Kan dışımıza, gözyaşı içimize akar demiştin. Korkmuştum sözlerinden,
yere göğe koymak istememiştim. Sen inatla söylemiştin, durmadan,

ağlamalarıma aldırmadan. Şimdi sana bir cevabım var işte...

Gözyaşıdeğilkandıriçimizeakan..Damladamladüşerruhumuza...

Şıp..
Şıp...
Şıp....

Oyuklarını görmüyor musun? Dışarı akması nedendir zannediyorsun? Delip

içimizi, içimizden içre yol bulup gitmesi...

Yahu bu şiirleri kim için yazmış bu şairler...

alıştım.../yalan.../uzat.../
düş...
düş.../tüm
düş.../ kün....
düş.../sen
düş.../mem...
düş.../tü.../vurul.../du.../
düş...tü/ gurul....tu
düşlervuruluncadüşer...

Mi...??





Kısa bir oyundu bu, kelebekleri öldürmeseydin anlayacaktın. Bir de

susmasaydın... İçime sapladığın kazıkların kıymıkları saçma sapan dağılmış

etrafa. Cinayet kokuyor nefesin. İçimdeyağıpdurangözyaşlarının
sebebisin..Katlinigörmeyemigeldin...??

Kaderde senden ayrı düşmekde varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Ufukta bir çizgi gibi gördüğün dağlara
Rüzgarın iyot kokularını taşıdığı denizlere git
Git gidebildiğin yere git diyordum
Oysa ki, senden kaçılmazmış
Yokluğuna bir gün bile dayanılmazmış.
Bilmiyordum.


Yine de dayanmaya çalışıyorum işte
Bir kır çiçeği koparıyorum gözlerine benzeyen
Geçen bulutlara sesleniyorum ellerin diye
Rüzgar güzel bir koku getirmişse
Saçlarını okşayıp gelmiştir diyerek avunuyorum
Yaşamak seninle bir başka zamanı
Bir başka zamanda seni yaşamak
Her şeyden önce sen
Elbette sen
Mutlaka sen
İster uzaklarda ol
İster yanı başımda dur
Sen ol yeter ki bu zaman içinde
Ben olmasam da olur
Seni bir yumağa sarıyorum yıllardır
Bitmiyorsun.


Çaresizliğim gün gibi aşikar
Su olup çeşmelerden akan güzelliğin
İnceliğin ışık yüzüme vuran
Sen güneş kadar sıcak
Tabiat kadar gerçek
Sen bahçelerde çiçekler açtıran
Sudan, havadan, güneşten yüce varlık
Sen, o tek sevgi içimde
Sen görebildiğim tek aydınlık
Bir nefeste benim için al
Havasızlıktan öldürme beni
Bulutlara, yıldızlara benim için de bak
Susadım diyorsam
Bir yudum su içmelisin
Ben yorulduysam sen uyumalısın
Ellerim sevilmek istiyor
Saçlarım okşanmak istiyor
Dudaklarım öpülmek istiyor
Anlamalısın.


Ağaçların yeşili kalmadı
Gökyüzünün mavisi yok
Bu dağlar o dağlar değil
Rüzgarında kekik kokusu yok
Kim bu çaresiz adam
Bu kan çanağı gözler kimin
Kaç gecedir uykusu yok
Gündüzü yok
Gecesi yok
Yok
Yok
Anladım
Sensiz yaşanmaz bu dünyada
İmkanı yok

YaLIn kaLmak Bir Benzerinin oLmamasIdIr,
Yada oLupta Seni AnLamamasIdIr .
Birisinin yüzLerce tanIdIqI oLsa ,
1 tanesi biLe anLamIyorsa ,
"O" Insan Sigara KüLü Kadar yaLnIzdIr .
Yatmadan önce kimseyi dü$ünmeden yatmak YaLnIzLIktIr.
MiLyonLarca DamLanIn IcInde SusamaktIr yaLnIzLIk ! ..
Sessizce , AmaçsIzca , Yasamaya , Nefes aLmaya çaLI$mak .

Ağlamadım

Sen giderken hiç ağlamadım
Arkana bakmadan gittin?
Bense hiç arkama dönmedim,
Yıkılmadan, dimdik ayakta
İşte buradayım, der gibi?

Sen gitmiştin, bense ağlamadım,
Gözlerimden yaş süzülmedi,
Yüreğimse, ağlıyordu sadece
Bana çok acı vermedi, gidişin?
Kalbim incinmişti, sadece

Sen giderken hiç ağlamadım
Oturup eski anıları tazelemedim,
Sadece bir parçamı, alıp gitmiştin,
Çokta kulak asmadım.
Alt tarafı yüreğim kanıyordu?

Arkandan hiç mi hiç konuşmadım
Yaptığın hareketi, kınamadım
Sadece seyrettim, gidişini
Yıkılmadan dimdik,ayakta
Ama gönlüm çökmüştü, sadece

Sen giderken ben, hiç ağlamadım
Arkana bakmadan gidişini seyrettim,
Alt tarafı bir parçamı alıp götürmüştün,
Alt tarafı yüreğim kanıyordu,!
Sen giderken ben hiç ağlamadım?

Öldürecektim seni bende ;kendimde o gücü bulabilseydim eğer...
Sindiremeyecektim senden kalanları benden uzak mezarlara koymaya!!Diyar diyar dolaşıp yine içime gömecektim seni en sonunda...
”Ben demiştim” diyenlere, üzüntümü belli etmemek için kuşandığım, mekanik tebessümlerimin ardındaki yaşlarla sulayacaktım taze mezar toprağına ektiğim çiçekleri...
Ama ben seni içimde öldürmeye kıyamadım....

Başarabilseydim incitecektim seni,incinmişliğimin verdiği cahil cesaretle..
Ne var ne yok sayıp dökecektim karşına geçip..
Kendimi hayrete düşürürcesine birer tokat gibi vuracaktım hiç kullanmadığım o ağır lafları..
Kıracaktım seni bin bir parçaya ayırana kadar..
Duvardan duvara fırlatacaktım sevgi diye önüme sunduğun hastalıklı duygularını.....
Ama ben seni incitmeye de kıyamadım....


Elimden gelseydi unutacaktım seni..
Gözlerimden silecektim hayalini ve dilimden adını.
Duman duman atacaktım seni bu şehirdeki tüm bacalardan;ama soluduğum havaya karışıp yine dolacaktın ciğerlerime.
Onlarca damla döküp göz pınarlarımdan akıtacaktım seni sevgimin atığı diye;ama ıslaklığın kalacaktı elmacık kemiklerimde..
Bu kez de tenimin tuzuna karışacaktın..“Sözümü tutacağım ,adını anmayacağım”nağmelerini dinleyip neyi unutacağımı unutacaktım seni unutayım derken..
Zaten ben seni unutmaya da kıyamadım......

Ne kadar çabuk geldi ayrılık...Oysa daha yeni başlamıştık birbirimize ayak uydurmaya,daha doğrusu ayak uyduramamaya..Nedensizliklerin iç çekişlerini dinlerken vedalar bozdu suskunluğumuzu..Bana mıydı kızgınlığın yoksa kendine mi anlamadım...Kaçar gibi veda ettin...
Oysa ben seni sevmelere doyamadım!!!

Öldürecektim seni..
incitecektim seni..
unutacaktım seni... ama lanet olsun!!! kı-ya-ma-dım.

Oysa ben seni sevmelere doyamadım!!!

Bazen;
Yıldızları süpürürsün, farkında olmadan...
Güneş kucağındadır, bilemezsin....
Bir çocuk gözlerine bakar, arkan dönüktür...
Ciğerinde kuruludur orkestra, duymazsın...
Koca bir sevdadır yaşamakta olduğun, anlamazsın...
Uçar gider...
Koşsan da tutamazsın