Sımsıkı kapat pencerelerini
Fırtınalı gecelerde
Bir daha, bir daha bak arkana
Gizlice sızabilirim
Rüzgar eşliğinde içeri
Tekinsiz sokaklara girme
Yokluğunla çıldırmışım
Ne yapacağım bilinmez
Fazla sokulma denize
Ayağını çelmeleyecek
Bir taş olabilirim
Pencere önlerinde
Hedef olma kör bir kurşuna
Kale kilitleri vur kalbine
Ruhuna saldırabilirim
Kurtulmak için her şeyi yap
Unutma, ölürcesine seviyorum
Öldürebilirim...
Sokak ortasında bir kurşun
Alnına isabet edebilir
Kurtuluşun yine benden olacak
Özgürlük benim kalbimde
Ne yapsan boş
İki artı iki - dört!
Sen beni seveceksin. . .