Ansızın her şey susar,
Sessizlik doldurur bir zamanlar sesinin doldurduğu kulaklarımı
Hıçkırıklarım utangaç bir gecenin saklı karanlığında göçebe hayatlar yaşar durmadan yer değiştirmenin yorgunluğuyla
En çok bu saatlerde kısılır sesim…

Ve bir sigara daha yakar parmaklarımı,
Bir daha sarılırım çakmağa
Hışımla yakarım erken biten aşkımız gibi erken biten her sigaranın ucunu
Hüzün doldurur ciğerlerimi
Hasretin iri bir yutkunamamazlık olur boğazımda
Yaşanmamış ne varsa birer birer yanar, üçer beşer söner dudaklarımın arasında, salaş bir tat bırakır ağzımda yarım kalan aşkımızın incinmiş parçaları.
Gözlerimi iri çiğ damlaları kapatırken görmeye,
Gonca güller gibi açılmış yaralarımı acıtır yanaklarımdan süzülenler, kanar yüreğim
Ve bir sigara daha yakar parmaklarımı…

Bitmeyecek biliyorum,
Dönmeyecek yolcuların ardından dökülen mısraların açtığı derin izleri unutmak zorunda kalanların çilesi
Bu sızı dinmeyecek.
Unutmaktan geliyorum,
Bir bir hatırlayıp unutulayazmışları
Unuttum demenin bile hatırlamak olduğunu
Bilmekten geliyorum.
"Şair burada" diye söz edildikçe tümü sana yazılmış mısralarımda, filizlenirken toprak olan bedenim bir çiçeğin ruhunda
Adınla anılacak aşk, aşk bitmeyecek

Bitmeyecek biliyorum…