendimi,elinden elma şekeri alınan bir çocuk misali Bütün tatları, umutlarını kaybettim dünyanın ve yanımda olup elimi tutacak, bana sevdiğimi söyleyecek bir hayal kahramanım yok, en büyük hayal kırıklığımdan sonraKalbimin yerinde olduğu hissediyorum çünkü koca bir ağrı var,hiç geçemeyecek gibi, çıkar beni yerimden diyor sanki bana
Her şeye boş vermek geliyor içimden,yaşamaya boş vermek, nefes almaya boş vermek Ücra köşeme çekilip orda durmak,unutulmak istiyorum Belki kimse hatırlamazda yeniden üzülmem İçimde bir yerlerde bir şeyler darmadağın oldu ve derinden derine kanıyor kalbimSevmek birini bu kadar mı zor hem de karşılıksız, illaki peşinden mi koşmak gerek sevdanın,neden kendiliğinden olmuyor ki her şey, neden seven daha çıkmadı hani, hep sevdiğini söyleyen neden ızdıraptan başka bir şey getirmiyorEy çocuk dinle beni, gün gelip sende kandırılacaksın hem de bir hayat boyu
Avutulacaksın elma şekeriyle, küçük umutlarla bu dünyada Sakın kendini benim gibi kaptırma, hayatta hiç kimse sevilmeyi hak etmez, hepsi bir gün elma şekerini elinden almaya gelecek , sakın kaptırma ve kimseyle hak etmeden onu paylaşmaya kalkışma, seni de ben gibi kandırıp yaşamla küstürürlerBu dediklerimi kalbim söyledi çocuk,ağırlaşırken yalnızlık nöbetlerim