BENI BEN OLDUGUM ICIN SEVEBILIRMISIN
son satirlar son kelimeler bazen ne cok seyler anlatirmis meger ..Bazen bir baslangictir bazende buyuk sonlardir ...
Son sozcukler her zaman ...
senin son sozlerini dusunurken ardindan aslinda ne cok seyler anlatmistin o kisacik kelimelere neler sigdirmistin ... Yureginin icinde neler oldugunu o buyulu sozlerin ardinda binlerce kitap olsa binlerce yazari olsa yine bukadar gercek anlatamazdi
Bir kucuk yurege sigan o kocam sevdanim agirligini ve bu sevdanin agirligindan hic ama hic sikayet etmeden ve sevgiyle neseyle gulumsemeyle tasiyabilen o yuregine hayran olmamak mumkunmu acaba ...
Son cumlelerin beni olmadik duygular diyarina hatta bilinmezlere tasirken gozlerimden birdamlayasin aktigini gecte olsa fark etmistim ....
Belkide hayatim boyunce duymak istedigim o sozcuklerin her harfi her satiri yuregime ince bir namenin tatli sadese gibi geliyordu ..
Seni dinlerken soyle dusunuyordum ...Necok sey kaybetmisim hayatan neleri avuclarimin icin den yok olusunu senelerce uzaktan izlemisim .... Nelerden odun vermisin... Degmeyen insanlar icin kendimi feda etmisim bir hara beye cavirmisim...Ve kendime isyan etim kaybetiklerim icin geride biraktigim yilarim icin ve birkez olsun gercegi bulamadigim icin neleri kaybetmistim ... Senin son sozlerin benim yeniden dogusun isigim olmustu.... Gozlerimde gordugun o huzun benim gecmisimdi.... Gulmeyen yuzum sevilmeyen yuregimdi ...Daha sida acilarim ve yanlizligim..... Gizlenmisti o bugulu gozlerin ardina ..
Bunlari seni o kicasik sozlerinle ifade ederken oysa beni ne kadar da az taniyordun.. ama sanki benimle birlikte o acilari sende yasamiscasina anlatisin beni istemesemde hayretlere dusurmustu .... Senin yureginden dokulen sozcukler beni yeni bir hayala ve o masmavi yolculuklara yelken acmamin zamanin geldigini soylemisti....Ozgurce dusunmeden bana sundugun o kalbi son suza kadar uzatigin ellirini tutmamak icin oysa nelerimi vermezdimki
Imkanlarim sinirli yollarim uzak gecit vermeyen daglarim coktu ...
Sende butun masumiyetinle ve yureginle bana actigin o muhtesem yoldan sana gelmemi istiyordun ...
Senin dunyana senin sevdana senin yuregine ve senin gozlerine ..
Belkide benim yerimde bir baskasi olsa senin uzatigin o gulu alip hic dusunmeden kosabilirdi senin kolarina ...
Oysa benim icin sanki bu bir mucize gibi birseydi .... hayaldi belkide ruyaydi .....
Nasir turmus yuregim kaybolusum huzunlerim korkularim sana ellerimi uzatmama izin vermiyordu ...
Korkuyordum ...
Oylesine korkuyordumki birkez daha yikilmaktan birkez daha yanilmaktan ve birkez daha yasarken olmekten.....
Korkularimi alabilirmisin ...
Bana beni verebilirmisin?
Bana o son sozcuklerin dogrulugunu istap edebilirmisin ..
Beni gercekten yureginle sarabilirmisin ...
Bir yemin gibi bir ask gibi ve en buyuk sevdala rgibi sonsuza kadar benimle olabilirmisin .
Geldigim yolar kis karli soguk gecelerim ayaz gunduzlerim karanlik ve yuregim yarali
Beni ben oldugum icin seve bilirmisin..
Son sozcukler her zaman ...
senin son sozlerini dusunurken ardindan aslinda ne cok seyler anlatmistin o kisacik kelimelere neler sigdirmistin ... Yureginin icinde neler oldugunu o buyulu sozlerin ardinda binlerce kitap olsa binlerce yazari olsa yine bukadar gercek anlatamazdi
Bir kucuk yurege sigan o kocam sevdanim agirligini ve bu sevdanin agirligindan hic ama hic sikayet etmeden ve sevgiyle neseyle gulumsemeyle tasiyabilen o yuregine hayran olmamak mumkunmu acaba ...
Son cumlelerin beni olmadik duygular diyarina hatta bilinmezlere tasirken gozlerimden birdamlayasin aktigini gecte olsa fark etmistim ....
Belkide hayatim boyunce duymak istedigim o sozcuklerin her harfi her satiri yuregime ince bir namenin tatli sadese gibi geliyordu ..
Seni dinlerken soyle dusunuyordum ...Necok sey kaybetmisim hayatan neleri avuclarimin icin den yok olusunu senelerce uzaktan izlemisim .... Nelerden odun vermisin... Degmeyen insanlar icin kendimi feda etmisim bir hara beye cavirmisim...Ve kendime isyan etim kaybetiklerim icin geride biraktigim yilarim icin ve birkez olsun gercegi bulamadigim icin neleri kaybetmistim ... Senin son sozlerin benim yeniden dogusun isigim olmustu.... Gozlerimde gordugun o huzun benim gecmisimdi.... Gulmeyen yuzum sevilmeyen yuregimdi ...Daha sida acilarim ve yanlizligim..... Gizlenmisti o bugulu gozlerin ardina ..
Bunlari seni o kicasik sozlerinle ifade ederken oysa beni ne kadar da az taniyordun.. ama sanki benimle birlikte o acilari sende yasamiscasina anlatisin beni istemesemde hayretlere dusurmustu .... Senin yureginden dokulen sozcukler beni yeni bir hayala ve o masmavi yolculuklara yelken acmamin zamanin geldigini soylemisti....Ozgurce dusunmeden bana sundugun o kalbi son suza kadar uzatigin ellirini tutmamak icin oysa nelerimi vermezdimki
Imkanlarim sinirli yollarim uzak gecit vermeyen daglarim coktu ...
Sende butun masumiyetinle ve yureginle bana actigin o muhtesem yoldan sana gelmemi istiyordun ...
Senin dunyana senin sevdana senin yuregine ve senin gozlerine ..
Belkide benim yerimde bir baskasi olsa senin uzatigin o gulu alip hic dusunmeden kosabilirdi senin kolarina ...
Oysa benim icin sanki bu bir mucize gibi birseydi .... hayaldi belkide ruyaydi .....
Nasir turmus yuregim kaybolusum huzunlerim korkularim sana ellerimi uzatmama izin vermiyordu ...
Korkuyordum ...
Oylesine korkuyordumki birkez daha yikilmaktan birkez daha yanilmaktan ve birkez daha yasarken olmekten.....
Korkularimi alabilirmisin ...
Bana beni verebilirmisin?
Bana o son sozcuklerin dogrulugunu istap edebilirmisin ..
Beni gercekten yureginle sarabilirmisin ...
Bir yemin gibi bir ask gibi ve en buyuk sevdala rgibi sonsuza kadar benimle olabilirmisin .
Geldigim yolar kis karli soguk gecelerim ayaz gunduzlerim karanlik ve yuregim yarali
Beni ben oldugum icin seve bilirmisin..
harikasin bitanem afferins sana tam gaz devam