Anlayana..
Hz. Ömer arkadaşlariyla sohbet ederken, huzura üç genç girerler.
Derler ki :
-"Ey halife, bu aramizdaki arkadaş bizim babamizi öldürdü. Ne gerekiyorsa
lütfen yerine getirin."
Bu söz üzerine Hz.Ömer suçlanan gence dönerek :
- Söyledikleri doğru mu diye sorar , Suçlanan genç der ki :
-Evet doğru.
Bu söz üzerine Hz Ömer;
-Anlat bakalim nasil oldu diye sorar:
Bunun üzerine genç anlatmaya başlar, der ki :
-"Ben bulundugum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanim ailemle
beraber gezmeye çiktik, kader bizi arkadaslarin bulundugu yere getirdi.
Afedersiniz hayvanlarimin arasinda bir güzel atim var ki dönen bir defa daha
bakiyor, hayvana ne yaptiysam bu arkadaslarin bahçesinden meyva koparmasina
engel olamadim, arkadaslarin babasi içerden hisimla çikti , atima bir taş,
atti atim oracikta öldü. Nefsime bu durum agir geldi, ben de bir tas attim,
babasi öldü. Kaçmak istedim fakat arkadaslar beni yakaladi, durum bundan
ibaret" dedi.
Bu söz üzerine Hz Ömer:
-"Söyleyecek bir sey yok, bu suçun cezasi idam.Madem suçunu da kabul ettin"
dedi.
Bu sözden sonra delikanli söz alarak
-"Efendim bir özrüm var" diyerek konusmaya basladi
- "Ben memleketinde zengin bir insanim, babam rahmetli olmadan bana epey bir
altin birakti. Gelirken kardesim küçük oldugu için saklamak zorunda kaldim.
Simdi siz bu cezayi infaz ederseniz yetimin hakkini zayi ettiginiz için
Allah(cc) indinde sorumlu olursunuz, bana üç gün izin verirseniz ben emaneti
kardesime teslim eder gelirim, bu üç gün içinde yerime birini bulurum" der.
Hz. Ömer dayanamaz der ki :
-"Bu topluluga yabanci birisin, senin yerine kim kalir ki?!"
Sözün burasinda genç adam ortama bir göz atar, der ki:
- "Bu zat benim yerime kalir." O zat Hz. Peygamber Efendimizin (sav) en iyi
arkadaşarindan daha yaşarken cennetle müjdelenen Amr Ibni As' dan başkasi
değildir. Hz.Ömer Amr'a dönerek,
- "Ey Amr, delikanliyi duydun" der.
O yüce sahabi
-"Evet, ben kefilim" der ve genç adam serbest birakilir.
Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur.
Medine'nin ileri gelenleri Hz. Ömer'e çikarak genc'in gelmeyecegi,
dolayisiyla Amr Ibni As'a verilecek idam yerine maktülün diyetini vermeyi
teklif ederler, fakat gençler razi olmaz ve "babamizin kani yerde kalsin
istemiyoruz" derler.
Hz. Ömer kendinden beklenen cevabi verir der ki :
"Bu kefil babam olsa farketmez cezayi infaz ederim."
Hz Amr Ibni As ise tam bir teslimiyet içerisinde der ki :
-"Biz de sözümün arkasindayiz."
Bu arada kalabalikta bir dalgalanma olur ve insanlarin arasindan genç
görünür. Hz. Ömer gence dönerek derki evladim gelmeme gibi önemli bir
nedenin vardi neden geldin?" Genç vakurla basini kaldirir ve (günümüz insani
için pek de önemli olmayan)
"AHDE VEFASIZLIK ETTI" demeyesiniz diye geldim der.
Hz.Ömer basini bu defa çevirir ve Amr Ibni As'a der ki :
-"Ey Amr, sen bu delikanliyi tanimiyorsun nasil oldu onun yerine kefil
oldun".
Amr Ibni As Allah kendisinden ebediyyen razi olsun, vakurla kanimizi
donduracak bir cevap verir,
-"Bu kadar insanin içerisinden beni seçti.
"INSANLIK ÖLDÜ "dedirtmemek için kabul ettim" der.
Sira gençlere gelir, derler ki :
-"Biz bu davadan vazgeçiyoruz."
Bu sözün üzerine Hz Ömer :
-"Ne oldu, biraz evvel "babamizin kani yerde kalmasin" diyordunuz ne oldu da
vaz geçiyorsunuz?" der.
Gençlerin cevabi da dehsetlidir :
-"MERHAMETLI INSAN KALMADI" DEMEYESINIZ DIYE .
Hz. Ömer arkadaşlariyla sohbet ederken, huzura üç genç girerler.
Derler ki :
-"Ey halife, bu aramizdaki arkadaş bizim babamizi öldürdü. Ne gerekiyorsa
lütfen yerine getirin."
Bu söz üzerine Hz.Ömer suçlanan gence dönerek :
- Söyledikleri doğru mu diye sorar , Suçlanan genç der ki :
-Evet doğru.
Bu söz üzerine Hz Ömer;
-Anlat bakalim nasil oldu diye sorar:
Bunun üzerine genç anlatmaya başlar, der ki :
-"Ben bulundugum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanim ailemle
beraber gezmeye çiktik, kader bizi arkadaslarin bulundugu yere getirdi.
Afedersiniz hayvanlarimin arasinda bir güzel atim var ki dönen bir defa daha
bakiyor, hayvana ne yaptiysam bu arkadaslarin bahçesinden meyva koparmasina
engel olamadim, arkadaslarin babasi içerden hisimla çikti , atima bir taş,
atti atim oracikta öldü. Nefsime bu durum agir geldi, ben de bir tas attim,
babasi öldü. Kaçmak istedim fakat arkadaslar beni yakaladi, durum bundan
ibaret" dedi.
Bu söz üzerine Hz Ömer:
-"Söyleyecek bir sey yok, bu suçun cezasi idam.Madem suçunu da kabul ettin"
dedi.
Bu sözden sonra delikanli söz alarak
-"Efendim bir özrüm var" diyerek konusmaya basladi
- "Ben memleketinde zengin bir insanim, babam rahmetli olmadan bana epey bir
altin birakti. Gelirken kardesim küçük oldugu için saklamak zorunda kaldim.
Simdi siz bu cezayi infaz ederseniz yetimin hakkini zayi ettiginiz için
Allah(cc) indinde sorumlu olursunuz, bana üç gün izin verirseniz ben emaneti
kardesime teslim eder gelirim, bu üç gün içinde yerime birini bulurum" der.
Hz. Ömer dayanamaz der ki :
-"Bu topluluga yabanci birisin, senin yerine kim kalir ki?!"
Sözün burasinda genç adam ortama bir göz atar, der ki:
- "Bu zat benim yerime kalir." O zat Hz. Peygamber Efendimizin (sav) en iyi
arkadaşarindan daha yaşarken cennetle müjdelenen Amr Ibni As' dan başkasi
değildir. Hz.Ömer Amr'a dönerek,
- "Ey Amr, delikanliyi duydun" der.
O yüce sahabi
-"Evet, ben kefilim" der ve genç adam serbest birakilir.
Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur.
Medine'nin ileri gelenleri Hz. Ömer'e çikarak genc'in gelmeyecegi,
dolayisiyla Amr Ibni As'a verilecek idam yerine maktülün diyetini vermeyi
teklif ederler, fakat gençler razi olmaz ve "babamizin kani yerde kalsin
istemiyoruz" derler.
Hz. Ömer kendinden beklenen cevabi verir der ki :
"Bu kefil babam olsa farketmez cezayi infaz ederim."
Hz Amr Ibni As ise tam bir teslimiyet içerisinde der ki :
-"Biz de sözümün arkasindayiz."
Bu arada kalabalikta bir dalgalanma olur ve insanlarin arasindan genç
görünür. Hz. Ömer gence dönerek derki evladim gelmeme gibi önemli bir
nedenin vardi neden geldin?" Genç vakurla basini kaldirir ve (günümüz insani
için pek de önemli olmayan)
"AHDE VEFASIZLIK ETTI" demeyesiniz diye geldim der.
Hz.Ömer basini bu defa çevirir ve Amr Ibni As'a der ki :
-"Ey Amr, sen bu delikanliyi tanimiyorsun nasil oldu onun yerine kefil
oldun".
Amr Ibni As Allah kendisinden ebediyyen razi olsun, vakurla kanimizi
donduracak bir cevap verir,
-"Bu kadar insanin içerisinden beni seçti.
"INSANLIK ÖLDÜ "dedirtmemek için kabul ettim" der.
Sira gençlere gelir, derler ki :
-"Biz bu davadan vazgeçiyoruz."
Bu sözün üzerine Hz Ömer :
-"Ne oldu, biraz evvel "babamizin kani yerde kalmasin" diyordunuz ne oldu da
vaz geçiyorsunuz?" der.
Gençlerin cevabi da dehsetlidir :
-"MERHAMETLI INSAN KALMADI" DEMEYESINIZ DIYE .
