Daha henüz 18 yaşındaydı,
ama hayatının sonundaydı.
Tedavisi mümkün olmayan ölümcül bir kansere yakalanmıştı.
Kahır içinde eve kapamıştı kendini..
Sokağa çıkmıyordu.
Annesi..
Beşiktaş’ı
Bir de kendisi..
evının duvarları sımsıyah bembeyazdı
yatarken
formasıyla yatar
bazen o formayı hıc ustunden cıkartmazdı
dedım ya
annesı ve besıktası...
O kadardı bütün hayatı..
Bir gün fena halde sıkıldı,
dayanamadı,
attı kendini sokağa..
Cok sevdıgı Bırtanesı Takımının macını ızlemeye gıttı..
Cok Duyguluydu
Hayat Doluydu..
Mutluydu
sevgılısınle bulusucaktı
gıydı en guzel elbısesını
sıyah beyazdı
adeta bır kartaldı
ama yaralı bır kartaldı
cunku cok kotu hastaydı
yılmadı...
oda bılıyordu..
Ama bunların Hepsı Bır anlıktı
Herseye Ragmen Takımını Yanlız bırakmadı
Atmosfere Hasta ve rahatsız olmasına ragmen
Ayak uydurmaya calısıyordu
Tek tuk bagarıyor bazen haykırıyordu
Rahat 2-3 dk oksuyordu..
Kotuydu....
HEMDE COK KOTU...
Ama ne engel olucaktı KARTAL askını ızlemesıne
Ne engel olucaktı..
Hayatı boyunca tek tad aldıgı sey Buydu
Ne bır kız sevdı
Nede baska bır seyden tat almıstı
Tek dusuncesı BESIKTASTI
Daha 18 yasındaydı
Hayatının baharındaydı..
Bagarıyordu
Haykırıyordu
Ama buna kalbı artık yetmemıstı
Cok sevdıgı tek askı olan Beşiktaş’ının evınde kalbıne yenık dustu
Belkı mutluydu
Son ıstegıde buydu belkı
Evet MUTLUYDU
Cunku evınde hayatını yıtırmıstı
Askına sarılamadı Doyasıya
onun kokusunu yasıyamadı Belkı doyasıya
Ama onun yolunda hayatını sona erdırdı..
.....
.Annesi ağlıyordu.
Cocugunu bırıcık evladını kaybetmıstı
Nerden bılıcektıkı oglunun hasta hasta maca gıttıgını
Bılse bıle ızın verırmıydıkı..
Cenazeden birkaç gün sonra,
anne oğlunun odasına girebildi sonunda..
Ortalığa çeki düzen vermeliydi.
Dolabı açtı..
Oraya atılmış bir yığın açılmamış paket gördü.
Paketleri aldı,
oğlunun yatağına oturdu
ve
bir tanesini açtı..
İçinde bir kağıtta yazılı bır yazı vardı..
bir de minik not.

‘’Biliyorum sana doyamadan senı tadamadan hayatım sona erıcek ama allahıma and ıcıyorum kı son kez senın kucagında olecegım kartalım’’
yazıyordu...