Gece başlayıp, gündüz biten bir tren yolculuğu yaptık seninle.
Zifiri karanlıktı gece;
ay yok, yıldızlar yoktu.
Göremiyorduk;
dağları delip geçtiğimiz tünelleri...
Şimdi güneş, doğumun sancısını çekmekte.
Bu son istasyon, tren durdu.
Hava aydınlık ve gar kalabalık.

Boşuna arama, bulamazsın;
görsen de, tanıyamazsın beni.
Bekle biraz;
son yolcu terk edince vagonu,
suyu çekilmiş havuzda can çekişen balıklar gibi,
çırpınışlarından tanırım seni.
Fark ettiğin zaman,
içindeki boşluğu.

Gitmezsen kalabalığa karışıp,
yalnız kalırsan,
başın ellerinin arasında otururken bekleme salonunda;
tanırım seni.

Ben, bütün umutların tükendiği
ve gidilecek hiç bir yerin olmadığı yerdeyim.

Boşuna uğraşma,
göremezsin.
-baksan da göremezsin-

Bu son istasyon;
tren durdu
ve gar kalabalık.

Yolculuk yaptık;
aynı vagon
ve aynı kompartımanda,
yalnızdık seninle.

Alıntı

Ben, bütün umutların tükendiği
ve gidilecek hiç bir yerin olmadığı yerdeyim.

Boşuna uğraşma,
göremezsin.
-baksan da göremezsin-

Bu son istasyon;
tren durdu
ve gar kalabalık.

Yolculuk yaptık;
aynı vagon
ve aynı kompartımanda,
yalnızdık seninle.

:pcguru: