Kimsin sen, seni kendimde bulduğum ben misin?
Kelimelerini gördüğüm, cümlelerinden vurgularını tahmin etmeye çalıstığım,
orda olup yazdıklarımı okuduğuna, beni anladı[ına inandı[ım sen.
Konuşurken suratın nasıldır, elini oynatır mısın?
Dokunur musun konuştuğun kişiye? Ya mimiklerin?
Bakamadı[ım gözlerinin rengi ne?
Sen de merak ediyor musun yüzümün konuşurken ki halini?
Konuşurken gözlerine bakarım kar;ımdakinin,
Bilebilir misin tüm bunları?....Sanmıyorum
Peki nedir ikimizi bu denli yakınlaştıran?
Görmediğimde özlettiren seni?
Saatlerce yazıştığım, gülmekten sandelyeden düşeceğimi
hissettiğim, hayatımın en gizli yerlerini paylaştığım sen kimsin?
Nedir seni bu denli özel kılan?
Kelimelerce herkes güzel galiba.
Kelimeler zırh gibi.Kelimeler sığınak.
Daha kolay ifade edebiliyoruz kendimizi.
Yüzleri görmeyince daha yakın, daha mı insan oluyoruz yoksa?
Sana kelimelerle ulaşırken daha mı açık oluyorum?
Kavga ederken kelimeler daha mı aslan kesilmene neden oluyor?
Nedir sana güvenmeme sebep?
Kelimelerin yeterlimi seni hayatıma sokmama özlememe...
Seni gördüğümde sevinmeme...
Gideceğinde, gitme! dedirten;dur daha konuşacaklarımız var
dedirten ne bana?
Gittiğinde ekranda kalakalmamı sağlayan ne?
Kabullensem sanallıgını, gerçek yaşantıma geçirmesem,
gerçek anlara sokmasam seni...
Olmuyor, yapamıyorum...Nasıl silebilirim ki seni?
Sevincimi, üzüntümü paylaşmak için sabırsızlandığım...
Beni sevmenden, benim seni sevmemden nasıl vazgeçebilirim?
Kelimelerce herkes güzel...
Gerçek ya da sanal!...
Kelimelerini gördüğüm, cümlelerinden vurgularını tahmin etmeye çalıstığım,
orda olup yazdıklarımı okuduğuna, beni anladı[ına inandı[ım sen.
Konuşurken suratın nasıldır, elini oynatır mısın?
Dokunur musun konuştuğun kişiye? Ya mimiklerin?
Bakamadı[ım gözlerinin rengi ne?
Sen de merak ediyor musun yüzümün konuşurken ki halini?
Konuşurken gözlerine bakarım kar;ımdakinin,
Bilebilir misin tüm bunları?....Sanmıyorum
Peki nedir ikimizi bu denli yakınlaştıran?
Görmediğimde özlettiren seni?
Saatlerce yazıştığım, gülmekten sandelyeden düşeceğimi
hissettiğim, hayatımın en gizli yerlerini paylaştığım sen kimsin?
Nedir seni bu denli özel kılan?
Kelimelerce herkes güzel galiba.
Kelimeler zırh gibi.Kelimeler sığınak.
Daha kolay ifade edebiliyoruz kendimizi.
Yüzleri görmeyince daha yakın, daha mı insan oluyoruz yoksa?
Sana kelimelerle ulaşırken daha mı açık oluyorum?
Kavga ederken kelimeler daha mı aslan kesilmene neden oluyor?
Nedir sana güvenmeme sebep?
Kelimelerin yeterlimi seni hayatıma sokmama özlememe...
Seni gördüğümde sevinmeme...
Gideceğinde, gitme! dedirten;dur daha konuşacaklarımız var
dedirten ne bana?
Gittiğinde ekranda kalakalmamı sağlayan ne?
Kabullensem sanallıgını, gerçek yaşantıma geçirmesem,
gerçek anlara sokmasam seni...
Olmuyor, yapamıyorum...Nasıl silebilirim ki seni?
Sevincimi, üzüntümü paylaşmak için sabırsızlandığım...
Beni sevmenden, benim seni sevmemden nasıl vazgeçebilirim?
Kelimelerce herkes güzel...
Gerçek ya da sanal!...
