eRCi Adlı Kullanıcıdan Alıntı:Sana akıyorum, hiçbir şey bu akışı geri çeviremiyor. Çünkü sen her taraftasın. Sağımda, solumda, arkamda, karşımda. Ne yana dönsem, ne yana yol almaya kalksam ulaşılacak her noktada sen duruyorsun.Sana akıyorum, çünkü senin yolunda yürüyorum. Önüme çıkan hiçbir sapak, hiçbir kavşak ilgilendirmiyor beni. Yürümenin en zor olduğu yol bu belki de. Ama tozundan, toprağından, çakılından, çalısından şikayetçi değilim ben bu yolun. Sana ulaşmak için attığım her adımla mutlu oluyorum.Sana akıyorum, çünkü hayatın akışı kadar doğal sana akışım. Doğa, her cinsin yaşayabilmesi için nasıl kurallar koymuşsa, benim yaşamamın da var olmamın da kuralı sensin. Sana akıyorum, çünkü sesin de cismin de kuşatmış durumda beni. Senin kuşatmana karşı savunma yapmıyorum. Kalemin bütün kapıları açık. Yıkıcı bir kuşatma olmadığını biliyorum. Böyle bir teslimiyet rahatsız etmiyor beni. Sana akıyorum, çünkü yüzüne, gözlerine, ellerine baktıkça kendimi görüyorum. Sesine yüklediğin gizli anlamları çözerken hep kendimden bir şey buluyorum. Sana akıyorum, çünkü paylaşacak daha çok şeyimiz var. Bugüne kadar paylaştığımız her şey, daha sonra paylaşacaklarımızın da habercisi. Hayatın herhangi bir yerinde bir çiçeği birlikte tutup, birlikte koklamak, sonra o kokunun bize verdiği hazla sıkı sıkı sarılmak istiyorum sana.Sana akıyorum, çünkü bir insanı tutkuyla, beklentisiz, delice sevmenin ne anlama geldiğini biliyorum. Birini böyle seveceksem, bu sadece sen olmalısın. Sana akıyorum, çünkü seninle yaşamak sonu hiç gelmeyecek bir şölene benziyor. Bu şölenin tadını çıkarıyorum. Böylesine keyifli, böylesine eğlenceli bir şöleni yarıda bırakıp gitmek istemiyorum. Sana akıyorum, çünkü 'hayatın uslanmaz ruhusun' sen. İşte ben bu ruha aşığım aslında. Seninle yenileniyorum, seninle yüreğime çöreklenmiş ne kadar kötülük varsa arınıyorum.Sana akıyorum. Bütün coşkumla... Aşka dair ne varsa benimle birlikte onlar da akıyor sana. Benim gibi coşkun bir denizi aktığı yolu çok iyi bilen bir ırmağa çevirebilecek tek güç sendin. Orada kal. Ayrılma yolumun üzerinden.
BEN TEŞEKKÜR EDERİM ROSE SENİN DE O GÜZEL YÜREÄžİNE SAÄžLIK....
Bana aşkı sordular bebeğim. Aklıma sen geldin. Birbirimizi buluşumuz geldi.
Tanıştığımız sonbaharın renkleri geldi sonra aklıma. Yağmur altındaki sarılar ve turuncular. Gözlerimizle buluştuğumuz ilk anlar, içimizde hissettiğimiz ilk fırtınalar...
Çocukça buluşma telaşları, gülmelerimiz. Tanımaya, anlamaya çalışmamız hep birbirimizi. Başka gözlerle de bakabilmeyi öğrenmemiz hep yaşama...
Bana aşkı sordular, ben seni düşündüm bugün. Nasıl sevdiğimizi, içimizi ısıttığımızı o sevgiyle. Ayrı geçen saatleri, günleri uzun uzun sabırla sayıp ta, birlikte olduğumuz anları nasıl kovaladığımızı aceleyle..
Kimselerde bulamadığımız ve bulamayacağımız o karşılıklı ilgiyi, şefkati hatırladım. Güveni, dostluğu benzersiz..
Tek seninle paylaştım herşeyi. İçimde nasılsam, sana öyle anlattım kendimi. Sevmenin bu olduğuna inandım seninle. Kusurumla, güzelimle tanıttım kendimi dürüstçe, olduğum gibi. Sen de bana öyle geldin hep ve biz böyle sevdik, olduğumuz gibi...
Mutluluğumdan döktüğüm o gözyaşlarım geldi aklıma. Yüreğimde var oluşunun, yaşamıma ne büyük destek olduğunu hatırladım. Beni yenileme çabandan hiç vazgeçmeyişini, unuttuğum değerlerimi yeniden kazandırmaktaki o isteğini, sorunlarımızı birlikte çözüşümüzü, herşeyi paylaşmamızdaki o özeni...
Kışı, yazı, baharı seninle sevdim, kendimi yeniden sevdiğim gibi. Kışın kardelenleri, baharda tomurcukları, yazın maviyi gördüm. Gün kadar, geceyi de sevdim seni severken. Yıldızların, bulutların o kadar da uzak olmadığını gördüm seninle. Ayrı şehirlerde, tek gökyüzünü, aynı gözlerle görmenin güzelliğini tattım. Güneşi doğdurup her sabah, sana yolladım kendi gün batımlarımda...
Bana aşkı sordular birtanem, aklıma sana olan aşkım geldi. Yüreğimizde söndüremediğimiz o yangınımız geldi. Uzaklığın sadece aramızdaki kilometrelerde olduğunu, sevdikçe daha çok yaklaştığımızı hatırladım, özledikçe de daha çok sevdiğimizi...
Dilimizde dolaşan şarkılar geldi aklıma, karşılıklı yazdığımız şiirler. Kelimelerin yetmediği, alfabenin tükendiği anları hatırladım. İçimizdeki tarifsiz coşkuyu, sevgiyi gözlerimizle nasıl anlattığımızı sonra. Ve sarıldığımızda birbirimize, birleşen kalp atışlarımızı. Yokluğumuzda kokularımızı nasıl duyumsadığımızı düşündüm, düşünürken de burnumun sızlayışını...
Bana seni sordular sevgilim. Aşk'ı sen diye bildiğimi hatırladım ve seni anlattım bugün...
DOLU Bİ KALBİN İÇİNDE YAŞIYORUM..RİCA EDERİM .GÜZELLİKLERİ PAYLAŞMAK LAZIM...
