“Unutma, ben senin kanayan vicdanınım!
Kime sarılsan, biraz daha sızlarım...”


En son ne zaman bir kadını sevdin? Ama öyle öptün, sarıldın, uyudun falan değil; en son ne zaman bir kadını gerçekten sevdin? Kaybetmekten korkarak, yanındayken bile özleyerek, deli gibi kıskanarak, koruyup kollayarak... Delikanlı adam korkmaz diye bir şey yok. Korkacaksın! Sevdiğin kadını kaybetmekten korkacaksın, kıskanacaksın da… Sokakta elinden tutacaksın, tanıdığın herkesle onu tanıştıracaksın. â€œİşte benim hayatım bu!” der gibi tanıştıracaksın. Güzel bir kadın sevmek istiyorsan onu gülümseteceksin. Çünkü dünyanın en güzel kadını mutlu bir kadındır, onu mutlu edeceksin…
Bu yüzden kirpiklerini sev bir kadının…
Avuç içlerini…
Makyajsız yüzünü…
Uyku sersemliğini…
Saçlarını kesen bir kadının çektiği acıyı anlayabilecek kadar sev bir kadını.
Ve asla bir kadının saçlarını kesmesine sebep olma…

İlk göz ağrısı ayrıdır elbette.
İlk acı kıymetlidir.
Tanırsın, alışırsın, öğrenirsin.
Asıl son göz ağrın başkadır.
Bildiğin bir şeyi defalarca yaşıyor olmak yorar.
Mutlu da eder aslında.
Hâlâ bu kadar üzülüyor olduğuna sevinirsin.
"Hâlâ sevebiliyormuşum meğer" dersin.
Yeri başkadır.
Büyürsün, unutmazsın.
İlk göz ağrını anarken gülümsersin de son göz ağrına gülümserken gözlerin dolar.

Düşe kalka öğreniyorum sensizliği, önce anılarından arınacağım, sonra nefesime sinen hayaletinden... Nasılsa temizleniyorum yavaş yavaş, yokluğunda geceme sinen kâbuslardan... Çok bir beklentim de yok zaten, tebessüm edebilsem yeter sanki... Hem çok güzel mazeretlerim var benim, hayal kırıklıklarımın üstüne serdiğim... Her şeyi geride bırakma çabam bu kendimi kandırışım... Sanırım beceremiyorum ben bu işi, yok mu elini uzatıp bu dipsiz kuyudan beni çekip çıkaracak birisi...

İçimde bastırdığım koskoca bir çığlık yardım istiyor: “Beynime kürtaj talep ediyorum, alın şu piçi aklımdan!” Pardon bayım, siz bu aşktan gittiniz diye iflas tabelası mı asacaktık yüreğimize?

Aslında yoktun, olduğunu düşünmek hoşuma gidiyordu sadece...

An geliyor insanlar kıbleyi şaşırıyor, ben yanlış kişiye âşık olmuşum çok mu!

Büyük düşün! Kaç kadın şiir edebilir ki seni?

Aşk; aklın kalbi "ne hali varsa görsün" e terk etmesiydi
Aslında aşkın"ne olmadığını anlamak içindi aşık olmalar
Her kavuşma, ayrılığın gelip çatacağı güne ilk adımı atmaktı
Karşılıklı sevmeler, bir sonum başlangıcına doğru hızla yol almaktı
Sözün doğrusunu söylemişti sözün hamuş bekçisi
Ne de olsa aşk, kavuşamamaktı…

Kadının gözlerinden tüm acısı okunur aslında...
Başlangıçlara ürkek, yaklaşımlara sert bakar.
Ne aşk diye bir şey duymak ister, ne de duyurmak ister ne kadar yalnız olduğunu... Aslında hiçbir kadın sevgiye tövbe etmez, edemez...
Ruhu sevgisizlikten kurusa da sevgiye muhtacım diyemez...
Korkar ve çekinir, çünkü bir aşk ne kadar güzelleştirsede yüzünü , yine aynı aşk zindan edebilir kadına yeryüzünü...
Hiç bir kadına yalnızlık yakışmaz, ama eğer bir kadın yalnızsa, ya yüreğinde dumanı tüten bir ayrılığı, yada canından çok sevdiklerine ömrünü adadığı bir fedakarlığı vardır..3

Herkesin Bir Yenilmişliği Vardır Hayatta
Zamana ,
Zamansızlıklara ,
Geçmişe,
Anlara,
Anılara,
Şarkılara,
Bazende Bir Yüreksizin Yüreğine....!

Sözlerim var söyleyemedim
Güzel yüreğini incitemedim....!

( Cansu Kurtçu )

Seni sildikten sonra,
Gözlerimi silmeye gerek kalmadı artık....!

Bazıları gitmeyi bile beceremiyor.
Ya ANISI kalıyor,
Ya ACISI....!

Yüreğim seni çok sevdi demiştin. Fazlasıyla kanıtladın. Bu kadarını yapamadım ben. Yüreğimdeki sevgiyi yüreğime gömdüm.
Senin adın da hep bende yaşayacak.
Ama... Şairin dediği gibi
Bir adın kalmalı geriye
Bir de o kahreden gurbet
Beni affet ...
Kaybetmek için erken, sevmek için çok geç...