Sokak lambasıyla ısınıyorum soğuk gecede
Fersiz ışık yinede gözlerimi alıyor
Sis mi duman mı bilmiyorum her taraf bulanık
Kalbim ritimsiz,nefesim kesik
Dilimdeki şarkı bile üşüyor
Küller göğe karışmış kızıl bir renk
Siyahı bozan yıldızlar zaten yok
Yalnız mıyım bunu da bilmiyorum
Dumanla yükseliyor sıcak bedenimden
Son yıldızı gördüm bulutların arasında
Son gülümseme ve son göz kırpma
Artık o da yok,yalnız ben ve soğuk
Sokak lambası sessiz, arkadaş olmaz
Işığı olmasa altında durmaya değmez
Kendimi zorlayıp hayal ediyorum
Çölde bir kum tanesiyim,kavruluyorum
Bu da biter elbet yanarım bir gün
İstesem de istemesem de ölürüm elbet ölürüm bir gün
Ümit Hüner