Ne kaldı bak ellerimde.. Son hecem bu.. Son cümlelerini sarfediyor bedenim ölesiye… ßirazdan, yolcu yolunda gerek…. €lveda küçük bedenim.. Tek varlığım gördüğüm zarif ellerim… €lveda masum yüzüm…
ßir yolcuysam ben, yolum saklı gizli..
ßir yolcuysam ben, yolum kilitli….
Varlığım kefil..
€llerim kelepçeli kalbime. €n güzel zamanlarımı yaşadığım ey sevgili… Geri döner misin ki?
Geri dönüşü yoktu bu gidişin oysa… Oysa ben, gidip gidip geri dönmüştüm sana…
Hoşuma gitmiyor değil yalnızlık… Sensizliğin zorluğunu daha da anlıyorum yalnızlıkla… Sensizlik yoksa, ne önemi var ki yalnızlığın baştan sona…
Alfabemdin sen.. Sen olmadan yazamıyor ellerim tek bir hece.. Söyleyemediğim gibi… Sen olmayınca, öyle bişeyim işte…………..
Su gibiydin sen.. Kana kana içemediğim..
Ateş gibiydin sen.. Alev alev yanıp söndüremediğim..
Farklıydın sen.. Her seferinde gidip gidip geri geldiğim …
Yarama tuz basmayı öğrendim şimdi. Dikenli teller arasından ellerini tutmaya çalışır nazicane ellerim… ßeceremez de aslında. Her seferinde ya sen kaçarsın, ya da ben çekerim ellerimi.. Yüzüm asık, geri dönerim. €llerimi uzatsam, diken batacak. Kanayacak hem bedenim hem yüreğim.. Uzatmasam, diken batmayacak. Ve sadece yüreğim kanayacak…
Mantık..mantık..mantık..
Sevgi bir kenara.. Mantığımla çıktım yine yoluma.
ßak… Meleğin başucunda…….