Aradığınız kişiye ulaşılamıyor diyordu, adını bilmediğim, hiç tanımadığım ve tüm aşıkları sinir eden kadının telesekreterdeki sesi. Daha sonra tekrar deneyiniz! Daha sonra aradığımda ulaşılacak mı peki? Ya, hiç ulaşılamazsa, hep aynı kadının duygusuz tonuyla karşılaşırsa, heyecanlı arayışlarım. Ayrıca bu kadın senin telefonun hakkında ne kadar çok bilgiye sahip ve nereden biliyor? Ben sevgilinim, bilmiyorum!
Neden kapalıdır ki telefonun? Nerede ve ne yapıyor olabilirsin bu karanlık saatte? Aklıma kötü şeyler geliyor ama ihanet listede birinci sırada, sonra başına bir şey mi geldi ve ardından şarjın bitmesi olasılığı! İnsan beyni ne garip çalışıyor. Oysa, sadece uyuyor olabilirsin!
Yalnızca sesini duymak istemiştim. Sebepsiz! Huzursuz bir gecenin, arsız sevgilisiyim bu saatte, üstelik şımarıklığım da diz boyu, sana varmak istiyorum. Mümkün olsa girip koynunda yatacağım ama aradığımız kişinin şu anda üstünde pireler geziyormuş. En azından ben öyle olmasını umuyorum. Şu anda pirelerin gezmesini, üstünde başka bir kadın eli gezmesine tercih edecek durumdayım.
Yok canım! Olmaz öyle şey! Fesatlık bende, sen ihanet adamı değilsindir, değil mi? Zaten kendini aldatır insan, karşısındakini aldatamaz ki! Uyuyorsundur işte, bildiğin uyku. Senin telefonun kapalı olmaz hiç, o yüzden beynim böyle kuruntular yaratıyor sanırım. Aslında bu bir taraftan bakınca avantaj da sağlıyor sana. Direkt olarak ihanete bağlamayıp, başka alternatifler düşünüyorum ya, bunun sebebi sensin. Hiç telefonum cevapsız kalmadı bugüne kadar, öncelikle bir teşekkür edeceğim sana ilk konuştuğumuzda bununla ilgili. Sen iyi bir sevgilisin.
Bu merak duygusu nasıl sarıyor insanın bedenini bir anda? Sesini duyup kapatacaktım, sonra rahat bir uyku armağan edecektim kendime. Sesini duyunca güvende hissediyorum galiba. Her aradığımda ya da her arandığımda, varlığını ispat ediyorum kalbime, belki bu yüzdendir sana düşkünlüğüm.
Kendimden değil de kendime kaçmak istiyorum böyle gecelerde. Kendime sığınmak, kendi yaralarımı sarmak, kendimle konuşup, kendime sormak istiyorum. Sanki başka zamanlarda bunları yaptığım değişik yüreklerim varmış gibi. Seni kaybetmek neden korkutuyor öyleyse beni? Madem her şey zaten bende, madem kimsesizliğime çözüm bulmuşum ellerimle, sen olmasan ne olur ki? Aradığımız kişiye hiç ulaşılmazsa, ölür müyüm? Hayır! Ölmem mutlaka ama eksilebilirim. Eksik kalmak, yalnızlığı tokat gibi çarpıyor insanın suratına. Sadece adı olan ve kendisi ortada olmayan bir aşka rağmen zengin hissediyor demek ki kalp, varlığına sebep buluyor ya da yaşamak için bir nedene sarılıyor. Yoksa, kim kimden giderken büyük ve doldurulamaz bir çukur bırakmış ki? Kimin yeri doldurulamaz? Gidenlerin hangisi dönmüş? Bir şekilde devam etmiştir yaşam çarkı dönmeye. Yine de buralarda olmalısın, gönlümün kıyısında durman hoşuma gidiyor. Beni mutlu kılıyor. İşin sihri de bu aslına bakarsan. Sen civarımda dolaştıkça, ben mutlu oluyorum. En iyisi bütün bunları unutup seni aramak. Varlığını hissedip, huzurlu bitirmek şu kör geceyi .Telefon elimde ama çevirmeye korkuyorum. Neyse, son bir cesaret, son aramalar ve çevirdim. Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor, lütfen daha sonra tekrar deneyiniz.
Denemeyeceğim!
Neden kapalıdır ki telefonun? Nerede ve ne yapıyor olabilirsin bu karanlık saatte? Aklıma kötü şeyler geliyor ama ihanet listede birinci sırada, sonra başına bir şey mi geldi ve ardından şarjın bitmesi olasılığı! İnsan beyni ne garip çalışıyor. Oysa, sadece uyuyor olabilirsin!
Yalnızca sesini duymak istemiştim. Sebepsiz! Huzursuz bir gecenin, arsız sevgilisiyim bu saatte, üstelik şımarıklığım da diz boyu, sana varmak istiyorum. Mümkün olsa girip koynunda yatacağım ama aradığımız kişinin şu anda üstünde pireler geziyormuş. En azından ben öyle olmasını umuyorum. Şu anda pirelerin gezmesini, üstünde başka bir kadın eli gezmesine tercih edecek durumdayım.
Yok canım! Olmaz öyle şey! Fesatlık bende, sen ihanet adamı değilsindir, değil mi? Zaten kendini aldatır insan, karşısındakini aldatamaz ki! Uyuyorsundur işte, bildiğin uyku. Senin telefonun kapalı olmaz hiç, o yüzden beynim böyle kuruntular yaratıyor sanırım. Aslında bu bir taraftan bakınca avantaj da sağlıyor sana. Direkt olarak ihanete bağlamayıp, başka alternatifler düşünüyorum ya, bunun sebebi sensin. Hiç telefonum cevapsız kalmadı bugüne kadar, öncelikle bir teşekkür edeceğim sana ilk konuştuğumuzda bununla ilgili. Sen iyi bir sevgilisin.
Bu merak duygusu nasıl sarıyor insanın bedenini bir anda? Sesini duyup kapatacaktım, sonra rahat bir uyku armağan edecektim kendime. Sesini duyunca güvende hissediyorum galiba. Her aradığımda ya da her arandığımda, varlığını ispat ediyorum kalbime, belki bu yüzdendir sana düşkünlüğüm.
Kendimden değil de kendime kaçmak istiyorum böyle gecelerde. Kendime sığınmak, kendi yaralarımı sarmak, kendimle konuşup, kendime sormak istiyorum. Sanki başka zamanlarda bunları yaptığım değişik yüreklerim varmış gibi. Seni kaybetmek neden korkutuyor öyleyse beni? Madem her şey zaten bende, madem kimsesizliğime çözüm bulmuşum ellerimle, sen olmasan ne olur ki? Aradığımız kişiye hiç ulaşılmazsa, ölür müyüm? Hayır! Ölmem mutlaka ama eksilebilirim. Eksik kalmak, yalnızlığı tokat gibi çarpıyor insanın suratına. Sadece adı olan ve kendisi ortada olmayan bir aşka rağmen zengin hissediyor demek ki kalp, varlığına sebep buluyor ya da yaşamak için bir nedene sarılıyor. Yoksa, kim kimden giderken büyük ve doldurulamaz bir çukur bırakmış ki? Kimin yeri doldurulamaz? Gidenlerin hangisi dönmüş? Bir şekilde devam etmiştir yaşam çarkı dönmeye. Yine de buralarda olmalısın, gönlümün kıyısında durman hoşuma gidiyor. Beni mutlu kılıyor. İşin sihri de bu aslına bakarsan. Sen civarımda dolaştıkça, ben mutlu oluyorum. En iyisi bütün bunları unutup seni aramak. Varlığını hissedip, huzurlu bitirmek şu kör geceyi .Telefon elimde ama çevirmeye korkuyorum. Neyse, son bir cesaret, son aramalar ve çevirdim. Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor, lütfen daha sonra tekrar deneyiniz.
Denemeyeceğim!
