Yapmadığım şey kalmadı seni unutmak için..
Ciddiyim,üstüne alınmıyorsun belki ama içimde patlamaya hazırlanan bir bomba varmış gibi hissediyorum. Nasıl bir şey bu anlayamıyorum.. Seni sevmiyorum demen bile umrumda olmadı.
Üstünden çok zaman geçti ..
Evet,sen gideli de bayaa bir zaman oldu sanırım. Senden sonra o kadar çok yanlış yaptım ki .. Pişman olacağım herşeyi yaptım neredeyse. Ama kimseyi yerine koyamadım,koymaya çalıştım belkide ama kendimi kandırdım hep.
Uyardılar aslında, ‘yapma,çok canın yanar’ dediler ya da ‘ onu unutamassın,sadece ilgiye muhtaç olduğundan dolayı bu .. ‘ gibi sözler işte. Ben ne yaptım peki ? En olmayacak insana gidip aşık oldum.. Oldum sandım. Çünkü seni unutmuştum.. Araya ikinci bir insanda girmişti işte.. Ne zaman gözümü kapasam gözümün önüne hanginizin önce geleceğini beklemekten sıkılmıştım.. Kabullenmiştim bir daha hiç seni göremeyeceğimi.. Gözümü kapattığımda bile.
Göremedim de zaten.. Nasıl ayakta durabiliyorum bilemiyorum. Ama senin için 2 saniye olarak geçen zaman benim hayatımdı. En ufak şeyden umutlanır,kalbim yerinden çıkacak gibi olurdu.
Hatırlıyorum da bir keresinde kolum çarpmıştı sana .. Bütün bir gün kolumu başka bir yere değdirmemeye çalışmıştım,belki uğur getirir.. Ne bileyim büyüsü bozulur belki başka biri değerse diye düşünmüştüm.
Bir keresinde de yukarı çıkarken senin aşağı inişini gördüm,çantanlaydın. O an gidiyorsun sandım. Aynen şöyle dedim ‘ bitti .. Gidiyor işte,çok erken ama daha ! ‘ Aslında gitmiyordun ama öyle kabullenmiştim ki gideceğini..
En garibi de giderken öylece durup arkandan bakmam oldu,gözümden ne bir yaş süzülüyordu ne de içimde bir burukluk vardı. Tek bildiğim ‘hiçbirşey’di.. Evet evet,hiçbirşey.
Sanırım seni sevmek başlı başına yaptığım en büyük hataydı. Pişman olacağım en büyük yanlıştı. Ama artık çok geç .. Belki telefondan silmek kolay olabilir ama kalbimden silemem seni.
Daha o kadar güçlü değilim sanırım.. Ya da daha bir acıya daha katlanacak kadar büyümedim belkide ..
Ciddiyim,üstüne alınmıyorsun belki ama içimde patlamaya hazırlanan bir bomba varmış gibi hissediyorum. Nasıl bir şey bu anlayamıyorum.. Seni sevmiyorum demen bile umrumda olmadı.
Üstünden çok zaman geçti ..
Evet,sen gideli de bayaa bir zaman oldu sanırım. Senden sonra o kadar çok yanlış yaptım ki .. Pişman olacağım herşeyi yaptım neredeyse. Ama kimseyi yerine koyamadım,koymaya çalıştım belkide ama kendimi kandırdım hep.
Uyardılar aslında, ‘yapma,çok canın yanar’ dediler ya da ‘ onu unutamassın,sadece ilgiye muhtaç olduğundan dolayı bu .. ‘ gibi sözler işte. Ben ne yaptım peki ? En olmayacak insana gidip aşık oldum.. Oldum sandım. Çünkü seni unutmuştum.. Araya ikinci bir insanda girmişti işte.. Ne zaman gözümü kapasam gözümün önüne hanginizin önce geleceğini beklemekten sıkılmıştım.. Kabullenmiştim bir daha hiç seni göremeyeceğimi.. Gözümü kapattığımda bile.
Göremedim de zaten.. Nasıl ayakta durabiliyorum bilemiyorum. Ama senin için 2 saniye olarak geçen zaman benim hayatımdı. En ufak şeyden umutlanır,kalbim yerinden çıkacak gibi olurdu.
Hatırlıyorum da bir keresinde kolum çarpmıştı sana .. Bütün bir gün kolumu başka bir yere değdirmemeye çalışmıştım,belki uğur getirir.. Ne bileyim büyüsü bozulur belki başka biri değerse diye düşünmüştüm.
Bir keresinde de yukarı çıkarken senin aşağı inişini gördüm,çantanlaydın. O an gidiyorsun sandım. Aynen şöyle dedim ‘ bitti .. Gidiyor işte,çok erken ama daha ! ‘ Aslında gitmiyordun ama öyle kabullenmiştim ki gideceğini..
En garibi de giderken öylece durup arkandan bakmam oldu,gözümden ne bir yaş süzülüyordu ne de içimde bir burukluk vardı. Tek bildiğim ‘hiçbirşey’di.. Evet evet,hiçbirşey.
Sanırım seni sevmek başlı başına yaptığım en büyük hataydı. Pişman olacağım en büyük yanlıştı. Ama artık çok geç .. Belki telefondan silmek kolay olabilir ama kalbimden silemem seni.
Daha o kadar güçlü değilim sanırım.. Ya da daha bir acıya daha katlanacak kadar büyümedim belkide ..