Eski forumda vard? bu tarz bir hikaye. Hi? bitmeyecek bir hikayeye ba?l?yoruz. Bu hikayeyi hep beraber yazaca??z. Bir sonraki ki?i hikayenin devam?n? getirecek. K?sa ve ?z yazarsak daha s?r?kleyici olur san?r?m. Bir de hikayenin kahramanlar? gene bizler olaca??z.


Ba?l?yoruz:


Saat geceyar?s?yd? ve g?nlerden Cumartesi. Taksimin en pop?ler caddesi istiklalde ilerlerken bir gen? dikkatimi ?ekti. Sarho?tu ve a?l?yordu. Hafif?e yan?na yakla??nca onun S?leyman oldu?unu farkettim. yan?na yakla??p kolundan tuttum.

- S?leyman, hay?rd?r neden a?l?yorsun nedir seni bukadar ?zen dedim.

Ama Süleyman'dan ses yoktu.Çünkü o kadar ağlıyorduki boğazında düğümlenmişti kelimeleri.Sadece gözlerime baktı.Baktı, baktı... Sonra kafasını tekrar öne, kollarının arasına eğip hıçkırıklara boğuldu.
Süleyman'ı bu halde görünce yüreğim sızladı. O benim can dostumdu ve sorunu ne olursa olsun yardımcı olmalıydım. Eğildim yanına, sonra yere oturdum. Kafasını kaldırıp 'Ne oldu Süleyman?' diye sordum.

Ellerim cebimde Galatasaray Lisesisin arkasından çıkmıştım.Arkadaşlarla bir iki tek birşeyler içtikten sonra ayrılmış otobüs durağına ilerliyordum.İstiklalde kalabalık hat safhaya ulaşmış feneri sağda solda söndüren gençler yalpalayarak yürüyor İstiklal in o muhteşem ışıkları parıltısıyla göz kamaştırıyordu.Sağa sola bakarken dikkatimi küçük bir kalabalık pervasızca kendine doğru çekiyordu.Sesler inanılmaz derecede tanıdıktı.Aradan birses ne oldu Süleyman diyordu.Yolumu değiştirip kalabalığa doğru yaklaştım.Tolga ve İbrahim Süleymanın yanına diz çökmüş Süleyman ellerini yüzüne kapatmış ağlıyordu.Başımdan kaynar sular dökülüyordu.Süleyman ın gözyaşları yüreğimi derinden burkmuş içim cız etmişti.Tolga'ya neler oluyor der gibi kafamı salladım surat ifadesi bilmiyorum der gibiydi.Hadi Süleyman kalk dedim gidelim.Kafasını kaldırıp gözlerime baktı.Tolga ve İbrahim bu tavrımı onaylamıştı.Tolga ile beraber Süleyman'ın koluna girdik şimdi dört arkadaş İstiklal'in ışıkları altında yolumuza devam ediyorduk.Süleyman susmuştu suratını hafif bir gülümseme kaplamıştı.Tolga sessizce iyimisin dedi.Süleyman konuşmuyordu.Ama bizi gördüğüne memnun olduğunu anlamıştık.Cebimden bir sigara çıkardım tam yakmak üzereydim Süleyman sigaramı alıp kırdı yeter kendini zehirlediğin dedi.Hepimiz birden gülmeye başlamıştık.Caddeden geçenlerin şaşkın bakışları arasında.İbrahim her zamanki gibi espriyi patlattı ''Yılmaz ayıp co-adminin kızıyo büyüklerinin yanında sigara içme''kahkahalarımız artmıştı yola devam ediyorduk....

birden telefon çalmaya başladı gözlerimi zar zor açtım hala gördüğüm rüyanın etkisindeydim duvardaki fosforlu saat 2 yi gösteriyordu küfrederek telefonu açtım
-Aloo
-Abi ben süleyman
birden irkildim az önce rüyamda ağlarken gördüğüm Süleyman dı telefondaki
-Ne oldu Süleyman sorun nedir
-Abi hemen atla gel bize durum çok acil sen gelince anlatırım
tekrar ne oldu demeye kalmadan süleyman telefonu kapattı
kafamda soru işareti ve endişeyle yataktan kalkıp üzerimi giyindim aceleyle binanadan dışarı çıktım benim eski emekar hacı murat herzamanki gibi yolun karşısında beni bekliyordu , birkaç denemeden sora hacıyı çalıştırabildim ve beyoğluna doğru sürmeye başladım...

arabayı hızlı hızlı kullanmaya basladım kafam soru ışaretleri ile doluydu acaba ruyamda gorduklerım gercekmı oluyordu dahada merak etmeye basladım....
Telefonda