Benim ki ilk görüşte aşklardan değildi…Ama eminim ki sevgisi bir o kadar büyük yüreği koskoca bir dünya kadardı…bir sözün yaktı beni derlerya bende bir sözünle yandım…iyi akşamlar…biliyorum küçük ve basit bir cümle…hatta bir cümle bile değil…ama yaktı işte…yavaş yavaş tutuşturdu beni 2 kelimen…sen farklıydın en azından benim için farklıydın…(ilerde herkesin bir yana senin bir yana olacağını nasıl tahmin edebilirdim ki?)yavaş yavaş tanıdım seni..iyi yönlerinden çok kötü yönlerin vardı seni anlayışımda…o kadar çok engel vardı ki seni sevmememi sağlayacak.ama nedense beceremedim.ne kadar beni tanısanda bilsende senin gözünde yabancıydım ben.bir akşam dönüşü nezaketen iyi akşamlar dediğin bir yabancı…(ama nerden bilebilirdin ki o 2 kelimeyle vazgeçilmez olacağını?)ne kadar istedim seni sevmemeyi..sana bakmamayı...seni görmezden gelmeyi..1 yıl geçti sensiz..ben zaten senle olmak istemiyorum ki sadece sevmeni istiyorum..uzaktan uzağa bakmanı, gülümsemeni istiyorum…ama bunlarda fazla sevmeyen insan için..biliyorum..1 yılın sonunda ne oldu karşılaştığımızda??karşılıktık bile diyemem ki…bakmadın bile…tesadüfen bile olsa gözlerimiz karşılaşmadı…bu hüznün verdiği buruklukla yazdım bu mektubu…daha bugün yaşadığım sıcağı sıcağına bir hayal kırıklığıyla…asla yüreğinin benimle olamayacağını bilsem bile seviyorum işte seviyorum seni…inadına..inadına…ve hep mutlu olacağım.sırf senin gibi birini sevdiğim için..seni unutmaya çalışmayacağım.her gördüğümde uzun uzun bakacağım sana…sen ne kadar aptal olsanda sen ne kadar sapık olsanda sen ne kadar çirkin olsanda sen ne kadar kötü olsanda..seweceğim işte seni inadına inadına…
:!
:!