Nefees almayı yenı öğrenmiştim ki kazandığımın yerine bir yenisini kaybettim....
İşte o vakit ÜÇ AYAKLI bir sandalyeden farklı değildim..
Bazı ZAMANLAR vardır ki hissedersin olacakları önceden ama elin kolun bağlıdır ve engellemek elinde değildir çaresizce beklersin beklersin beklersin .....
İLK adım atmayı öğrendiğim o ilk vakit ellerimi bulduğum sen..
İLK gülümseyişimdeki mutluluğumu görebildiğim gözlere sahip olan sen...
İLK ağladığımda yanaklarımdan süzülen gözyaşlarımı silen yine sen ..
NEDEN YOKSUN ŞİMDİ???
İLKLERİ YAŞATAN SEN ŞİMDİ EN BÜYÜK KAYBIM OLDUN ???
Üstelik küçük bebeğin ilk kez aşık olmuşken,üstelik küçük kızın ilk kez yine senden sonra tek güvendiği erkek oyken...
Hala akşamları bana getireceğin çikolataları bekliyorum
Hala akşamları gece yatmadan önce alnıma konduracağın öpücüğü bekliyorum
Hala akşamları üstümü açıp senin gelip örteceğin o anı bekliyorum
Hala sabahları seni işe uğurlamak için senin uyanmanı bekliyorum....
ve anlıyorum ki her günün başlangıcında tıpkı her günün sonunda olduğu gibi yine yoksun...
Uyuyorum çünkü seni rüyalarımda bulmayı umuyorum...
Hani belki gözlerimi kaparsam korktuğum o derin karanlıktan beni gelişinle aydınlatırsın diye
AMA HER ZAMANKİNDEN DAHA ÇOK YOKSUN...
EYLÜL ayından hep nefret ettim çünkü her sonbahırın gelişiyle bende yaprak döküyorum
Büyümek için daha ne kadar fedakarlık yapmalıyım daha ne kadar kaybetemeliyim daha ne kadar ayrılmak zorunda kalmalıyım...merak ediyorum miley13:
Şimdi bir yenisi daha EKLENİYOR yine ELVEDA deme zamanı ...
Küçük bebeğin çok sevdiği adamı bırakıp çok uzaklara gitmek zorunda oysa tam tamamlandığımı hissettiğim anda yine eksilmenin acısıyla ....ONU SEVİYORUMMM
VE NE KADAR KAYBETSEMDE 19 YILDIR İSTEDİÄžİM VE İSTEDİÄžİN HER ŞEYİ TAMAMLAYIP ELİNİ ÖPMEYE GELİCEM CENNETE SÖZ VERİYORUM..
VE SEENİ ÇOK SEVİYORUM
Küçük kızın .....