sonunda evdeyim...
gecenin bir yarısı, her yer karanlık.saat 'geceyi' çeyrek geçiyor...yakıyorum bir sigara narin ellerimin arasından.karanlıkta çakmağımı arıyorum ve parlak dudaklarıma götürüyorum sigaramı.öyle bir nefes çekiyorum ki tadı içime işliyor.keskin bakışlarımı tavana dikip üflüyorum dumanı yukarı.kalkıp bir kadeh şarap dolduruyorum.şaraptan daha muhteşem bir şey yok şüphesiz, olsa bile şarabın cazibesini yenmenin imkansız olduğunu anlamıştır.kararlıyım bu gece şişenin dibini göreceğim.her kadehimde 'yalnızlığıma' içeceğim...
şarabımı içerken odamdan bir kutu getiriyorum.bu kutunun içinde hayatımda aldığım en güzel hediyelerden birkaç tanesi ve sararmış yakılmış mektuplarla, artık rengini kaybetmeye yüz tutmuş fotoğraflar var.uzun uzun baktıktan sonra ani bir hamleyle dikiveriyorum koca kadeh şarabı.yüzüm ekşiyor da biraz ama pek umrumda değil.bir fotoğraf var ki içimi çok acıtıyor.eski bir arkadaşım.intihar etmişti...aniden kadehim yere düşüyor.kadeh kırılıyor, yerlerde şarap ve cam parçaları.ama gidip başka bir kadeh daha alıp çıkıyorum balkona.gecenin bu saatinde bile insanlar eğleniyor,gezip tozuyorlar gönüllerince.sonra aklıma o geliyor, intiharını düşünüyorum.içim ürperiyor yokluğunda, üşüyorum...
gecenin bir yarısı, her yer karanlık.saat 'geceyi' çeyrek geçiyor...yakıyorum bir sigara narin ellerimin arasından.karanlıkta çakmağımı arıyorum ve parlak dudaklarıma götürüyorum sigaramı.öyle bir nefes çekiyorum ki tadı içime işliyor.keskin bakışlarımı tavana dikip üflüyorum dumanı yukarı.kalkıp bir kadeh şarap dolduruyorum.şaraptan daha muhteşem bir şey yok şüphesiz, olsa bile şarabın cazibesini yenmenin imkansız olduğunu anlamıştır.kararlıyım bu gece şişenin dibini göreceğim.her kadehimde 'yalnızlığıma' içeceğim...
şarabımı içerken odamdan bir kutu getiriyorum.bu kutunun içinde hayatımda aldığım en güzel hediyelerden birkaç tanesi ve sararmış yakılmış mektuplarla, artık rengini kaybetmeye yüz tutmuş fotoğraflar var.uzun uzun baktıktan sonra ani bir hamleyle dikiveriyorum koca kadeh şarabı.yüzüm ekşiyor da biraz ama pek umrumda değil.bir fotoğraf var ki içimi çok acıtıyor.eski bir arkadaşım.intihar etmişti...aniden kadehim yere düşüyor.kadeh kırılıyor, yerlerde şarap ve cam parçaları.ama gidip başka bir kadeh daha alıp çıkıyorum balkona.gecenin bu saatinde bile insanlar eğleniyor,gezip tozuyorlar gönüllerince.sonra aklıma o geliyor, intiharını düşünüyorum.içim ürperiyor yokluğunda, üşüyorum...