ÇiLeK Adlı Kullanıcıdan Alıntı:

İstanbul'un fethi kadar zordu bu aşk'ın yıkımı
Şimdi filistin gibi başka ellerde
Düşmanlar işgal etmiş dört bir yanımı
Dudaklarım da dudaklarını izi değil bir kelebeğin intiharı saklı

Ayrılık kış oluyormuş ya sevgili
Ben şimdi en büyük kış'ı yaşıyorum
Kutuplarda ki buzullar bile erimeye başladı
Benim yerim öyle buz kalıplarına çevrildi ki!
Eritmeye sadece senin gücün yeter
Dönülmeyecek bir iklimdesin
Biliyorum !
Ama duy sessimi sevgilim
Kalemimi kırmak istiyorum sana yazan ellerimi
Olmuyor
Beni bir baykuş gecesinde
Dar ağaçın'a as
Sensiz olan şu yüreğimi mızrapla söküp al
Sensiz herşey yarım-yamalak
Beni senden alan bu hayatta küfredişim

Sensizliğe asılan yüreğimi
Gizli bahçende ki en güzel ağaç'a as sevgilim
Ben sende yaşadım sevdayı sende son bulsun nefes'im.

HiLaL


Sevgili Funda

Bir yarin kalbinde atıyorsa kalbin o yokken bile onu yaşıyorsan sevdana kara bir leke düşürmeden emin ol oda seni sensiz yaşıyordur.
Sevdalar biter gider herkes unutur zamanla ama seven unutmaz unutamaz..

Yazın'a diyebileceğim hiç bir söz yok harkulade bir yazıydı yine yüreğin'in güzel şeyleri hakediyor rabbim yüreğine baş edemeyeceği dert,sıkıntı vermesin.

Sevgilerimle.

asi_ve_mai Adlı Kullanıcıdan Alıntı:endeksli hayatlar...
yunan mitolojisinde aşk şöyle anlatılır:
eskiden insanlar dört kol iki baş ve dört ayaklıymış, fakat tek kalbe sahiplermiş...
tanrılar insanların artık tamamen hayatı benimsemiş olduklarını ve istedikleri herşeyin var olduğunu düşünmüşler...
artık insanlar tanrılar adına hiçbirşey yapmamaya başladıklarında..
tanrılar insanları ikiye ayırmış ve insanlar günümüzdeki halini almış...
yani iki ayak iki el tek baş ve yarım bir kalp...
insanlar o günden bu yana diğer yarılarını bulmak için yalvarmışlar tanrılara...
kurbanlar vermişler diğer yarıları için...
ve asılı bırraktığın yürek aslında diğer yarımın tamamı...

yine keyif aldım yazından funda... yüreğine sağlık...