Ben seni çok sevdim... Ölene kadar da seveceğim...

sen gülüm idun ,
sevduğum idun ,
söz vermuştuk ölümüne
sen benum idun.!





alnimiza yazildi yar
bu kara yazi
söz vermiştuk tutamaduk
biz sözümüzü







bedduam olsun beni hiç unutmayasun
ölene kadar sevduğum yarsız kalasun





unutamam artık seni hep seveyrum
senun içun yar öleyrum..







sen yarim idun ,
sevdalim idun ,
ölesiye sevdum seni
her şeyum idun..






kader böyle ayirdi bak yollarimizi
ne yapalum kuramaduk yar yuvamuzi
görüyorum bu aşk beni senide yakar
ayrı düştük seninle yar sonsuza kadar






o güzel gözlerine doyamayorum.
artık yeter senin içun ağlamayarum
o güzel gözlerine doyamayorum.
her şey bittu senin içun ağlamayarum...

[FONT=Comic Sans MS][/FONT]




Yalnız / Bir Hüzün Alabilirim


Özlemlere doluyum
Ağlamaklara dolu
Ayrılıklara kapalı....
Yokluğuna açılacak
Takati yok perdelerimin.
Yeni hüzünlere
Çoktan kapattım kapıları.
Sayısını unuttum / gitmelerinin
Tekrar gitmek üzere / bana dönmelerinin.
Söyle!
Ben şu üç günlük ömre
Daha kaç ayrılık sığdırabilirim !
Söyledim ya / doluyum
Sattım ömrümün tüm koltuklarını
Her gece kapalı gişe.
Ama / sen
Gelmeyeceksen eğer,
(Bir tek ona yerim var)
Yalnız bir hüzün alabilirim.

Şimdi,al kalemi eline ve
dansa kaldır tüm kelimeleri
cümleler kur onlarla
beni anlatan
ki okunabileyim







kırmızı kalemle altını çiz
en beğendiğin cümlelerin
sakın ayırma onları öğelerine
ki bölünmeyeyim







noktalı virgüller
bir demet gül oldu, bak
en kurulmadık cümleler
çeyizim - senin için
sen de bilinmeyen kelimelerle
bir duvak yap bana
anlamlarını iyi aç
ki görünebileyim








"iki paragraf arası düğün mü olurmuş?"
deme
hem,herkes hazır,
tüm harfler davetli
sen de gel
ki sevineyim








kaç vakittir suskun şiir
birer birer ayrılıyor harfler
aklımın düğün salonu'ndan
nicedir bekliyorum seni
gelmedin
ki güleyim








artık sessizce ilerliyorum
olur a, ararsan bir gün beni
yazdıklarının üzerinde yürümekteyim
cümle sonlarını bekliyorum
kendimi aşağı atmak için
ilk noktada duracağım
bağlaçlarla bağla cümleleri
ki düşmeyeyim...







... ?:?...

[b][/b]
[FONT=Times New Roman][/FONT]



Yüreğim Kıpır Kıpır Kaynıyor,
[FONT=Monotype Corsiva]Bütün güzellikler dizilmiş kapımda.[/FONT]
[FONT=Monotype Corsiva]En başta sen varsın,[/FONT]
[FONT=Monotype Corsiva]En başta sen.[/FONT]
[FONT=Monotype Corsiva]Sanki bir yağmursun,[/FONT]



[FONT=Monotype Corsiva][/FONT]


Yüreğimin üstüne yağdıkça yağıyorsun;
[FONT=Monotype Corsiva][FONT=Times New Roman]Yepyeni bir şiirimde işleniyor adın ...[/FONT]
[FONT=Monotype Corsiva]Mutluluktan mı, çaresizlikten mi, neden?[/FONT]
Deli taylar gibi boşum ...
İçimdeki huzur şarkılarını anlatmak Istesem de[/FONT]

[SIZE=1]AYRILIK KOLAYMI ?SENİN YANINDA !...[/SIZE]

LİMON ÇİÇEKLERİ



Sen, benim Akdeniz’in limon bahçelerinde
büyüdüğümü bilirsin.
Limon ağaçları narindir.
Çiçekleri de öyle.
Minicik beyaz yaprakları vardır umut dolu.
Emek verirsen yeterince, meyveye dönüşeceklerdir.
Seversin onları, sularsın.
İlaçlar, gübrelersin.
Gözün gibi, kızın gibi bakarsın onlara.
Senin benim gibi konuşmazlar.
Ama onların da dilleri vardır anlayana.
Çok su verirsen çürür, suyu esirgersen kururlar.
Korumazsan böcekten, haşarattan hastalanır hatta ölürler.
Onyedisinde bir gelin gibi ürkektir onlar.
Üstelik savunmasız.
Bir o kadar da vermeye hazır.

Ama dedim ya...
Emek ister, sabır ister,
yürek ister, en önemlisi sevgi ister onlar.

Bir fidanın meyveye dönmesi yıllarını alır insanın.
Çocuğun gibidirler.
Kuruyan yaprakları yüzünden korkular kaplar yüreğini.
Her sabah bir bir kucaklarsın ağaçları adeta.
Onları görmeden geçen bir tek günün bile tadı yoktur.

Bir de Güney’in dolusu vardır. Denk geldin mi bilmem.
Verirsin emeği,sabrı,yüreği..
Çiçeklenir bahçen bir gelin kadar beyaz.
Ve bir gün bakarsın gökyüzü kararır.
Hiddetlenir, öfke bağırır gümbür, gümbür.
Gelin kız korkar. Sen korkarsın ama ne çare.
Dolu taneleri vurur da vurur küçük, beyaz çiçeklere.
Sabrın meyveleri ölür.. Sen ölürsün ardı sıra.

İŞTE SEN; BENİM VURGUNUMSUM BİRTANEM.
YAÄžAN ACIMASIZ DOLU TANELERİ KADAR AÄžIR,
ÖLÜM KADAR HAFİF.

Doludan sonra umut kalır
gözlerinden yüreğine giden uzun yolda.
Yeniden başlarsın yitirdiklerini unutmak için.
“Bir yıl daha” dersin.
“Bir yıl daha. Seneye kadar biraz daha sabırdan ne çıkar.”
Ağaçlar hâlâ dimdik, sımsıkı toprağa sarılmış
gelecek mevsimi bekler korkulardan arınıp.
Sen de öyle...

Daha beteri de vardır güney’in gecelerinde.
Sana umudu da çok görür, bilir misin?
Dona çeker havası.
Toprak sıkışır, sıkışır, sıkışır...
Nefes aldırmaz emeğine, sevgine.
O yıl meyveye dönecektir yüreğin belki de
yıllar sonra ilk kez.
Ah...
Ne çaresizliktir o...
Eğer bilememişsen doğanın ne söylediğini,
anlamamışsan iklimin dilinden ve
ısıtmaya koşmamışsan bahçeni,
ateşler yakıp toprağı gevşetmeyi akıl etmemişsen...
Kan çekilmeye başlar yüreğinden damla damla...
Hem onun hem senin.
Kararır kökler, dallar.
Karasından anlarsın olan biteni ve karalar bağlarsın.

İşte güney'in donu vurdu mu artık umut yoktur.
Bu gerçekten de ölmektir.

Sen benim sevgimdin emek verdiğim..
Sabrımdın.
Yüreğimdin.
Ben doğanın dilini bilemedim.
Dinlemedi beni hiç... Anlatamadım.
Konuşmadı benimle. Anlayamadım.

Don vurdu 23. yılında emeğimi
Kan çekildi sevgimden
Durdu sabrım..
Yüreğim vurgun yemişten beter..

İŞTE SEN; BENİM FELAKETİMSİN,
YOK OLUŞUM BİRTANEM.

Bu yüzden gitmeni istedim.
Şimdi bende kalan ne varsa; serpiştirili ardın sıra.
Gözyaşlarını görürsen dönüp ardına baktığında
Yüreğinde dizeler sıralanırsa kendiliğinden, sevgiye dair.
Rüzgârın sessizliğinde hüznü duyarsan
Beni hatırla ne olur.
Çünkü artık, sendeki sevgi, hüzün, gözyaşı ve sevgiyim ben.

Bir tek limon çiçeği var sende olmayan
Eğer bir gün onlarla tanışırsan
Benim için topla olur mu?

Benim sana veremediğim ne varsa
mutluluk adına, huzur adına
tümünü senin için diliyorum.
Birtanem.
Yolun açık olsun!

[FONT=Comic Sans MS][/FONT]







Hasretimin yillardanberi bel bagladigi..
Iste odur düsüncelerimin basucunda.
O, gögsünün taskin hareketi avucunda,
Gözlerinde rüyalarin gülüp agladigi.
Kendi bahçesidir onun içinde gördügüm.
Yollar yine her günkü gibi yaz uykusunda






Ve yaban çiçeklerinin buruk kokusunda
Her ikindi günlük rüyasini gören mürdüm.
Onun da dudaklarinda bir eskiye dönüs,
O da yüzmede bir ses yigini üzerinde.
Bin hatirayi bir anda duyan gözlerinde
Insana ruhlar dolusu haz veren düsünüs.







Sonra kizlik kadar temiz, aydin bir açilma:
Evine giden toprak yolda o yine çocuk,
Yine uykuyla basliyan alemde yolculuk
Ve taptaze sabahlar kayisi dallarinda.
Hasretimin yillardan beri bel bagladigi..
Iste odur düsüncelerimin basucunda.
O, gögsünün taskin hareketi avucunda,
Gözlerinde rüyalarin gülüp agladigi..













♥♥ Orhan Veli Kanik ♥♥