bir sonbahar mevsiminde dökülen yapraklar gibiydik
aramızdaki kaybolan gönül bağlarımız kopmuştu
sen ve ben başka ülkelerin mevsimindeyiz ayrıyız
işte böyle sana seslenişim
bak
bir sonbahar mevsiminde gecenin üçünde
elimde sigara gözlerim gökyüzünde yıldızlarda
inci taneleri gibi dökülüyor gözlerimdeki yaşlarla
şimdi sen hiç eskimeyen bir albümsün
mazilerimi sakladıgım
saat dörde on var seninle benim
ayrılmamızın senesi gibi
on sene geçti yapraklar döküldü inciler aktı yanaklarımdan
buz oldu eridi yüzümde solgun çiçekler açtı ve ayaz yazlar geldi geçti
neden mi
çünkü sen yoksun
artık eskisi gibi değil çiçeklerim
hergün suladığım çiçekler kokmuyor büyümüyor
hergün baktığım aynada kendimi değil seni görüyorum
şimdi bunları kime mi söylüyorum sana benzeyen her gece yarısı
baktığım yıldızlara
iyi geceler canım ben yatıyorum