BÖLÜM 4]
kendimle başbaşa bir şekilde kalmıştım,,korkmuyordum ama endişeliydim..
neredeydim,,napıyordum,,ölmüşmüydüm ??
bir anda kendime geldim eğer ölmüş olsaydım neden bilmediğim bir yerde
bağlanmış bir şekilde olayımki...
belkide rüyaydı,,ama bu nasıl bir rüya olabilirki olsa olsa kabustu...
gözlerim göremiyordu,,önümde yanlızca bir bıcak ve ormanın ortasındaydım besbelli,,
etraf ağaçlarla doluydu,,ama ben bir çadırın içindeydim,,nerden mi biliyorum ormanın için de olduğumu,,çadırın kenarlarından görebiliyordum yeşillik bir alan olduğunu...
bıçağa doğru uzandım ama yetişemedim,,bir kez daha denedim vücuduma bağlı olan ip her defasında sürtünerek acı veriyordu bana,,ama burdan
kurtulmak zorundaydım,,çünkü ne ben ölmüştüm nede bu yaşananlar bir rüyaydı...
son bir gayretle elimi attım bıcağa ve yakalamıştım...
2 elimin arasına aldım ve belimdeki ipi kestim,,sonrada elimi kurtardım ipten,,
oradan kurtulduktan sonra çadırdan dışarı attım bir hışımla kendimi,,
kalbim çok hızlı çarpıyordu...
direk ormana daldım deli gibi koşuyordum,,o kadar hızlı koşuyordum ki önüme herhangi bir cisim çıksa devirir geçerdim...
ben koştukca yol uzuyordu sanki,,her adımda terler boşalıyordu vücudumdan...
yorulmuştum,,havada yavaş yavaş kararmaya başlamıştı...
durmam gerekiyordu ama yeniden yakalanma korkusun,,beni mahvediyordu...
yağmur yağmaya başladı..o kadar hıslı yağıyordu ki bir anda sırılsıklam olmuştum,,kendime sığınak bulmalıydım,,,
ama ormanın içinde ne kendime sığınak yapabildim,,nede sığnıcak bir yer bulabildim...
çok yorulmuştum,,olduğum yere yıkıldım sanırım bayılmıştım....
gözlerimi açtığımda heryer zifiri karanlıktı..önümü göremiyordum,,
saçlarımı geriye doğru ellerimle taradım,, sonra ayağa kalkmaya çalıştım,,ama başaramadım...
neden olduğunu bilmiyorum ama başaramadım...
son bir gayretle sadece doğrulabildim ve öylece sabaha kadar etrafa baktım,,güneş yeni yeni havayı aydınlatmaya başlarken yağmur çoktan durmuştu,,sırılsıklamdım ve öksürüyordum...
aklıma sadece 2 soru geliyordu,,
1- ne kadar zamandır burdayım
2- kanserim ben nasıl bu kadar zaman yaşayabildim...
anlam veremiyordum,,saat sanırım 08:00 dı ve anca doğrulabildim oturduğum yerde,,
sanki saatin 08:00 olması psikolojik olarak beni etkilemişti başka bir saatte kalkamamıyrdum...
her sabah yataktan kalktığımda dikkat ediyrodum da saat hep 08:00 dı
neden acaba ??
ayağa kaldım ve nereye gitmem gerektiğini düşünüyordum,,
geriye gidemezdim ordan gelmiştim gene yakalana bilirdim,,
sağa sola gitmeyi düşündüm ama belkide orman enlmesine uzundu...
ben yine ileri gitmeye karar verdim ve yürümeye başladım,,her yerde gölgeler vardı,,
ağaçların gölgeleri,,hani korku filmlerinde olurya sanki elleri varmışcasına öylece beni seyrediyorlardı...
ürpermeye başlamıştım,,yürüdüm yürüdüm yürüdüm saatlerce yürüdüm,,
sanki buranın sonu yokmuş gibi geliyordu bana ama yılmadım burada kalamazdım yoksa ölürdüm,,aslında ben baya önceden ölmüştüm farkında değildim....
neden mi böyle düşünüyroum,,çünkü kanser olduğumu öğrendiğim gün ve artık yanlız olma kararı aldığım gün ölmüştüm...
herkesden uzak tek başıma napabilirdimki ??
bu hayatta tek başına kim yaşamışki de ben yaşıycam yanlızlık Allah'a mahsustur lafını şimdi daha iyi anlayabiliyrodum...
yavaş yavaş ilerde birşeyler olduğnu anlamıştım,, evet yola varmıştım...
ama sadece bir yoldu yolun karşısıda orman,,benim arkamda kalan yerde orman....
napıcaktım araba geçmesini mi bekliycektim hayır hiçsanmıyroum buradan araba geçmez...
yoksa yolu mu takip edicektim,,yoksa yolun karşısından orman yeniden mi dalıcaktım...
bunu merak mı ediyorsunuz??bende merak ediyroum....
devamı gelecek
kendimle başbaşa bir şekilde kalmıştım,,korkmuyordum ama endişeliydim..
neredeydim,,napıyordum,,ölmüşmüydüm ??
bir anda kendime geldim eğer ölmüş olsaydım neden bilmediğim bir yerde
bağlanmış bir şekilde olayımki...
belkide rüyaydı,,ama bu nasıl bir rüya olabilirki olsa olsa kabustu...
gözlerim göremiyordu,,önümde yanlızca bir bıcak ve ormanın ortasındaydım besbelli,,
etraf ağaçlarla doluydu,,ama ben bir çadırın içindeydim,,nerden mi biliyorum ormanın için de olduğumu,,çadırın kenarlarından görebiliyordum yeşillik bir alan olduğunu...
bıçağa doğru uzandım ama yetişemedim,,bir kez daha denedim vücuduma bağlı olan ip her defasında sürtünerek acı veriyordu bana,,ama burdan
kurtulmak zorundaydım,,çünkü ne ben ölmüştüm nede bu yaşananlar bir rüyaydı...
son bir gayretle elimi attım bıcağa ve yakalamıştım...
2 elimin arasına aldım ve belimdeki ipi kestim,,sonrada elimi kurtardım ipten,,
oradan kurtulduktan sonra çadırdan dışarı attım bir hışımla kendimi,,
kalbim çok hızlı çarpıyordu...
direk ormana daldım deli gibi koşuyordum,,o kadar hızlı koşuyordum ki önüme herhangi bir cisim çıksa devirir geçerdim...
ben koştukca yol uzuyordu sanki,,her adımda terler boşalıyordu vücudumdan...
yorulmuştum,,havada yavaş yavaş kararmaya başlamıştı...
durmam gerekiyordu ama yeniden yakalanma korkusun,,beni mahvediyordu...
yağmur yağmaya başladı..o kadar hıslı yağıyordu ki bir anda sırılsıklam olmuştum,,kendime sığınak bulmalıydım,,,
ama ormanın içinde ne kendime sığınak yapabildim,,nede sığnıcak bir yer bulabildim...
çok yorulmuştum,,olduğum yere yıkıldım sanırım bayılmıştım....
gözlerimi açtığımda heryer zifiri karanlıktı..önümü göremiyordum,,
saçlarımı geriye doğru ellerimle taradım,, sonra ayağa kalkmaya çalıştım,,ama başaramadım...
neden olduğunu bilmiyorum ama başaramadım...
son bir gayretle sadece doğrulabildim ve öylece sabaha kadar etrafa baktım,,güneş yeni yeni havayı aydınlatmaya başlarken yağmur çoktan durmuştu,,sırılsıklamdım ve öksürüyordum...
aklıma sadece 2 soru geliyordu,,
1- ne kadar zamandır burdayım
2- kanserim ben nasıl bu kadar zaman yaşayabildim...
anlam veremiyordum,,saat sanırım 08:00 dı ve anca doğrulabildim oturduğum yerde,,
sanki saatin 08:00 olması psikolojik olarak beni etkilemişti başka bir saatte kalkamamıyrdum...
her sabah yataktan kalktığımda dikkat ediyrodum da saat hep 08:00 dı
neden acaba ??
ayağa kaldım ve nereye gitmem gerektiğini düşünüyordum,,
geriye gidemezdim ordan gelmiştim gene yakalana bilirdim,,
sağa sola gitmeyi düşündüm ama belkide orman enlmesine uzundu...
ben yine ileri gitmeye karar verdim ve yürümeye başladım,,her yerde gölgeler vardı,,
ağaçların gölgeleri,,hani korku filmlerinde olurya sanki elleri varmışcasına öylece beni seyrediyorlardı...
ürpermeye başlamıştım,,yürüdüm yürüdüm yürüdüm saatlerce yürüdüm,,
sanki buranın sonu yokmuş gibi geliyordu bana ama yılmadım burada kalamazdım yoksa ölürdüm,,aslında ben baya önceden ölmüştüm farkında değildim....
neden mi böyle düşünüyroum,,çünkü kanser olduğumu öğrendiğim gün ve artık yanlız olma kararı aldığım gün ölmüştüm...
herkesden uzak tek başıma napabilirdimki ??
bu hayatta tek başına kim yaşamışki de ben yaşıycam yanlızlık Allah'a mahsustur lafını şimdi daha iyi anlayabiliyrodum...
yavaş yavaş ilerde birşeyler olduğnu anlamıştım,, evet yola varmıştım...
ama sadece bir yoldu yolun karşısıda orman,,benim arkamda kalan yerde orman....
napıcaktım araba geçmesini mi bekliycektim hayır hiçsanmıyroum buradan araba geçmez...
yoksa yolu mu takip edicektim,,yoksa yolun karşısından orman yeniden mi dalıcaktım...
bunu merak mı ediyorsunuz??bende merak ediyroum....
devamı gelecek