Bugün fark ettim uzun olmuş yazmayalı senli cümleleri. Birikmiş içimde yine tonlarcası
sen kokan virane kelimeler içine seni sığdıramadığım… Aklımı kaybetmişim ruhum hiç bende olmamış yüreğim zaten sende... Elimde çok az şey kalmış benim olan… Yetinmeyi bilmeli diyorum yine de. Sensizliğin içinde bile “sen” varsın baksana o kadar yalnız sayılmam bu yüzden o kadar da yoksul sayılmam.. Sadece yanımda değilsin bir kelimenin içine sığdırmaya çalıştığım acılarım var… Kimsenin göremediği anlayamadığı paramparça duygularım…
Oyunun bitmesine çok az kaldı... Bitmemesi için o kadar saçma hamleler yapıyorum ki gülüyorum kendi kendime sonra acıyarak. Ama bitecek…
Şah ve mat…! O kadar yakınız işte sonuna…
Ama daha oyun bitmedi... Hala devam eden hamleler var pes edemiyorum sonunu bilsem de... Son taşlara bağladığım umutlarım var… Küçücük bir bebek bakar ya etrafına neler oluyor ben nerdeyim der gibi öyle masum öyle boş… Ben de öyleyim şu sıralar.. Ne olduğunu anlamadan hayata bakıyorum nereye savrulduğumu bilmeden bambaşka yollara çıkıyorum gözlerim kamaşıyor… Sen yoksun o yollarda adımların yok tesadüfen karşılaşma ihtimalimiz yok…
Çok zor geliyor ardıma bakmadan dönüp gitmek bu kadar yokluğa…
Gözlerinsiz kalmak…
Bir daha dokunamayacak olmak…
Ama yüreğim sende kaldıkça değil başka şehirde dünyanın bir ucunda olsam bile hayalini götüremeyecek benden hayat... Kokunu gözlerini gülüşünü… Hepsi bende kalacak…
Ödünç değil devren…
Bilmesen de sen…
sen kokan virane kelimeler içine seni sığdıramadığım… Aklımı kaybetmişim ruhum hiç bende olmamış yüreğim zaten sende... Elimde çok az şey kalmış benim olan… Yetinmeyi bilmeli diyorum yine de. Sensizliğin içinde bile “sen” varsın baksana o kadar yalnız sayılmam bu yüzden o kadar da yoksul sayılmam.. Sadece yanımda değilsin bir kelimenin içine sığdırmaya çalıştığım acılarım var… Kimsenin göremediği anlayamadığı paramparça duygularım…Oyunun bitmesine çok az kaldı... Bitmemesi için o kadar saçma hamleler yapıyorum ki
gülüyorum kendi kendime sonra acıyarak. Ama bitecek…Şah ve mat…! O kadar yakınız işte sonuna…
Ama daha oyun bitmedi... Hala devam eden hamleler var
pes edemiyorum sonunu bilsem de... Son taşlara bağladığım umutlarım var… Küçücük bir bebek bakar ya etrafına neler oluyor ben nerdeyim der gibi öyle masum öyle boş… Ben de öyleyim şu sıralar.. Ne olduğunu anlamadan hayata bakıyorum nereye savrulduğumu bilmeden bambaşka yollara çıkıyorum gözlerim kamaşıyor… Sen yoksun o yollarda adımların yok tesadüfen karşılaşma ihtimalimiz yok…Çok zor geliyor ardıma bakmadan dönüp gitmek bu kadar yokluğa…
Gözlerinsiz kalmak…
Bir daha dokunamayacak olmak…
Ama yüreğim sende kaldıkça değil başka şehirde
dünyanın bir ucunda olsam bile hayalini götüremeyecek benden hayat... Kokunu gözlerini gülüşünü… Hepsi bende kalacak… Ödünç değil
devren… Bilmesen de sen…
