K?sa zamanda Kur’?n-? Kerim’i ??renen zeki ?ocuk bir g?n; hocas?n?n ?n?nde Kur’?n okurken, bir ayetle kar??la?t?. Ayet-i kelimeyi tek tek heceledi. Y?re?ine m?thi? bir kur?un saplan?vermi?ti!
G?n?m?zde pop?ler bir c?mle var: “Bir kitap okudu ve hayat? de?i?ti.” Bu c?mle, hayat?m?zda ne kadar ge?erli ve fonksiyonel acaba? Yani bir kitap okumakla insan?n hayat? de?i?ebilir mi? Ciltlerle kitaplar okumu? ve hatta kendi boyunca kitaplar yazm?? olmakla birlikte, hayat?ndaki en k???k bir e?riyi bile d?zeltmemi? insanlar?n varl???n? g?r?nce... insan ister istemez bir “acaba?” demekten kendisini alam?yor. Gel g?r ki; ciltlerle K?t?b-i Sitte’yi okumaya bile gerek kalmadan, Kur’an’?n b?t?n?n? bile okuyamadan, bir c?mleyle ruh d?nyas?nda tarifsiz ink?lab ya?ayanlar, hayat? de?i?iverenler var... Hem de ?ocuk denecek bir ya?ta! i?te bunun manidar ve sars?c? hikayesi:
Allah (cc) dostlar?ndan Ebu Bekir Verrak Hazretleri’nin k???k bir o?lu vard?, bir g?n onun elinden tutup Kur’an-? Kerim hocas?na g?t?rd?. Yavrusuna Kur’?n okutup, onu Kur’?n y?r?ngesinde yeti?tirmesi i?in hocaya teslim ettikten sonra eve d?nd?…
Zeki ?ocuk derse ba?lad?, k?sa zamanda Kur’?n-? Kerim’i ??rendi... Bir g?n; hocas?n?n ?n?nde Kur’?n okurken, bir ayetle kar??la?t?. Ayet-i kelimeyi tek tek heceledi. Y?re?ine m?thi? bir kur?un saplan?vermi?ti! O ayetin m?nas?n? d???nmekle, o ?ocu?un y?z? kire? gibi bembeyaz kesildi ve bir titreme ald?... Okumaya devam edemedi. Derhal evin yolunu tuttu ve kap?y? ?ald?. Babas? i?eriden seslendi:
“Kim o?”
“Benim baba, ?abuk a?!”
Babas? kap?ya ko?up a??nca, g?rd??? manzara kar??s?nda korktu; ?ocu?unun y?z? ?rk?t?c? derecede solmu?tu ve yavruca?? titreyip durmaktayd?. Hemen kollar?n? a??p sard? onu:
“O?lum! Ne oldu sana b?yle? Ni?in benzin bu kadar sararm???”
G?? bela cevap verdi ?ocuk:
“Bug?n derste Kur’?n-? Kerim’den bir ayet okudum. M?n?s?n? d???n?nce y?re?im eriyor sand?m ve bu h?le geldim.”
Babas?, ?ocu?unu i?eriye al?p bir yere oturttuktan sonra tarifsiz bir merakla sordu yavrusuna:
“Ey g?z?m?n nuru o?lum! Seni bu kadar sarsan ayet hangisi acaba?!”
“?u ayettir.” dedi ?ocuk ve her bir harfini y?re?inde duya duya okudu o ayeti:
“ink?rc?l???n?za devam ederseniz, deh?etinden ?ocuklar? birden ak sa?l? ihtiyarlara ?evirecek o g?nden kendinizi nas?l koruyabilirsiniz?” (M?zzemmil, 17)Ayet-i celileyi tekrar etmek, ?ocu?un can?na yeni bir ate? d???rd?, o masum yavrunun takati hepten kesildi ve yata?a d??t?. Bu ayetin heybetinden hasta oldu ve k?sa zaman sonra da vefat etti. O masum ?ocu?u, babas? g?t?r?p kabre koydu.
Baba Ebu Bekir Verrak Hazretleri s?k s?k o ?ocu?un kabrine gider, topraklar? avu?lar, a?lar ve ??yle derdi:
“Ey Ebu Bekir Verrak! Senin k???c?k o?lun Kur’?n’dan bir ayet okudu, Allah (cc) korkusundan can verdi. Sen; Kur’?n-? Kerim’i hatmedip duruyorsun ve “?m?r g?ne?in” kabir kuyusuna a?d? da, Allah’tan hi? onun gibi korkmazs?n. Me?er senin g?nl?n ne kat? bir g?n?lm??, vah sana..!”
Bu onun nefis muhasebesiydi, ama s?z?n as?l muhataplar? bizlerdik, b?t?n inananlar... “inand?k”lar?n? s?yleyenler!.. O b?y?k z?t ki, b?ylesine m?barek bir evlat yeti?tirmi?, mualla birisi. Peki ya her g?n Hak’tan, hakikatten yana y?zlerce s?z duyan, okuyan ama irkilmeyen, kendisini d?zeltmeyen, en az?ndan ??yle bir ?ekid?zen vermeyen bizler... Camide verilen bir vaaz esnas?nda; “Allah’? anmaktan dolay? kalplerinizin ha?yet duyaca?? an hen?z gelmedi mi?” sorusu kar??s?nda, kalbi orada ?atlay?p y???lan gencin h?lini de dinleyince... Hicabdan ?te bir h?l gelmiyor elden...
Ve s?z?n hitam?;
Cenab-? Allah’?n, o an ve haberin hat?rlat?lmas? anlam?nda, “gelmedi mi?” diye sordu?u ve bizleri kendimize gelmeye ?a??rd??? ayetler:
“Her ?eyi kaplayacak k?yametin haberi sana gelmedi mi?” (???iye S?resi, 1)
“Daha ?nce inkar edip de, inkarlar?n?n kar??l???n? tadan kimselerin haberi size gelmedi mi? Onlara, can yak?c? azap vard?r.” (Te??b?n S?resi, 5)
“inananlar?n g?n?llerinin Allah’? anmas? ve O’ndan inen ger?e?e i?ten ba?lanmas? zaman? daha gelmedi mi? Onlar, daha ?nce kendilerine Kit?b verilenler gibi olmas?nlar; onlar?n ?zerinden uzun zaman ge?ti de kalbleri kat?la?t?; ?o?u, yoldan ??km?? kimselerdir.” (Had?d S?resi, 16)
G?n?m?zde pop?ler bir c?mle var: “Bir kitap okudu ve hayat? de?i?ti.” Bu c?mle, hayat?m?zda ne kadar ge?erli ve fonksiyonel acaba? Yani bir kitap okumakla insan?n hayat? de?i?ebilir mi? Ciltlerle kitaplar okumu? ve hatta kendi boyunca kitaplar yazm?? olmakla birlikte, hayat?ndaki en k???k bir e?riyi bile d?zeltmemi? insanlar?n varl???n? g?r?nce... insan ister istemez bir “acaba?” demekten kendisini alam?yor. Gel g?r ki; ciltlerle K?t?b-i Sitte’yi okumaya bile gerek kalmadan, Kur’an’?n b?t?n?n? bile okuyamadan, bir c?mleyle ruh d?nyas?nda tarifsiz ink?lab ya?ayanlar, hayat? de?i?iverenler var... Hem de ?ocuk denecek bir ya?ta! i?te bunun manidar ve sars?c? hikayesi:
Allah (cc) dostlar?ndan Ebu Bekir Verrak Hazretleri’nin k???k bir o?lu vard?, bir g?n onun elinden tutup Kur’an-? Kerim hocas?na g?t?rd?. Yavrusuna Kur’?n okutup, onu Kur’?n y?r?ngesinde yeti?tirmesi i?in hocaya teslim ettikten sonra eve d?nd?…
Zeki ?ocuk derse ba?lad?, k?sa zamanda Kur’?n-? Kerim’i ??rendi... Bir g?n; hocas?n?n ?n?nde Kur’?n okurken, bir ayetle kar??la?t?. Ayet-i kelimeyi tek tek heceledi. Y?re?ine m?thi? bir kur?un saplan?vermi?ti! O ayetin m?nas?n? d???nmekle, o ?ocu?un y?z? kire? gibi bembeyaz kesildi ve bir titreme ald?... Okumaya devam edemedi. Derhal evin yolunu tuttu ve kap?y? ?ald?. Babas? i?eriden seslendi:
“Kim o?”
“Benim baba, ?abuk a?!”
Babas? kap?ya ko?up a??nca, g?rd??? manzara kar??s?nda korktu; ?ocu?unun y?z? ?rk?t?c? derecede solmu?tu ve yavruca?? titreyip durmaktayd?. Hemen kollar?n? a??p sard? onu:
“O?lum! Ne oldu sana b?yle? Ni?in benzin bu kadar sararm???”
G?? bela cevap verdi ?ocuk:
“Bug?n derste Kur’?n-? Kerim’den bir ayet okudum. M?n?s?n? d???n?nce y?re?im eriyor sand?m ve bu h?le geldim.”
Babas?, ?ocu?unu i?eriye al?p bir yere oturttuktan sonra tarifsiz bir merakla sordu yavrusuna:
“Ey g?z?m?n nuru o?lum! Seni bu kadar sarsan ayet hangisi acaba?!”
“?u ayettir.” dedi ?ocuk ve her bir harfini y?re?inde duya duya okudu o ayeti:
“ink?rc?l???n?za devam ederseniz, deh?etinden ?ocuklar? birden ak sa?l? ihtiyarlara ?evirecek o g?nden kendinizi nas?l koruyabilirsiniz?” (M?zzemmil, 17)Ayet-i celileyi tekrar etmek, ?ocu?un can?na yeni bir ate? d???rd?, o masum yavrunun takati hepten kesildi ve yata?a d??t?. Bu ayetin heybetinden hasta oldu ve k?sa zaman sonra da vefat etti. O masum ?ocu?u, babas? g?t?r?p kabre koydu.
Baba Ebu Bekir Verrak Hazretleri s?k s?k o ?ocu?un kabrine gider, topraklar? avu?lar, a?lar ve ??yle derdi:
“Ey Ebu Bekir Verrak! Senin k???c?k o?lun Kur’?n’dan bir ayet okudu, Allah (cc) korkusundan can verdi. Sen; Kur’?n-? Kerim’i hatmedip duruyorsun ve “?m?r g?ne?in” kabir kuyusuna a?d? da, Allah’tan hi? onun gibi korkmazs?n. Me?er senin g?nl?n ne kat? bir g?n?lm??, vah sana..!”
Bu onun nefis muhasebesiydi, ama s?z?n as?l muhataplar? bizlerdik, b?t?n inananlar... “inand?k”lar?n? s?yleyenler!.. O b?y?k z?t ki, b?ylesine m?barek bir evlat yeti?tirmi?, mualla birisi. Peki ya her g?n Hak’tan, hakikatten yana y?zlerce s?z duyan, okuyan ama irkilmeyen, kendisini d?zeltmeyen, en az?ndan ??yle bir ?ekid?zen vermeyen bizler... Camide verilen bir vaaz esnas?nda; “Allah’? anmaktan dolay? kalplerinizin ha?yet duyaca?? an hen?z gelmedi mi?” sorusu kar??s?nda, kalbi orada ?atlay?p y???lan gencin h?lini de dinleyince... Hicabdan ?te bir h?l gelmiyor elden...
Ve s?z?n hitam?;
Cenab-? Allah’?n, o an ve haberin hat?rlat?lmas? anlam?nda, “gelmedi mi?” diye sordu?u ve bizleri kendimize gelmeye ?a??rd??? ayetler:
“Her ?eyi kaplayacak k?yametin haberi sana gelmedi mi?” (???iye S?resi, 1)
“Daha ?nce inkar edip de, inkarlar?n?n kar??l???n? tadan kimselerin haberi size gelmedi mi? Onlara, can yak?c? azap vard?r.” (Te??b?n S?resi, 5)
“inananlar?n g?n?llerinin Allah’? anmas? ve O’ndan inen ger?e?e i?ten ba?lanmas? zaman? daha gelmedi mi? Onlar, daha ?nce kendilerine Kit?b verilenler gibi olmas?nlar; onlar?n ?zerinden uzun zaman ge?ti de kalbleri kat?la?t?; ?o?u, yoldan ??km?? kimselerdir.” (Had?d S?resi, 16)
