suclarım agladı bu gece...
gecmedi gecmis geldi cattı yine!
susamazdım....
özrü kabul edilmiyor sensizligimin,
kimse kendini üstlenmiyor bu masalda...
oyunu ben bozmadım oysa, yalnızca düs kurdum cocukca....
yinede affedin gözlerinden yaralanmıs bu sızıyı..
affedin gecmise kazınmıs bu sizi...
kendi kalabalıgında kacan kentler gibiyim bu gece...
zemheri bir yasayıs düsürmüsüm gözlerime, gerisini susuyorum!
masallardan düsüyorum bu gece!
bir martının gözlerinde üsüyorum....
sonrası yok!
biliyorum.
istasyonlar ıslaktır,kentler camurlu, sesler soluktur biraz birazda yorgun....
susmaksa coguldur!
gitmek derse biri icim kanar...
we iste gitmek diyor ötelerden biri.
kanıyorum....
-gitmek cogaltmıyor hicbir masalı diyorum.
susuyor...
-kalmak ölümü yasatmıyor diyorum.
gülümsüyor...
-gitmeliyim diyorum.
-kalmalısın demiyor...
gitmek diyor biri...
'gitmek, kalmanın en erdemli yoludur...'
icim acıyor....
bir gün o'nuında yüzü degermis düslere...
aynalarda ölüm...
gülüsü kırılırmıs gözbebeklerinde...
iste o gün 'gitmek' denen bitermis!bir gün, bir gün o güldügünde ölüm sehri terkedermis....
o güldügünde masallar hep mutlu sonla bitermis....
gitmeliyim!!!!
agır yaralı ruhumu alıp yanıma, ölüm tehlikesi olan düslerde iz sürmeliyim...
gitmeliyim!!!
sol yanımdan baslayıpsehri terketmeliyim...
gitmeliyim, yüzüme düsmeden gülüsün, hüznümü yitirmeliyim icimin sessizliginde arındırıp gözlerimin derinligini,kuytu köselerde astım kimsesizligimi...
sehrin karanlıgından basladım kendimi icmeye,
bir tutam huzurdu belki ölüm,
bir tutam sewinc...
adımı kininizle yıkadım; aklar mı nefretiniz gülüsümü?
hadi bunca suskunlugunuzun üstüne suclarınızı yükleyin gözlerime...
hadi sucsuzlugumu susturun yine!
hadi düssüzlügümü aglatın hergece..
alın, bu elma sekerim...
alın, bu gülüsüm...
alın, buda masalım!!!
hepsi bedeli gözlerinize bakmamın,
hepsi diyeti böylesine susmamın!!!!
kent soysuzuyum biliyorum...
yinede... warsınız! warsınız we masalsınız...
belkide en az bi masal kadar yalansınız...
we ben böylesine yalanken bile sewdim sizi!
harabe gülüslerim wardı masal diye okudunuz...
ilismedim kimseye...icimde bi yangın wardı sıgındım gözlerinize, hepsi bu!
sucsa masalsızlıgım, kendim-sizligim,webalse cogullugunuza bir 'sus'daha dayayın sakagıma!!!
kırgın degilim kimseye, kırgında olmasın kimse...
kırılacak kadar war olmadım ki sizde!!!
hazırım ödemeye hüznümün sucunu,sökün icimi benden,bir 'siz' damlar belki gözlerimden!!!
bakmayın sitemime, bakmayın kinime...
dedim ya kırgın degilim kimseye; sadece biriktim kendime...
özrümün kabahatini affedin, kimsesizligime werip yanılmıslıgımı, yangınımı... beni azad edin sesinizden!
ki ben sessizdeim, sessizim...
neden degdi kirpigim gülüsünüze?
icimi yıkadım geldim iste...
sucsuz degilim artık!!!
suclarım kaldı sizden arta!
onuda cok görmeyin masalımda......
gecmedi gecmis geldi cattı yine!
susamazdım....
özrü kabul edilmiyor sensizligimin,
kimse kendini üstlenmiyor bu masalda...
oyunu ben bozmadım oysa, yalnızca düs kurdum cocukca....
yinede affedin gözlerinden yaralanmıs bu sızıyı..
affedin gecmise kazınmıs bu sizi...
kendi kalabalıgında kacan kentler gibiyim bu gece...
zemheri bir yasayıs düsürmüsüm gözlerime, gerisini susuyorum!
masallardan düsüyorum bu gece!
bir martının gözlerinde üsüyorum....
sonrası yok!
biliyorum.
istasyonlar ıslaktır,kentler camurlu, sesler soluktur biraz birazda yorgun....
susmaksa coguldur!
gitmek derse biri icim kanar...
we iste gitmek diyor ötelerden biri.
kanıyorum....
-gitmek cogaltmıyor hicbir masalı diyorum.
susuyor...
-kalmak ölümü yasatmıyor diyorum.
gülümsüyor...
-gitmeliyim diyorum.
-kalmalısın demiyor...
gitmek diyor biri...
'gitmek, kalmanın en erdemli yoludur...'
icim acıyor....
bir gün o'nuında yüzü degermis düslere...
aynalarda ölüm...
gülüsü kırılırmıs gözbebeklerinde...
iste o gün 'gitmek' denen bitermis!bir gün, bir gün o güldügünde ölüm sehri terkedermis....
o güldügünde masallar hep mutlu sonla bitermis....
gitmeliyim!!!!
agır yaralı ruhumu alıp yanıma, ölüm tehlikesi olan düslerde iz sürmeliyim...
gitmeliyim!!!
sol yanımdan baslayıpsehri terketmeliyim...
gitmeliyim, yüzüme düsmeden gülüsün, hüznümü yitirmeliyim icimin sessizliginde arındırıp gözlerimin derinligini,kuytu köselerde astım kimsesizligimi...
sehrin karanlıgından basladım kendimi icmeye,
bir tutam huzurdu belki ölüm,
bir tutam sewinc...
adımı kininizle yıkadım; aklar mı nefretiniz gülüsümü?
hadi bunca suskunlugunuzun üstüne suclarınızı yükleyin gözlerime...
hadi sucsuzlugumu susturun yine!
hadi düssüzlügümü aglatın hergece..
alın, bu elma sekerim...
alın, bu gülüsüm...
alın, buda masalım!!!
hepsi bedeli gözlerinize bakmamın,
hepsi diyeti böylesine susmamın!!!!
kent soysuzuyum biliyorum...
yinede... warsınız! warsınız we masalsınız...
belkide en az bi masal kadar yalansınız...
we ben böylesine yalanken bile sewdim sizi!
harabe gülüslerim wardı masal diye okudunuz...
ilismedim kimseye...icimde bi yangın wardı sıgındım gözlerinize, hepsi bu!
sucsa masalsızlıgım, kendim-sizligim,webalse cogullugunuza bir 'sus'daha dayayın sakagıma!!!
kırgın degilim kimseye, kırgında olmasın kimse...
kırılacak kadar war olmadım ki sizde!!!
hazırım ödemeye hüznümün sucunu,sökün icimi benden,bir 'siz' damlar belki gözlerimden!!!
bakmayın sitemime, bakmayın kinime...
dedim ya kırgın degilim kimseye; sadece biriktim kendime...
özrümün kabahatini affedin, kimsesizligime werip yanılmıslıgımı, yangınımı... beni azad edin sesinizden!
ki ben sessizdeim, sessizim...
neden degdi kirpigim gülüsünüze?
icimi yıkadım geldim iste...
sucsuz degilim artık!!!
suclarım kaldı sizden arta!
onuda cok görmeyin masalımda......