SEN NAMAZLARINI GE? KILAN SANA MEKTUP VAR
Anneannesinin s?zleri yankilandi kulaklarinda: “Oglum namaz hi? bu vakte birakilirmi?”
Anneannesinin yasi yetmise dayanmis, ama ezan okundugu vakit yerinden si?rar, yasindan beklenmeyecek bir hizla abdestini alir ve namazini kilardi.
Kendisi ise, nefsini bir t?rl? yenemiyordu. Ne oluyorsa, hep namaz son dakikalara kaliyor bu sebeblede namazini acele eda ediyordu. Bunu dusunerek kalkti yerinden, gozu saate kaydi. Yatsi ezaninin okunmasina on bes dakka kalmisti. Basini her iki yone pismanlikla
sallayarak,:yine geciktirdim namazi. Dedi kendi kendine.
Kivrak hareketlerle abdestini aldi ve daha elini yuzunu tam kurulamadan kendisini odasina atti. Mecburen hizli hareketlerle namazini eda etti. Tesbihatini yaparken anneannesini dusunmeden edemedi. Bu halimi gorse, tatli sert kizardi yine bana dedi. Cok seviyordu onu. Hele oyle bir namaz kilisi vardiki, onu hep bir gokkusagi hayranligiyla seyrederdi. Namazda oyle bir mahviyeti vardiki, hicabindan renkten renge girerdi.
Ogun aksama kadar derse girmisti muthis bir agirlik vardi uzerinde. Duasini yaparken basini ellerinin arasina alip secdeye durdu. Namazdan sonra bir sure bu sekil tefekkur etmeyi severdi. Gozleri kapanir gibi oldu. Nekadar da yorulmusum dedi daldi gitti oylece..
Kiyamet kopmustu. Mahseri bir kalabalik vardi. Her yon insanlarla doluydu. Kimi dona kalmis, hareketsiz birt sekilde etrafi izliyor, kimi saga sola kosturuyor, kimiside diz cokmus, basi ellerin arasinda bekliyordu. Yuregi yerinden firlayacak gibi atiyor, adeta kafesinden kurtulmaya calisiyor, soguk soguk terler dokuyordu. Hayattayken kiyamet, sorgu sual ve mizan hakkinda cok sey duymus ve ahiret hayati adina bu kavramlar kendisi icin kose tasi olmuslardi. Ama mahser meydanindaki urperti, korku ve bekleyisin bu denli dehset vercegini dusunmemisti.
Hesap ve sorgu devam ediyordu. Bu arada onun isminide okudular. Hayretle bir saga, bir sola bakti. Benim ismimi mi okudunuz dedi dudaklari titreyerek. Kalabalik birden yarilmis, bir yol olmustu onunde. Iki kisi kollarina girdi. Mahser meydaninin vazifelileri olduklari belliydi. Kalabalik arasindan Saskin bakislarla yurudu. Merkezi bir yere gelmislerdi. Melekler her iki yanindan uzaklastilar. Basi onundeydi. Butun hayati, bir film seridi gibi geciyordu gozlerinin onunden. Sukurler olsun dedi kendi kendine, ve devam etti. Gozlerimi dunyaya actim, hep hizmet eden insanlari gordum. Babam sohbetlerden sohbetlere kosuyor, malini Islam yolunda harciyordu. Annem eve gelen misafirleri agirliyor, Yemek sofralarinin biri kalkip, bir yenisi kuruluyordu. Ben ise, hep bu yolda oldum. Insanlara hizmete calistim. Onlara Allahi anlattim. Namazimi kildim. Orucumu tuttum. Farz olan ne varsa yerine getirdim. Haramlardan kacindim. Kipriklerinden asagi goz yaslari dokulurken. Rabbimi , en azindan sevdigimi zannediyorum. Diyordu ama bir yandanda onun icin ne yapsam az, cenneti kazanmama yetmez. Diye dusunuyordu. Tek siginagi. Allahin rahmetiydi.
Hesap surdukce surdu. Boncuk boncuk terliyordu. Sirilsiklam olmus, zangir zangir titriyordu. Gozleri terazinin ibresindeki neticeyi bekliyordu. Sonunda hukum verilecekti. Vazifeli melekler ellerinde bir kagit mahser meydanindaki kalabaliga donduler. Once ismi okundu. Artik ayaklari tutmaz olmustu. Neredeyse yigilip kalacakti. Heyecandan gozleri kapanmis, okunacak hukme kulak kesilmisti. Mahseri kalabaliktan bir ugultu yukseldi. Kulaklari yanlismi duyuyordu? Ismi cehennemlikler listesindeydi. Dizlerinin ustune yigildi. Hayretten dona kalmisti olamaaazzzzzzzzz”’ diye bagirdi. Saga sola kosturdu ben nasil cehennemlik olurum hayatim boyunca hizmet eden insanlarla birlikte oldum. Onlarla beraber kosturdum. Hep rabbimi anlattim diyordu. Gozleri saganak olmus titrek vucudunu islatiyordu. Vazifeli iki melek kollarindan tuttu. Ayaklarini suruyerek ve kalabaligi yararak alevleri goklere yukselen cehennem e yurumeye basladilar. Cirpininyordu medet yokmuydu? Bir yardim eden cikmayacakmiydi?
Dudaklarindan kelimeler kirik dokuk, yalvarmayla karisik dokuldu. Hizmetlerim oruclarim okudugum kuranlar namazim hic biri beni kurtarmayacakmi? Diyordu. Bagira bagira yalvariyordu. Cehennem melekleri onu suruklemeye devam ettiler. Alevlere cok yaklasmislardi. Basini geriye cevirdi. Son cirpinislariydi.
Resulullah, evinin onunde akan bir irmak icinde gunde bes defa yikanan bir insani o irmak nasil temizler, gunde bes vakit namazda insani gunahlardan oyle temizler,buyuruyordu. Oysaki benim namazlarimdami beni kurtarmayacak? Diye dusunuyordu .
Namazlarim.. namazlarim.. namazlarim diye diye hickirdi vazifeli melekler hic durmadilar. Yurumeye devam ettiler. Cehennem cukurunun basina geldiler.alevlerin harareti yuzunu yakiyordu. Son bir defa donup geriye bakti. Artik gozleride kurumustu umitleri sonmustu. Basini one egdi iki buklum oldu.
Kollarini sikan parmaklar cozuldu. Cehennem meleklerinden birisi onu itiverdi. Vucudunu birden bire havada buldu. Alevlere dogru dusuyordu. Tam bir iki metre dusmustuki, bir el kolundan tuttu.
Basini yukari kaldirdi. Yukariya bakti. Uzun beyaz sakkalli bir ihtiyar onu dusmekten kurtarmisti kendisini yukariya cekti. Ustundeki basindaki tozu silkerek ihtiyarin yuzune bakti. Sizde kimsiniz dedi. Ihtiyar gulumsedi. Ben senin namazlarinim.””
Neden bu kadar gec kaldiniz? Son anda yetistiniz. Neredeyse dusuyordum. Dedi..ihtiyar yuzunu gererek, tekrar guldu, basini salladi.
Sen beni hep son anda yetisdirdin… Hatirladinmi
Secdeye kapandigi yerden basini kaldirdi. Kan ter icinde kalmisti. Disardan gelen sese kulak kabartti. Yatsi ezani okunuyordu. Bir ok gibi yerinden firladi, abdest almaya gidiyordu..
Anneannesinin s?zleri yankilandi kulaklarinda: “Oglum namaz hi? bu vakte birakilirmi?”
Anneannesinin yasi yetmise dayanmis, ama ezan okundugu vakit yerinden si?rar, yasindan beklenmeyecek bir hizla abdestini alir ve namazini kilardi.
Kendisi ise, nefsini bir t?rl? yenemiyordu. Ne oluyorsa, hep namaz son dakikalara kaliyor bu sebeblede namazini acele eda ediyordu. Bunu dusunerek kalkti yerinden, gozu saate kaydi. Yatsi ezaninin okunmasina on bes dakka kalmisti. Basini her iki yone pismanlikla
sallayarak,:yine geciktirdim namazi. Dedi kendi kendine.
Kivrak hareketlerle abdestini aldi ve daha elini yuzunu tam kurulamadan kendisini odasina atti. Mecburen hizli hareketlerle namazini eda etti. Tesbihatini yaparken anneannesini dusunmeden edemedi. Bu halimi gorse, tatli sert kizardi yine bana dedi. Cok seviyordu onu. Hele oyle bir namaz kilisi vardiki, onu hep bir gokkusagi hayranligiyla seyrederdi. Namazda oyle bir mahviyeti vardiki, hicabindan renkten renge girerdi.
Ogun aksama kadar derse girmisti muthis bir agirlik vardi uzerinde. Duasini yaparken basini ellerinin arasina alip secdeye durdu. Namazdan sonra bir sure bu sekil tefekkur etmeyi severdi. Gozleri kapanir gibi oldu. Nekadar da yorulmusum dedi daldi gitti oylece..
Kiyamet kopmustu. Mahseri bir kalabalik vardi. Her yon insanlarla doluydu. Kimi dona kalmis, hareketsiz birt sekilde etrafi izliyor, kimi saga sola kosturuyor, kimiside diz cokmus, basi ellerin arasinda bekliyordu. Yuregi yerinden firlayacak gibi atiyor, adeta kafesinden kurtulmaya calisiyor, soguk soguk terler dokuyordu. Hayattayken kiyamet, sorgu sual ve mizan hakkinda cok sey duymus ve ahiret hayati adina bu kavramlar kendisi icin kose tasi olmuslardi. Ama mahser meydanindaki urperti, korku ve bekleyisin bu denli dehset vercegini dusunmemisti.
Hesap ve sorgu devam ediyordu. Bu arada onun isminide okudular. Hayretle bir saga, bir sola bakti. Benim ismimi mi okudunuz dedi dudaklari titreyerek. Kalabalik birden yarilmis, bir yol olmustu onunde. Iki kisi kollarina girdi. Mahser meydaninin vazifelileri olduklari belliydi. Kalabalik arasindan Saskin bakislarla yurudu. Merkezi bir yere gelmislerdi. Melekler her iki yanindan uzaklastilar. Basi onundeydi. Butun hayati, bir film seridi gibi geciyordu gozlerinin onunden. Sukurler olsun dedi kendi kendine, ve devam etti. Gozlerimi dunyaya actim, hep hizmet eden insanlari gordum. Babam sohbetlerden sohbetlere kosuyor, malini Islam yolunda harciyordu. Annem eve gelen misafirleri agirliyor, Yemek sofralarinin biri kalkip, bir yenisi kuruluyordu. Ben ise, hep bu yolda oldum. Insanlara hizmete calistim. Onlara Allahi anlattim. Namazimi kildim. Orucumu tuttum. Farz olan ne varsa yerine getirdim. Haramlardan kacindim. Kipriklerinden asagi goz yaslari dokulurken. Rabbimi , en azindan sevdigimi zannediyorum. Diyordu ama bir yandanda onun icin ne yapsam az, cenneti kazanmama yetmez. Diye dusunuyordu. Tek siginagi. Allahin rahmetiydi.
Hesap surdukce surdu. Boncuk boncuk terliyordu. Sirilsiklam olmus, zangir zangir titriyordu. Gozleri terazinin ibresindeki neticeyi bekliyordu. Sonunda hukum verilecekti. Vazifeli melekler ellerinde bir kagit mahser meydanindaki kalabaliga donduler. Once ismi okundu. Artik ayaklari tutmaz olmustu. Neredeyse yigilip kalacakti. Heyecandan gozleri kapanmis, okunacak hukme kulak kesilmisti. Mahseri kalabaliktan bir ugultu yukseldi. Kulaklari yanlismi duyuyordu? Ismi cehennemlikler listesindeydi. Dizlerinin ustune yigildi. Hayretten dona kalmisti olamaaazzzzzzzzz”’ diye bagirdi. Saga sola kosturdu ben nasil cehennemlik olurum hayatim boyunca hizmet eden insanlarla birlikte oldum. Onlarla beraber kosturdum. Hep rabbimi anlattim diyordu. Gozleri saganak olmus titrek vucudunu islatiyordu. Vazifeli iki melek kollarindan tuttu. Ayaklarini suruyerek ve kalabaligi yararak alevleri goklere yukselen cehennem e yurumeye basladilar. Cirpininyordu medet yokmuydu? Bir yardim eden cikmayacakmiydi?
Dudaklarindan kelimeler kirik dokuk, yalvarmayla karisik dokuldu. Hizmetlerim oruclarim okudugum kuranlar namazim hic biri beni kurtarmayacakmi? Diyordu. Bagira bagira yalvariyordu. Cehennem melekleri onu suruklemeye devam ettiler. Alevlere cok yaklasmislardi. Basini geriye cevirdi. Son cirpinislariydi.
Resulullah, evinin onunde akan bir irmak icinde gunde bes defa yikanan bir insani o irmak nasil temizler, gunde bes vakit namazda insani gunahlardan oyle temizler,buyuruyordu. Oysaki benim namazlarimdami beni kurtarmayacak? Diye dusunuyordu .
Namazlarim.. namazlarim.. namazlarim diye diye hickirdi vazifeli melekler hic durmadilar. Yurumeye devam ettiler. Cehennem cukurunun basina geldiler.alevlerin harareti yuzunu yakiyordu. Son bir defa donup geriye bakti. Artik gozleride kurumustu umitleri sonmustu. Basini one egdi iki buklum oldu.
Kollarini sikan parmaklar cozuldu. Cehennem meleklerinden birisi onu itiverdi. Vucudunu birden bire havada buldu. Alevlere dogru dusuyordu. Tam bir iki metre dusmustuki, bir el kolundan tuttu.
Basini yukari kaldirdi. Yukariya bakti. Uzun beyaz sakkalli bir ihtiyar onu dusmekten kurtarmisti kendisini yukariya cekti. Ustundeki basindaki tozu silkerek ihtiyarin yuzune bakti. Sizde kimsiniz dedi. Ihtiyar gulumsedi. Ben senin namazlarinim.””
Neden bu kadar gec kaldiniz? Son anda yetistiniz. Neredeyse dusuyordum. Dedi..ihtiyar yuzunu gererek, tekrar guldu, basini salladi.
Sen beni hep son anda yetisdirdin… Hatirladinmi
Secdeye kapandigi yerden basini kaldirdi. Kan ter icinde kalmisti. Disardan gelen sese kulak kabartti. Yatsi ezani okunuyordu. Bir ok gibi yerinden firladi, abdest almaya gidiyordu..