Neden neden neden askim diye soruyordu genc delikanli..
Anlam verememis,akli almamisti bu olanlari..
Kafasinda binbir tane soru isaretleri volta atiyor,
içinden cikamadigi sorunlar boguyordu onu.
Yalvaran gözlerle bakiyordu sevdiginde.
"Neden gidiyorsun?"
"Dönecekmisin?"
"Gitmesen olmazmi..?"
Ardi ardina sorulari siraliyor ama cevap alamiyordu.
Genc kiz hiçbir soruya yanit veremiyor,sadece susmakla yetiniyordu.Nasil anlatabilirdi ona hissettiklerini.Nasil dile getirebilirdi içindeki o firtinalari,bilmiyordu.En iyisi susmak,en iyisi sessizce gitmek diye dusunuyor ve sevdiginin caresizligini gordukce ona sarilip aglamamak için zor tutuyordu kendini.Soguk olmaya calisiyor,umursamamaya calisiyor ve sergiledigi bu mesafeli davranisiyla sevdigini uzuyordu.Amacida oydu belkide.Belkide degildi kendide bilmiyordu.Bir kere uzatmisti atese elni ve eli yanmisti,bir kere daha yanmasini istemiyor izdirap dolu bakan gözlerini kaciriyordu.Mecburdu,susmaliydi.Soguk olmaliydi,kan agladigini görmemeliydi sevdigi.Yoksa sabredemez,bekleyemezdi.En iyisi buydu..
Genc kiz delikanlidan daha cok aci cekiyor,ama ölümüne susuyor ve tüm sorulari yanitsiz birakiyordu.
Günler böyle geciyor,hergün aradaki mesafe biraz daha büyüyordu. Delikanli cirpiniyor birseyler yapmaya calisiyordu ama basaramiyordu.Ne dese bos ne dese anlamsiz geliyordu ona..Biçare oda susuyordu artik ne olursa olsun diyip birakmist herseyi.Içi aciyordu,karsisindakininde içinin acidigini fark etmesede..
Ayrilik vaktiydi,genc kiz bunu biliyordu ama kelimelere dökemiyordu.Gecici bir ayrilikdi bu ama bunu delikanliya anlatamiyordu.Ayrilik kelimesi bile dudaklarini alev alev yakiyordu.
Gitmesi gerekiyordu,mutlaka sehirde uzaklasmasi gerekiyordu.Neden anlatamiyordu bunu neden?Neden zorlastiriyordu sevdigi herseyi?Bunu neden yapiyordu?
Genc kiz iç bos bir valizle havalimanina dogru yola cikmisti.Gözleri dolu doluyu,bu sehri terk ediyordu.Ne umutlarla geldigi bu sehri terk ediyordu.Aglamak geldi içinden yapamadi.Taksi soforu zaten merakli gözlerle suzuyordu,rezil olmamaliydi simdi.
Delikanli simdi ucaktadir diye dusundu,yandi içi sarsildi tüm bedeni.
"Gitmeseydin,gitmemeliydin" diye fisildadi elindeki resime..Aglamakli oldu,tuttu kendini.."Dön ne olur sevdigm,geri dön.."diye yalvardi.
"Bekleyecegim..."diye yemin etti ve ufak yarali bir buse kondurdu resme..
Genc kiz etrafina bakiniyordu,cani aciyor nefes alamiyordu.Binmisti artik uçga cok gecti.Hostes guler yuze dolasiyordu ucakta.Bos bos bakti herkesin yüzüne..Aklina sevdigi geldi,birseyler koptu içinden..
Pencereden bakti sadece bembeyaz bulutlar vardi..Sevdigine dair hiçbir iz kalmamisti...
Bakti,bakti.
Ve "Dönecegim,ne zaman bilinmez..Belki bir gün sonra belki bir hafta sonra..Ama Dönecegim..Bekle beni sevdigim.." diye fisildadi bulutlara..
Tutamamisti kendini,yanaklari sirilsiklam olmustu..
Anlam verememis,akli almamisti bu olanlari..
Kafasinda binbir tane soru isaretleri volta atiyor,
içinden cikamadigi sorunlar boguyordu onu.
Yalvaran gözlerle bakiyordu sevdiginde.
"Neden gidiyorsun?"
"Dönecekmisin?"
"Gitmesen olmazmi..?"
Ardi ardina sorulari siraliyor ama cevap alamiyordu.
Genc kiz hiçbir soruya yanit veremiyor,sadece susmakla yetiniyordu.Nasil anlatabilirdi ona hissettiklerini.Nasil dile getirebilirdi içindeki o firtinalari,bilmiyordu.En iyisi susmak,en iyisi sessizce gitmek diye dusunuyor ve sevdiginin caresizligini gordukce ona sarilip aglamamak için zor tutuyordu kendini.Soguk olmaya calisiyor,umursamamaya calisiyor ve sergiledigi bu mesafeli davranisiyla sevdigini uzuyordu.Amacida oydu belkide.Belkide degildi kendide bilmiyordu.Bir kere uzatmisti atese elni ve eli yanmisti,bir kere daha yanmasini istemiyor izdirap dolu bakan gözlerini kaciriyordu.Mecburdu,susmaliydi.Soguk olmaliydi,kan agladigini görmemeliydi sevdigi.Yoksa sabredemez,bekleyemezdi.En iyisi buydu..
Genc kiz delikanlidan daha cok aci cekiyor,ama ölümüne susuyor ve tüm sorulari yanitsiz birakiyordu.
Günler böyle geciyor,hergün aradaki mesafe biraz daha büyüyordu. Delikanli cirpiniyor birseyler yapmaya calisiyordu ama basaramiyordu.Ne dese bos ne dese anlamsiz geliyordu ona..Biçare oda susuyordu artik ne olursa olsun diyip birakmist herseyi.Içi aciyordu,karsisindakininde içinin acidigini fark etmesede..
Ayrilik vaktiydi,genc kiz bunu biliyordu ama kelimelere dökemiyordu.Gecici bir ayrilikdi bu ama bunu delikanliya anlatamiyordu.Ayrilik kelimesi bile dudaklarini alev alev yakiyordu.
Gitmesi gerekiyordu,mutlaka sehirde uzaklasmasi gerekiyordu.Neden anlatamiyordu bunu neden?Neden zorlastiriyordu sevdigi herseyi?Bunu neden yapiyordu?
Genc kiz iç bos bir valizle havalimanina dogru yola cikmisti.Gözleri dolu doluyu,bu sehri terk ediyordu.Ne umutlarla geldigi bu sehri terk ediyordu.Aglamak geldi içinden yapamadi.Taksi soforu zaten merakli gözlerle suzuyordu,rezil olmamaliydi simdi.
Delikanli simdi ucaktadir diye dusundu,yandi içi sarsildi tüm bedeni.
"Gitmeseydin,gitmemeliydin" diye fisildadi elindeki resime..Aglamakli oldu,tuttu kendini.."Dön ne olur sevdigm,geri dön.."diye yalvardi.
"Bekleyecegim..."diye yemin etti ve ufak yarali bir buse kondurdu resme..
Genc kiz etrafina bakiniyordu,cani aciyor nefes alamiyordu.Binmisti artik uçga cok gecti.Hostes guler yuze dolasiyordu ucakta.Bos bos bakti herkesin yüzüne..Aklina sevdigi geldi,birseyler koptu içinden..
Pencereden bakti sadece bembeyaz bulutlar vardi..Sevdigine dair hiçbir iz kalmamisti...
Bakti,bakti.
Ve "Dönecegim,ne zaman bilinmez..Belki bir gün sonra belki bir hafta sonra..Ama Dönecegim..Bekle beni sevdigim.." diye fisildadi bulutlara..
Tutamamisti kendini,yanaklari sirilsiklam olmustu..