Sorqulamak seni qecelerce..


Düsünmek , usanmadan hemde!



Bitmek bilmeyen ümidlerle aramak seni bu kalabalık şehirde..


İnanc!



Bulacaqıma dair bir istek beLkide ..



Bunlardır işte eLveda'sız qidişinden sonra ayakta tutan beni qünlerce hatta aylarca..
Sayamadımki . Bir istek de olmadı icimde.


Sadece hayalin vardı qözümün önünden qitmeyen..
Ve arkamdan söylediqin birkac söz..
Bakısların..SusuşLarın..

Ve simdi , aramızda olan kilometreler..
Yollara,daqlara hatta ülkelere inat, artan bir sevqi icimde..yüceLen .

Sadece nefes bile yeterken, qörememek yüzünü..ve varlıqından olmak bi haber..
Hayatım´a hiç qirmemiş bir insan´a dair fazla duyqular belkide..
Özlemek mesele deqil..
Mesele onun özleyip özlemediqini bilmemek â€Â¦ bence.



Kimse bilmiyor simdi icimdeki seni..
Ümidlerim kaldı ikinci baharlara..
Yoo! Bahar bile erken , yolladım yaza ..
Hayatım´a hiç qirmemiş insan´a ..


BeLki birqünâ€Â¦umuduyla(:





Kücük bir cocuqun cok sevdiqi ayıcıqının elinden alınması qibiydi qidişin



Selamlıyorum qeride bıraktıklarımı .

Cok yaktılar canımı.





Hep biraz kırık qibi yarım atar yüreqim..Yarım sevdalara alışmışım, ne diyim..



Birqün hayatım´a qirmen umuduyla . .



Hayatım´a hiç qirmemiş insan´a . . . !

Ne zaman tanıdım seni ne zaman girdin hayatıma diye düşündüm bu gece..
her geçen saniye daha çok karmaşam oldu karışıklıgın bulamadım....
sanki hep vardın hep bir parçasıydın da hayatımın
saklanmış zamanının gelmesini bekliyordun...
oysa ben hep arayıpta bulamamıştım seni var oldugun o zamanda
ve birden çıkıyorsun karşıma hayatımı kaplıyor herşeyim oluyorsun...
zamanın geldi demekki sende geliyorsun...
peki ben ne kadar sevdim seni diye soruyorum kendime
sevgi...aşk...umut...tutku...hayal...
sanki sanki hepsinden de öte adını koyamadıgım birşey...
kalbimde en derinde sakladıgım o masum duygu...
[SEN ADINI KOYAMADIGIMSIN]
bitecek gideceksin bir gün biliyorum bile bile seviyor bile bile özlüyorum...
bittigin gittigin gün beni de anılarından silip gideceksin
ne bir izim kalacak nede bir tek resmim
oysa sen giderken bile içimde olacaksın benim...
hiç geçmeyecek izlerin olacak düşlerimde..
ben sende bilinmeyenken sen bende adını koyamadıgım kalacaksın...
her geçen gün daha çok işleyeceksin yüregime
cevapsız sorularımla sen ben olacaksın
ve yine gözyaşlarım hayallerine akacak durdurma gücünü bulamaycagım kendimde...
bitiremeyecegim adsız özlemlerini...
gerçeklerimi bir yana bırakıp yoklugundaki yalanlarımla avunacagım bu defa...
ellerimde kokun olacak yine sabahın ilk ışıklarında
sen adını koyamadıgım gideceksin yine sessiz...
ve ben her ayrılıgın sabahında geçmeyen sancılarımla avunacagım..
yine umutsuza çıkıyor sana varır dedigim tüm yollarım.
anlaşılan özlemiş yanlızlıgım beni git diyorum gitmiyor
ensemde nefesin peşimden geliyor özlemin
çekil git diyorum git içimden
duymuyor beni dinlemiyor seni soruyor seni soluyor

yok diyorum gitti diyorum susuyor adı neydi diyor efkarlı bir ses..
cevap veremiyorum...
adını koyamadıgımsın sen cümlelere sıgdıramadıgım
adını koyamadıgım adsızım...

Sadece ben…
Hep yüreğinin neresindeyim diye soruyorsun ya;






Önüm arkam






Sağım solum

Her yanım sen…