adam bizi cafeden atıyo bye size ii sohbetler
Garip Sohbetler
|
[b]Her ne yaşandıysa birer birer gözümün önünden geçiyor şimdi.. Bıkmadan tekrar tekrar anıyorum. Çünkü hissediyorum onlar kalacak sadece sarılabileceğim. Bu gidişi hiç yakıştıramıyorum sana ben, hayat nasıl yakıştırdı bilmek istemiyorum. Gideceğini de bilmek istemiyorum. Önemsemediğim, nasıl akıp geçtiğini bilemediğim zamanlar o kadar önemli ki şimdi, her dakikası hatta her saniyesi.. Değil neyim, nelerim olduğunu düşünmedim ki hiç. Hep sen vardın yıllardır, hep var olacaktın. Ben çıkmaza girecektim, sen gelip çıkaracaktın. Ben dağılacaktım sen toplayacaktın dağılanlarımı. Şimdi ise yalnızım çıkmazlarımda, darmadağınlığımla.. Yokluğunu, bir gün olmayacağını hiç hesaba katmamıştım.
Gerçekten gidecek misin? Ne olur yalanlar söyle bana, bir kez olsun.. "Gitmeyeceğim" de.. Bütün olanların bir oyun, bir kabus olduğunu söyle.. Bir kez daha geride kalanlığı yaşatma bana.. Bu çaresizliği daha önce de yaşadım ben.. Yine katlanabilirmiyim bilmiyorum. Hiç gücüm kalmadığını hissettiğim anlarda bile bana güç veren sendin, bu kez güçsüzlüğümle başbaşa bıraktın beni. Acımaktan da bıktım artık, sen anlıyorsun ama kimse anlamıyor.. Hala bilmeyeyim diye çabalıyorsun gideceğini. Oysa ki yokluğunun sancılarını çekmeye başladım bile. İkiye bölündüm.. Bir yanım isyan etmek isterken, bir yanım sabır diliyor, az da olsa güç diliyor.. Ne yazık ki herşeyin farkındayım. Keşke farkında olmasaydım, keşke bana hissettirmeden gitseydin birdenbire. Günleri saatleri saymak öylesine zor ki.. Canım acıyorken "mutlu olan" ı oynamayı çok iyi biliyordum ben oysa.. Bu kez zorlanıyorum rolümde. Bu kez sana gülümserken bile boğazımda düğümleniyor birşeyler. Sen de anlıyorsun.. Başımı omzuna yaslayıp saatlerce ağlamak istiyorum eskiden olduğu gibi. Belki ağlarsam biraz daha hafifleyecek ağrılarım. Ama bunu da beceremiyorum.. Herşey gitgide eriyip biterken, içimdeki acı bunun aksine çoğalıp taşıyor.. Ne bitişine, ne de gidişine dur diyebiliyorum.. Çaresiz, umarsız kalmak tam olarak bu olsa gerek. Küçük bir umut ışığı, küçük bir belki olsa yeter bana. O küçük şeylere dayanıp savaşabilmek, onları çoğaltabilmek için. Ama yok işte.. Ne umutların ışığı yetiyor bu karanlık gidişe, ne de sarılabileceğim "belki" var.. Sana gitme diyemiyorum, elinde olsa gitmezdin biliyorum.. HERKEZ UNUTUR BELKİ SENİ..AMA BEN UNUTMAM..
[/b]
İLGİNİZ VE ALAKANIZ İÇİNN TŞKLER... SEVGİLERİMLE...
GİTME
Çoktan uçup gitmişti göçmen kuşlar bu sabah uyandığımda… Dağlar başına kar düşmüştü… Güneşin ilk ışıklarına bir siren sesi karışıyor tiren istasyonundan… Adeta çığlık atıyor gidiyorum diye… Kim bilir şimdi kaç istasyonda çalıyordur ayrılık sirenleri… Ya da şimdi kaç gemi ayrılığa demir alıyordur limanlardan… Yine senin gidişin geldi aklıma……….. Ve sen bir kez daha gittin benden… Gelişin bir bahar akşamıydı… Gelirken geçtiğin yollardaki ağaçlar birer birer eğdiler dallarını senin huzurunda…. Yıldızlar yolunu aydınlattılar karanlıkta kalma diye… Ve sen geldin… Gelişinde yaprakları tazeydi ağaçların ve martılar aç kalmıyorlardı limanlarda… Her yer rengarenkti… Gözlerin gibi… Ya… Ya gidişin… Gidişin soğuk bir kış ayazı… Gelişinde rengarenk olan bütün renkler şimdi siyah… Baktığım her yerde siyahtan başka renk seçemiyor gözlerim… Martılar aç şimdi, üşüyorlar limanlarda… Sen gittin ya hiç kimse simit atmıyor artık martılara… Sen gittin diye her gün yağmur yağıyor, her gün şehir ağlıyor… Ve biliyor musun? Ben sensiz ıslanıyorum, yalnız ıslanıyorum yağan yağmurlarda… Bilir misin ne kadar acı verir gidenin ardından kalan olmak… Yokluğun şimdi uçurum… Gözlerim uçan kuşların ardından dalıp gidiyor… Bilmem ki geçermiler uçan kuşlar senin yaşadığın şehirden… Şimdi nerdesin...? Sende benim gibi yalnız mı ıslanıyorsun yağmurlarda… Döner misin geriye yine bir bahar akşamı… Şimdi burada olsan ve tekrar gitsen… En azından son gidişinde yapamadığım, söyleyemediğim, içimde kalan o cümleleri söylerdim…. Gitme Gidersen ağlar içimdeki çocuk, içini çeker Yüreğim sensiz kalır, hayata küser Ellerim kayar ellerinden, boşluğa düşer Gitme Gidersen kuşlar da gider bu şehirden Rüzgar okşamaz artık saçlarımı Avutmaz geceler, yıldızlar küser benden Gitme Gidersen düş olurum yokluğunda Yollara düşerim ardın sıra Şarkı da söyleyemem, şiirde yazamam senden sonra Gitme Beni yalnız bırakma bu şehirde Dayanamam gidişine, alışamam sensizliğe GİTMEK ZORDUR… YOLLAR GEL DEMEYİNCE… AMA YİNEDE İNSAN HER DAİM TOPLU TUTMALI BAVULLARINI, HAZIR TUTMASLI BİR SIRT ÇANTASI… ÇÜNKÜ ANSIZIN YOLLAR ÇAÄžIRIR İNSANI… VE İŞTE O ZAMAN GİTMEK GEREKİR… UZAKLARA… ÇOK UZAKLARA… GİTMELERİNİZİN KİMSEYE ACI VERMEMESİ DİLEÄžİYLE… GİTME |
« Önceki Konu | Sonraki Konu »
|
Konuyu Okuyanlar: 636 Ziyaretçi