Çoktur belki etrafın, herkes vardır çevrende;
Ama yalnızdır ruhun, kalabalık içinde.
İşte öyle bir anda iç geçirir,
Hissettiğin nefesin ateşiyle irkilir yanakların...
Tektir hayatında O,
Dolmaz yeri başkalarıyla.
Çarpan yürektir O,
Kuş gibi ellerinde…
Limanıdır gönlünün, fırtınalar kopsa da…
Sevdanla sığındığın,
Sakin ve asude…
Ruh ikizi derler ya; öyle işte…
Sevda, tek olanı aramaktır binler içinde.
Seçebilmektir sevmek, en seçkin olanı yüreğine…
“Bu yolun sonuna kadar seveceğim.” demek mi?
Yoksa diyebilmek mi “Sonsuzluğun sonuna kadar!”
“Seninleyim ve sevginle…”
Bir kez tanıdımsa seni ve seçtiyse yüreğim;
Biliyorum ki,
Sen ezelden varsın
Ve sonsuza kadar olacaksın.
Sevmek ömürlük değildir diyorum.
Ömür dediğin ne ki ebedin yanında?
Nasıl anlatayım ne çok sevdiğimi?
Her sabah uyanınca, önce
Seni sevdiğimin farkındaysam ve
Sensiz bir güne gözlerimi açacaksam,
Hiç uyanmak istemiyorum ki ben.