Bu kaçıncı gece hasretinle yandığım
Kaçıncı gece yıldızları yıkadığım gözyaşlarımla?
Mesafeler yırtıldı hıçkırıklarımla
Bosnalı kadınlar duydu feryadımı.
Sen
sen duymadın mı can?Ne vardı bu kadar uzak yerlerde açacak?
Benden uzak o iklimlerin
Benden uzak o şehrin
Kahrolası o kalabalıkların
Benim kadar ihtiyacı mı vardı sana
Benim kadar hasret çekti mi
Kahrolası o şehrin semaları
Benim kadar yandı mı?
Ne vardı can?
Ne vardı uzak iklimlerde açacak?
Ne vardı kendimizi bu kadar kahredecek?
Kara trenler umut olmamalıydı
Uzayan yollarda kalmamalıydı bakışlar.
Dünya
bir tek nokta olmalıydı can...Bir tek noktada doğmalıydık.
Dönüp dönüp sana varmalıydı yollar
Ben
hep hasret türküleri söylememeliydimSen
hep hasret şiirleri okumamalı.Hasret diye bir söz olmamalıydı lügâtlarda
Geceler boyu hergün göz yaşlarımla ıslanmamalıydı yıldızlar.
