Bir mazlumdu...
uyurken tüm şehir onun üstüne
yalnızlığı astı!
ilmek gibi kollarıyla
kimi cinayet dedi, kimi intihar
o zaten cezâsını çekti!
kimi hafif dedi, kimi ağar
ve kabzetti ruhunu yalnızlığın
pişmanlık vardı içinde ve
birazcık mutluluk.
yarınları yonttu zâlim bakışların kör törpüsüyle
kadeh yaptı acılardan!
ve karıştırdı hepsini
kan ve gözyaşı koydu içine!
tuzu biberi yoktu
ayrılığı koydu yerine...
bir mazlumdu...
karıştırıp tüm bu ahmaklıkları!
çiğerleri parçalanasıya içti tüm kadehi
ilacı buydu
çünki
unutulmuştu...
uyurken tüm şehir onun üstüne
yalnızlığı astı!
ilmek gibi kollarıyla
kimi cinayet dedi, kimi intihar
o zaten cezâsını çekti!
kimi hafif dedi, kimi ağar
ve kabzetti ruhunu yalnızlığın
pişmanlık vardı içinde ve
birazcık mutluluk.
yarınları yonttu zâlim bakışların kör törpüsüyle
kadeh yaptı acılardan!
ve karıştırdı hepsini
kan ve gözyaşı koydu içine!
tuzu biberi yoktu
ayrılığı koydu yerine...
bir mazlumdu...
karıştırıp tüm bu ahmaklıkları!
çiğerleri parçalanasıya içti tüm kadehi
ilacı buydu
çünki
unutulmuştu...