Her şeye rağmen sevdim seni…
Nefesinin aynaya yansıyan buğusu kadar bile buğulanmayan o gözlerin için…
Her gece ağladı gözlerim…
Kulağımda çınlayan her ses hep adını sayıkladı uyumadı hiç…
Nasıl bir bencillikti bendeki…
Hep kendim omuzlarıma taşıdım bu aşkın yükünü…
Üzüntülerimden hiç ayırmadım sana..
Kötü olan hiçbir şeyi paylaşmadım..
Bir yüreğe tek bir yüreği sığdırabildim gel gör ki!
Gel gör ki sıradan olamadım işte..
Senin gibi basitleştiremedim aşkı…
Eğlenceli hale getiremedim ağlamayı…
Yarımım ben şimdi…
Hayat gibi, ruhum gibi yarım…
Aslında bir alışkanlıksın sen, beklide hayal, bir karmaşa…
İmkansızların peşinden koşmak huyumdur belki de bu yüzden
Bir gizemsin hayatımda, bir ayrıcalık…
Fark etmez, seviyorum ya ben!
Suçlusu sen değilsin..bende değilim sevebildiğim için…
İkimizde masumuz seven kalbimde…
Seni unutmama meydan okuyan tesadüfler yeni yaralar açıyor yüreğimde şimdi…
Olmayacak bir şey miydin yoksa sen?
Bana çok mu fazlaydın?