ne yapalım
kaybettik desene yine...
her zamanki gibi sen gittin ben sadece baktım,
yitik gözlerle we sen bir kez bile ardına dönmedin.
herzamanki gibi...
sadece baktım ardından.
parçalanmış kalbimin bir dağ gibi yıkılışıydın. uzaklaştın.
korktuğum mesafeler girdi araya ve har saniye daha da arttı.
hiçbirşey yapamadım "dur" diyemedim.
ve sen hiç ardına bile bakmadın...
sen gittikten sonra saatlerce oradaydım.
tozlu yollara ayaklarınla yazdığın aşkın ayrılık izlerine baktım.
yorgun yollarda törpülenen bir aşkın ardından ağladım...
uzaklaştın uzaklaştın uzaklaştın
ve ardına dönüp birkez bile bakmadın...
biliyorum çok merak etmişsindir:
"acaba ben giderken ne yaptı?" diye
ewet haklısın "gitme kal" diyemedim,
sadece gözlerim bakıyordu ki onlar da bomboş...
bir kez arkanı dönüp baksan görürdün
cansız vücudumda sadece ardından bakan bir göz kaldığını
ve gidişinle can verdiğimi.........
...