“Oysa”
Kırılgan oyuncuklar
Göz yaşı dökmeden kırıldı
Kurşun asker
İçinden ağladı
Ben neredeyim dedi
Git.. Vur öldür dedi

Aşk akordeon tınısında
Geldi..Gitti..
Gözyaşı indi
Merdiven basamaklarının ilkinde
Aşk
Sarmadı..saramadı
Kurşun asker düştü

Aşk kale
Kale düştü
Şekil- A’ imiş aşk
Aşk zaferlerini özledi
Yay gerildi
Ok hedefinde ondan önce öldü

“varsa”
Tanrılar vardı
Tapılası kadınlar kadar
Tanrılar ne kadar kıskanırsa
Kadını
Şekil-A’ imiş aşk
Kıskandı..kıskandı..düştü öldü

“yoksa”
Olamadığın kadar her şey
Gerçek değerlerin
Kapitalizm-komünizm
Artı değerinde pazara çıkar gibi çıkmaz aşk
Aşk manifestosunu yazar
Kendi kendine
Kurşun askersiz
Tanrısız
Tapınmasız
Yoksa
Aşk
Gerçek değerler kadar
Yoktur
Yoksan bil ki
Bir çift göz izidir aşk
Çünkü yanılmasız;
Şekil- A’ idir gerçekten aşk

Büyük sevdalar var gönlümün pınarlarında,
Tadamadım ne yazıkki kana kana,
Hiç benim olamadan pes edip gittiler,
Arkalarında ne bıraktıklarına baka baka...



Büyük acılar var şiirlerimin her mısrasında,
Ama sana okuyamadım üstüne basa basa,
Her acıda benimle beraber yandılar,
Külleri hüzünlü sonbaharda uçuşa uçuşa...



İnceden kanayan yaralarım var her yaşımda,
Yaşayamadım mutluluğu doya doya,
Bir kez bile sevgili ile karşılayamadım,
Doğum günlerimi anlata anlata...




Siyah renklerim var benim gökkuşağımda,
Her rengi yaşayamadım yansıya yansıya,
Yıldızlar bile karanlık şimdi gözüme,
Bulutlarım bile eridi ağlaya ağlaya...

Tüm renklerimden kovuldum,
Siyahındayım bu gece...
Ne kadar sürede silinir ismim, bilmiyorum
Son kez kafa tutacağım kendime,
Son kez ruhum çırılçıplak kalacak, belki de...
Bütün hırsımı bu şiirden çıkartacağım
Ben kanadıkça kırmızı,Sigaram yandıkça duman olacak her satır
İnadına renk olacağım, siyahını bozmak için...
Biz, yandıkça yavaş yavaş tükeneceğiz
Ve sen küllerimizde kaybolacaksın...

Gölgemi kazıyorum duvarlardan, nicedir
Ya tümüyle senin olmalı, ya hiç olmamalı paronayasındayım...
Avuçlarımı sımsıkı kapattım,
Yine de su gibi akıp gidiyorsun, tutamıyorum
Attığım her adımda kendime yaklaşmaktan,
Yeni keşfettiğim yollarda, yeni çıkmazlar bulmaktan nasıl da sıkıldım...
Sanki bütün saklambaçlar benim içime saklanmış.......


Canım yandı,
Gerçeğimi bir hayale sattım, hayal beni hiçliğe sattı...
Bakışlarıma takılan izleri, gözyaşlarım temizleyemedi...
Bir resim gördüm, birkaç gün oldu
[SIZE=4]Yılların yaşanmışları, alıp başını yaşanmamışlara gitti
İçimdeki notayı, dinlediğim hiç bir şarkıcı tam basamadı...
Ruhum detone oldu....[/SIZE]


Upuzun bir yolun tam ortasındayım,
Ne geri dönmek geliyor içimden, ne sana...
Yerimde sayıyorum,
Kendimi beklemekten, yoruldum
Siyahı sevmiyorum,
Gel al beni buradan, "kendime" rağmen.....

İçimde hızla yükselen bir karanlık var, hissediyorum...
Şarkılar teğet geçiyor,
Şiirler yürüyemiyor, ciddi kırıklar sarmış kelimeleri...
Donup kalmış sanki zaman, akmıyor....
Dokunsam ellerim yanar, acısından
Dokunmasam cesaretim sızlar.....



Ruhum yüzüstü düştü yine, iklimsizliğine..
"Ruh" benim suçlu olduğumu düşünüyor"um" vazgeçiyor benden...
Küsüz şimdi.......
Oysa, bende vazgeçişler çok daha eski...
Bilmiyor.....


Biraz hayattan, biraz benden ama en çok da senden,
Duygusal atık gibi, ağzımda bıraktığı tadı...
Dişlerime çarpıyor keder, yutmaktan korkuyorum
Şöyle, derinden bir nefes alamıyorum,
Boğazımda düğümlenmiş "keşkeler" var....
İsyan etmeyi özledim...



Biliyorum,
Kocaman bir bulut geçiyor içimden,
Sel götürdü mevsimlerimi, baharlar şaşkın ve kaygılı...
Her yağmurda öfkem ıslanıyor, ben kusuyorum
Ciğerlerimde yoğun bir toprak kokusu
Öksürdükçe çamura bulanıyor en derinim....


Dudağımı büktüm,
Gözlerimi sımsıkı kapattım, ağlamamak için.........
Beni terketmesini bekliyorum,
Fakat içimde öyle çok gürültü yaptı ki, susmayı ezberledim...
/...E Z B E R İ M D E S A N A Y E R K A L M A D I.../
Ü Z G Ü N Ü M.../

Kaç kere dedim "ihtiyacım var sana"
Aslında olmasada
Kaç kere "seviyorum seni" dedim
Aslında hiç sevmiyor olsamda
Bir ses,,bir nefesti herzaman istediğim yanımda yalnızca
Bencilce..
Kaç kere "kal" dedim
Kaç kere "gitme"
Kaç kere "özlüyorum" dedim
Kaç kere . . .
Ama şimdi ihtiyacm var sana
Sakız kokuna,,güzel boynuna
Kollarının arasına alıp beni yavaşça okşamana
Ve öpmeyi bilen dudaklarına(!)
İhtiyacım var dudaklarımı emerken bir yandan dudaklarını bana teslim etmiş olmana
İhtiyacım var işte bana öğrettiğin edepsiz anlara
Nasıl bir insandım ben seninle tanıştığımda
Sevmesemde seni ağlardım ağzından her beni sevdiğini duyduğumda
Nasıl biriydim sen beni tanıdığında
"Odanın ışığı ne renk onu bile bilmiyoırum" diye ağlar mı bir sevgili sevmediği bir adam için gecenin bir yarsısında
Şimdi çok iyi anlıyorum sevgili
Hep çok ihtiyacım varmış benim sana
Söylüyorum bunu avaz avaz eşe dosta
Sen inanmasamda . . .
Seviyormuşum meğer ben seni
Tapıyormuşum içten içe kendim bile bilmeden
Deliriyormuşum bedenin için
İçime alıyormuşum seninle beraber sana ait olan her şeyi
İhtiyacım var şimdi bu yazıyı okumana
İhtiyacım var "artk seni sevdiğime" inanıyor olmana..