Sanki hüzündür benim diğer adım
Hüzünle yatıp hüzünle kalkarım
Yeni güne hüzünle doğarım gecenin rahminden
Güneş hüzünlüdür bir el atmaz yüreğime
Yalnızlığıma yoldaştır hüznüm geceler günler boyu
Gamzeme bağdaş kurmuş her tebessüm
Gözlerimdeki sisli perdeyi yok edemez
Söküp atamaz yüreğimden kelepçelerini hüznün
Masumane sahiplenmiştir bedenimi müebbet
Sahte mimiklerden arınmış ağlayan gözlerim
İçime, içime damlar kızıl göletleri okyanusla kardeş
Yıldızlar sönmüş, ay küskün karalar giyinmiş ağlamaklı
Gece, hüzün kuşanıp dünyanın keskin kılıcı ucunda salınır umutsuz
Arsız bir balta gibi budar hayat ağacımın yeşil dallarını
Hüzünden diktiğim gece elbisem hiç çıkmaz üzerimden
Yapışmıştır adeta tenime hüznümü emer çıkarır gün yüzüne
Endamımı sarar etek uçları yırtık olsa da lime, lime
Kimliği meçhul hüzün, damarlarımda at koşturur
Seyisi esrarengiz kara peçeli gulyabani her an kırbacı elinde bekler
Hüzün bana yakışıyor galiba alışmışım bir kere
Hüzünsüz olamıyor mazoşist bedenim
Küçük mutluluklarda bile hüznün yolunu bulurum
Bir çırpıda, hiç kaybolmadan sokak aralarında
Ben hüznü seviyorum, hüzünde beni
Ve hüzün yakışıyor bana
(Alıntı)
bu yazıyı çok beğendim ve hüzünle dolu olduğu için HÜZÜN ÇİÇEÄžİ'ne hediye etmek istedim...
umarım beğenir...
