Sanadır bu satırlarım…
Yangınlarda olan yüreğimin geri dönüşünde bıraktığı küllerin serzenişidir.
Birlikteliğin özgür hazzından sonra,ayrılığın prangalara vurduğu esaretidir.
Senden ayrı geçen zamanın fırtınasıdır bu.
Her aklıma gelince yumruk yumruk dökülen göz yaşlarımdır…
Giderken bir daha dönmem demiştin ya;
Seni unutmak için kaç şehir dolaştım,
Alıp başımı nice engin dağları aştım,
Gah sırtımı taşa dayadım,gah yorgun bir ağaca…
Nice dertler demlendi volkan yüreğimde,
Ezdi,yaktı bütün bedenimi hunharca.
Her şehirde sokak sokak tellâl oldum.
Hep bir adres sordum önüme gelene,
Yüzüme bakıp başını salladı herkes
“Bilmiyorum” demekti bu baş sallaması.
Yalnız olduğumu hissettim,sevgili edindim,
Her sevgilinin kusuru vardı bende terk ettim.
Ne yaptımsa,her gittiğim yolun sonu başa dönüyordu.
Boşa dolaşmışım onca şehri,
Boşuna her şehrin sokaklarını adımlayıp
Her önüme gelene adres sormuşum.
Yalnızlığımı paylaşmak için boşu boşuna sevgili edinmişim.
Günahım yetmez gibi birde onlarım günahına girmişim…
Ben alıp başımı giderken deliymişim oysa.
Bir daha geri dönmem derken kendimi kandırmışım.
Oysa oysa bir tanem dolaştığım her seni ararmışım,
Herkese senin adresini sorarmışım.
Elbette başını sallayıp “bilmiyorum” diyecekler.
Kim nerden bilsin senin adresini?
Bir bilirim, hemde ezbere bilirim,
Gözüm kapalı zifiri karanlıkta aksamadan gelirim..!
Her sevgilide kusur arayıp terk ettim ya,meğer sana benzesin istermişim,
Yada ne bileyim işte, bir sen daha ararmışım.
Olmuyor bir tanem sensiz asla olmuyor.
Ne senin yaşadığın şehir gibi şehir var,
Ne senin oturduğun sokak gibi bir sokak daha.
Ve en önemlisi;
Yok senin gibi bir sen daha…

Sendedir tüm umutlarım...

İçime sığdıramadığım sevginle yüreğimin sonsuzluklara doğru kanat çırpışıdır.
Birlikteliğin o özgür hazzıyla hayata seninle yeniden bağlanışımdır.
Senden ayrı geçen zamanda içimde büyüttüğüm sevdanın,
Hasretle, sabırla, umutla gönlüme ilmek ilmek nakışıdır bu.
Kaybetme korkusuyla tanışmanın çaresizliği,hasretinin ateşiyle kavruluşumdur.
Uzak diyarlarda bir başıma seni sensiz yaşamanın,
Sağınak sağınak yanaklarımdan süzülüşüdür.
Giderken bir daha dönmem demiştin ya,
Ben seni unutmayı aklımdan bile geçirmedim.
Gittim sandın belki ama sen benden hiç gitmedin ki.
Sen hep içimde kalbimin en güzel yerindeydin birtanem.
Aşarken sen nice engin dağları bir başına değildin bilesin.
Sırtını dayadığın o taş bendim, o yorgun ağaç ta!
Sen demlerken dertleri volkan yüreğinde,
Ben yudum yudum içtim o dertleri bal şerbeti niyetine.
Kan gibi damarlarında can gibi canındaydım hep.
Her şehirde seni bekleyen o sevdalı bendim.
Nice yüreklerde yer ararken sen bendim umutla seni bekleyen.
Sen benden hiç gitmedin ki birtanem.
Herkesten gizlediğim adresimi bir tek sana verdim.
Gönül bahçemdeki en güzel gülleri senin için derledim.
Sendin, bir ömür yolunu gözlediğim umudum.
Senden gayrısını kendime haram bildim ey benim göznurum.
Zifiri karanlıkta yol alırken sen yüreğindeki yüreğimdi seni bana getiren.
Her ellerimi açtığımda Allah'tan dilediğim,
Umudum, nefes nefes soluduğum ve bir gün gelirsin diye,
Yüreğimi yoluna bekçi koyduğum o can sendin birtanem.
Her geçen gün hasretinle birlikte içimin ta içinde büyütürken bu sevdayı,
Biliyordum...
Bu sevda bir gün getirecekti seni bana.
Olamazdım çünkü birtanem ben sensiz asla olamazdım.
Adım adım dolaşsamda dünyayı senin gibisini bulamazdım.
Ne senin gibi bir beklenen vardı şu koca dünyada,
Ne de senin gibi bir sevilen.
Ve en önemlisi;
Yok birtanem,
Yok senin gibi başka bir sen...


Aşkımın "Sanadır Bu Satırlarım"a cevabı

Seni her düşündüğümde yüzüm gülüyor,
Unutuyorum tüm dertlerimi
Hiç bir uğraş zevk vermiyor bana
Seni düşünmek için bırakıyorum işlerimi bir kenara
Dalıp gidiyorum hayallere.
En güzel şey oldu hayatımda seni düşünmek
Biliyormusun birtanem
Eskisi gibi resmine de bakmıyorum artık
Gönlüme çizmişim resmini
Sanki karşımdaymışın gibi
Baktığım her yerde seni görüyorum
Dinle sevgili sana tüm benliğimle sesleniyorum
Seni seviyorum

Aklımdasın yine gülümsüyorum
Bazende halime gülüyorum
Konuşuyorum kendi kendime.
Hesap sorduğum da olmuyor değil ya yüreğime
Hani diyorum;
Hani sen hayatını hiç kimseye adamazdın
Hani güvenemezdin kimselere
Açamazdın yüreğini böyle özgürce
Şimdi ne oldu sana,
O eski seni hangi büyük sevda böyle değiştirdi
Nasıl bir sevda ki bu seni böylesine güzelleştirdi
Sonra bakıyorum,
Yine mutluluktan bir tebessüm yüzümde
Duyuyormusun birtanem, bak ne diyorum
Ben seni çok seviyorum...

Bilirsin beni,
Sevdiklerime hep takılırım ya hani
Seni seven yüreğime de takılmadan edemiyorum
'Sen fena halde aşık olmuşsun be kızım', diyorum
Çoktan yanmışsın aşk oduna,
Sarmışsın başına aşk denilen tatlı belayı
Ne diyelim, hadi hayırlı ola
Sonra,
Tebessümle öpüyorum yüreğimi,
Hani orada sen varsın ya
Seni çok seviyorum canımın içi
Sakın ha unutma

Beni düşünüyorsun sende
Yüzünde tatlı bir tebessümle
Hissediyorum
Hani bir ömre bedel o güzel gözlerin yokmu
Hele o bakışların,
Alıyor beni benden götürüyor bilinmedik en güzel ülkelere
Sadece ikimizin yaşadığı sadece bizim bildiğimiz o yerlere
Öyle güzelsin ki birtanem
Düşündükce güzelleşiyor,
Güzelleştikce vazgeçilmezim oluyorsun
Gözlerime bakta gör ey canyoldaşım
Bak nasılda delicesine seviliyorsun

Nerden başlasam bilmiyorum.
Hayat denen bu çarpık yaşamda,
bir çok yanlış görüyorum.
Hangisini yazsam bilemiyorum.
Çıkar uğruna kurulan sevdalar mı
Para uğruna işlenen günahlar mı
Yoksa boş kalan mescidler içinmi ağlasam

Masamdaki boynu bükük güllerle konuşuyorum bu akşam
Kapitalist dünyanın ürettiği hormonlu güller
Eskisi gibi kokmuyorlar be anam
Hani sen bana hep;
Oğlum daldan dala atlama, tuttuğunu kopar, dersin ya
Bak bu şiirimde yine daldan dala atladım
Ne yapayım ana
İki arada bir derede kaldım
Ne mescidden geçebildim nede bardan
Kapitalist dünya benide yutuyor
Güzelim utopyamı kirletiyor.
Oysa ki ben çocukken
Ali olur Hayberi yıkardım
Hamza olur arslan avlardım
Ömer olur şeytanı evimize yaklaştırmazdım
Oysa ben çocukken filistin için ağlardım
Pahalı araba düşü kurmazdım
Hafız olacaktım, Mücahit olacaktım
Boynu bükük bırakmayacaktım
Mescid-i Aksa yı.
Namaz kılacaktım Ayasofya da
İkinci bir Fatih olacaktım
Orta doğuda elinde sapan tutan çocuklara
Sapan yerine ellerine kalem verecektim
Kapitalist...nankör dünya beni de yuttu
Bırak Mescidi Aksayı boynu bükük bırakmamayı
Destek oluyorum boynu bükük kalmasına
Faydam dokunuyor israiloğullarının kurduğu şirketlere
Aha bak boynu bükük güllerim yanı sıra
Masamda bir de wiski kola
Gel de halime ağlama
Bize neoldu be anam
Secadenin yerini unuttum
Şeytanın esiri oldum
Bacılarımın başındaki örtüye dil uzattılar susutum
Oysa ki ben ölümden korkmazdım
Çünki şehit olacaktım
Sıratı sorgusuz sualsiz geçecektim
Şimdi okadar çok günahım var ki anne
Hangisine yanayım
Hangi yüzle Azraili karşılayım
Oğlumun adını Azrail koyacaktım
Şimdi Azrailden korkar oldum
Hafız olacaktım bildiyim 3 / 5 ayetide unuttum
Anne ben tükendim
Artık Filistin için dua etmiyorum
Bende benlik içinde boğuldum
Rbbimden ben sarhoşken canımı almamasını diliyorum
Çünki ayyaş oldum çıktım
Günahım boynumu aşmış
Bize neoldu Anne
Atamın miras bıraktığı vatanım dururken
Bu soğuk gürbette benim ne işim var Anne
Vatanımda türban yasağı varken
Yıllarca Şamili ezen ruslar rahatsız olmasın diye
ezan diniyorsa
Askerimiz ne iş yapıyor be Anne
Mehmet Akif ' Arkadaş yurduma alçakları uğratma sakın
Siper et gövdeni dursun bu hayasızca akın derken
Hani .. alçaklar donatmış ülkemi
Televizyon ekranlarında dinimi
Sahte hocalar anlatır olmuş
Hadi beni meyhane yuttu
70 milyon halkımı kim yuttu
Bu milleti kim susturdu
Önceki satırlarımda
Anladım bu hayatta yalansız riyasız tek bir şey kalmış dedim ya
işte onun bize ulaşması için onca işkence göruldu onca şehit düştu
Yinede biz yüce kuranı kerimin kıymetini bilemedik
Kimi bir kıza vuruldu
Kendini unuttu
adına aşk acısı denildi
Millet onu yüceltti
hepsi bahane anam
Rabbine aşık olamayan
İşte o insan..
Yaşam mücadelesi der
ve kardeşi kardeşe düşürür
işte o insan beni meyhaneye
Sağciyi solcuyu sokağa
Türkü kürdü dağlara düşürür
Allah diyeni kör zindanla korkutur
Asıl gayemizi unutturur
Bizi susturur
Bizi bize düşman eder
Artık yeter
Yarab bitsin bu keder....


Adem'imden

Kar yağıyor bugün buralara
Dışarısı bembeyaz
Benimse yüreğim karalarda
Her kar yağışında sen gelirsin aklıma
Yanarım...
Bazen ağlarım doyasıya
Bazende dalar giderim uzaklara
Çok uzaklara
işte yine hayalin var karşımda
Seni düşünüyorum ay yüzlüm
Gözlerin geliyor aklıma ve sözlerin
Sanki,
Sanki bugün yaşıyormuşum gibi o günü
Dikiliyor hayalin karşıma
Ellerimi uzatıyorum tutamıyorum
Yaklaşmak istiyorum
Bir kez olsun saramadığım seni
Sarmak istiyorum doyasıya
basmak istiyorum seni bağrıma
Ama sen kayboluyorsun
Hayal olduğunu anlıyorum
Sonra yığılıp kalıyorum olduğum yere
Seni arayan yaşlı gözlerle bakınıyorum etrafıma
Ama sen yoksun
Yoksun yanımda ay yüzlüm

Aldığım gün o acı haberi
Kar yağıyordu yine
heryer bembeyazdı
Tıpkı bugünki gibi
İnanmamıştım söylenenlere
Yağan kar kefenin olamazdı senin
Varlığında yokluğunu yaşayan ben
Yeni kavuşacaktım sana
Gelişim gidişin olmamalıydı senin
Olmamalıydı ay yüzlüm
Belkide bu yüzden kabullenemiyordum
İçime sindiremiyordum gidişini
Yalan diyordum
Yalan!..diye haykırıyordu yüreğim
Yanında olmalıydım
Senden duymalıydım aldığım acı haberin
Kocaman bir yalan olduğunu!
Yollar...
Yollar bitmek bilmiyordu
saniyelik asırlar geçiyordu yanımdan
ve bir ömür kan kaybediyordu
Bir can gidiyordu
Yaşanılamayan yitik zamandan

Nasıl geldim
sana gelirken kaç ölüm dokundu omuzuma
Bilmiyorum
Bildiğim bir tek şey vardı
Yanında olmalıydım
Dizlerimdeki dermanla birlikte yollarda bitmişti nihayet
Korkunç bir kabusun tam ortasında,
Hastane odasındaydım işte
Dünya durmuştu sanki
Aklımın durduğu gibi
Kanımın donduğu gibi
Durmuştu zaman durmuştu saatler
Düşünemiyordum hiç bir şey
Tek hissettiğim
Tek hissettiğim kara gözlüm
Yüreğimi saran dayanılmaz bir acı
Ellerimde kırılan hayallerimin parçaları
ve yinede küçükte olsa
içimde bir umut vardı
Tükenmesine dakikalar kalan

Seni ilk gördüğümde
Gelişimden habersizdin
Beni farketmemiştin bile
Sırtın kapıya dönmüş,
Sandalyede oturuyordun öylece
Boynun büküktü kaderine
Hep dik duran omuzların çökmüştü
ve ben seni ilk kez böyle görmüştüm
hemşirenin getirdiği yemek masanda
Bilemiyorum ay yüzlüm
Ah bilemiyorum...
sen yemeğimi
yoksa yemek seni mi yiyordu!
Ah kara gözlüm ah
Beni farkedip de gözlerime baktığın o an
işte o an
Koca bir yanardağ patladı yüreğimde
Alev alev sardı tüm bedenimi
Yaktı kül etti bir anda

Oysa
Bakışlarında bir umut arıyordum
Aslı yok sana söylenenlerin
inanma bacım hepsi yalan
Yalan...
demeni o kadar çok istedimki
.
Yalan değilmiş meğer
Gözlerine bakınca anladım
Acılarla dolu ömrümde ilk defa
bir gerçeğe böyle derinden yandım
Belki sen farketmedin ay yüzlüm ama
Görünce gözlerinde acı gerçeği
öyle bir hançer saplandı ki bağrıma
Anlamayasın diye ıztırabımı
Gülümsemeye çalışıyordum
Tıpki senin gibi
Ikimizde basarisiz bir oyundaydik
Oysa gözlerin...
Gözlerin herseyi anlatiyordu
Ama sen hala gülümsüyordun
Masum bir çocuk gibi
Gülümsüyordun ay yüzlüm

O gün kar yağıyordu yine
Tipki bu günki gibi
Her yer beyazlara bürünmüstü
Benimse yüregim karalara
Sen gideli çok oldu belki
aradan uzun yıllar geçti ama
Kapanmadı içimdeki yara
o gün bugün gibi hala aklımda
dinmek bilmeyen hasretinin sancısı,
kara saplı bir hançer,
Çıkaramadım ay yüzlüm
hala duruyor bağrımda

Bilsen nasıl özledim seni
sesini
gözlerini
gülüşlerini
Ay yüzünü özledim
Biliyormusun
En çokta ölmeyi özledim
Özledim ay yüzlüm
Seni özledim
Ölümü özledim.
Özledim...
Aşkımdan:k:

Şiir bahçende güzel şiirlerinin devamını dilerim ....