Bekir CoşkunOysa Anneler Günü’ydü...
10 Mayıs 2010 Pazartesi, 11:46:50
(BUGÜN bu köşeyi dünyanın en temiz ve masum canlıları; sincaplardan, geyiklerden, kedilerden, yunuslardan, köpeklerden, martılardan, turnalardan alıp, yeryüzünün en tehlikeli, en vicdansız, en kirli canlısı insana ayırıyorum...)
Baykal‘ın olduğu söylenen görüntüler, kasetler, videolar, söylenenler, yorumlar, haberler bugün beni ilgilendirmiyor...
Siyasetiniz, kavgalarınız, çekişmeleriniz umurumda değil bugün...
Sadece; suçu lider eşi olmak olan, herkes uyurken gizli gizli ağlayan, tek manevi gücü gururu kırılmış, acı çeken bir kadın var gözlerimin önünde bu sabah...
Kadere kızıp yumruk sallasa, sevdiği erkeğe çarpacak sıkılmış eli...
Fotoğrafları yırtsa, defterleri parçalasa, anıları yıksa...
Ben tanırım; yapamaz...
Mağrur...
Ağırbaşlı...
İddiasız...
Çıkıp bağırsa, çağırsa, çığlık atsa...
Yapamaz; sessiz...
Ve bugün Anneler Günü...
Onun elinden en değerli varlığı; yuvasındaki huzuru aldınız...
Batsın sizin siyasetiniz, kavgalarınız, politikalarınız, iktidarınız, muhalefetiniz, mücadeleniz...
Şehit annelerinden adi cinayet furyalarına kadar bu ülke ağlayan annelerin ülkesidir, tamam da...
Bu farklı...
Her sabah “ağlamayan anneler ülkesi” olmak umudu ile erkeğini giydirip kuşatan ve mutlu günler için dua ederek uğurlayan kadını vurdunuz...
İstediği gibi ağlamasını dahi yasaklayıp sessizliğe mahkûm ederek...
Umurumda değil; doğru mu, sahte mi görüntüler-kasetler...
Bu kirli-pis-soytarı dünyanızı, bir kadının bir damla gözyaşına dahi kurban ederim, elimden gelse...
Kıyamam...
Siz nasıl kıyarsınız...
Bugün Anneler Günü...