Gecenin bir yarısı yazıyorum bu satırları sana...
Sen en masum halindeyken,uyuyorken... Ben satırlara döküyorum yüreğimi ve ağlıyorum geri getiremediğim için hayallerimi,seni ve daha nicesini...
Ağlıyorum...içime göme göme, sessizce... Sen uyanmayasın diye...
Ağlıyorum çünkü sensiz ruhumu sıkıyor bedenim, ağlıyorum çünkü sen yokken yüreğim ölüm kalım savaşında, gülemiyorum çünkü sende kaldı mutluluğa dair herbişeyim.
Gülemiyorum,ağlıyorum ağlıyorum...
Kara gece kararttıkça karartıyor içimi,bir de yokluğun... Yazgıma ağlıyorum,sabrımın selamete eremeyişine,birtürlü gelemeyişine ve sessiz kalışına,olmayışına,sarmayışına... Sana ağlıyorum yalnızca,yalansız SANA...
Başım ellerimin arasında dilimde tek bir cümle...
"NE YAPTIM BEN... NE YAPTIM..."
Pişmanlığım seni geri getirebilse keşke.Keşkelerim bir fayda verebilse KEŞKE...
Uçurumun kenarındaki çiçekler gibiyim sensiz,dipsiz bir boşluk önümde ve fırtına,soğuk...
Uçurum çiçekleri gibi çaresiz ve yalnızlığa eş...
Satırlarım sırılsıklam artık...Hıçkırıklara boğulmadan sessizliğim,ben artık gideyim en sevdiğim... Yine sessizce...
Giderken,bitkin... kıyamadım uyandırmaya,dokunamadım son defa.
Şimdi sessizce belki hissedersin diye dilimde o son cümle ;
SENİ SEVİYORUM... Seni çok seviyorum...
[ TuBa]
aLıntııı
