Hikayeye g?re; ?talyan yazar Lucianno d???nce su?lusuydu. 4 metrekarelik bir h?creye mahkum oldu, hem de tam 17 sene i?in! O kahrolas? h?creye yerle?ti?i birinci g?n, her?ey normaldi.Aradan birka? hafta ge?ti.Lucianno d???nmeye ba?lad?. Burda 17 sene nas?l ge?er...
Aradan aylar ge?ti. Sanki her ge?en g?n biraz daha mahkum oluyordu zavall? h?cresinde. Bir sabah bir kar?ncan?n burnunu ?s?rmas? ile uyand? Lucianno. Onu b?y?k bir titizlikle parma??n?n ucuna al?p ‘ acaba’ dedi. Acaba bu kar?ncay? yeti?tirip , kendime bir dost yapabilirmiyim? dedi. Kaybedecek hi?bir?eyi yoktu ve bu denemeye de?erdi. Kar?ncay? yan? ba??nda duran k???k sehpan?n ?zerine koydu.Kar?ca, kar?ncal???n? yap?p ka?maya ?al??t?ysa da luci b?rakmad? Etraf?n? ?evirerek kar?ncan?n ka?mas?na engel oldu. Onunla konu?maya ve onu e?itmeye kararl?yd?. Ba?arabilirse yanl?zl??? sona erecekti. Kar?nca ile tam ?? sene u?ra?t?. Kar??l?ks?z olsa da konu?tu ve dertlerini anlatt? ona. Birde isim takt? kar?ncaya. Tito.
Bir sabah Tito’sunun ona g?nayd?n demesiyle uyand? Lucianno. Bu duyabilece?i en muhte?em sesti. B?y?k bir heyecanla yata??ndan d??ar? f?rlay?p ba??rmaya ba?lad?. Konu?tun, Tito sen konu?tun.Nihayet konu?tun. G?nayd?n, g?nayd?n binlerce g?nayd?n dostum.
Art?k bir dostu vard? Lucianno’nun ve bunu hi? kimse bilmiyordu. Tito’nun varl??? yazar?n en b?y?k s?rr?yd?. Kimse duymamal?yd?. Gardiyan duymamal?, bu r?ya bitmemeliydi. Bu b?y?k dostluk tam 17 sene s?rd?. Hi? kimse bilmedi Tito’yu. Lucianno, Tito’ya t?m bildikleri ??retti. Konu?may?, okumay?, yazmay? dansetmeyi, ?ark? s?ylemeyi, fikir ?retmeyi... Kah a?lad?lar kah g?ld?ler.
Aradan tam 17 y?l ge?ti ve birg?n as?k suratl? gardiyan demir kap?y? aralad?. Haz?rlan yar?n ??k?yorsun dedi. Gardiyan gittikten sonra Lucianno a?layarak kar?ncaya d?nd? “Bitti Tito. Bitti b?y?k dostum. Yar?n ?zg?r?z” Tito da a?lad?. Yazar sordu “ s?yle dostum yar?n ??kar ??kmaz ilk ne yapal?m” Tito:Gidelim bir bara hayvan gibi i?elim” dedi G?l??t?ler. Sabaha kadar uyumad?lar.
Sabah?n ilk ???klar?yla son kez a??ld? demir kap?. Kap?dan ??karken son kez geri d?nd? ve ranzas?na bakt? Luci sadece ?u iki kelimeydi a?z?ndan d?k?len “ Vay be...” D??ar? ??kt?lar.
Tito Lucianno’nun omzundayd? Sabah?n k?r?yd? ve mevsim k??t?. Kar lapa lapa ya??yordu. Lucianno bavulunu havaya f?rlatt? ve “?zg?rl?k” diye ba??rd?. Tito da ba??rd?. Ya?an kar umurlar?nda de?ildi. ?zg?rl?k s?ca??na kar m? dayan?r k?? m??...
Nihayet bar?n ?n?ne geldiler. Tito sordu “?imdi biz buraya girebilecekmiyiz? ” Avaz? ??kt??? kadar ba??rd? “biz ?zg?r?z “diye. ??eriye girdiler ??eri de s?zm?? birka? adam ve kasan?n ba??nda da uyuyakalan barmenden ba?ka kimse yoktu. Bir masaya oturdular.
Bir ara Lucianno’nun g?z? masan?n yan?nda ki aynaya ili?ti “Vay be.” Sa?lar? bembeyaz olmu?tu. Y?z? buru? buru?tu. Ya?lanm??t? Lucianno Tebess?m?ne aradan s?zan birka? damla g?zya?? kar??t?. “Barmen bize iki bira getir ” diyebildi titrek bir sesle. Barmen biralar? getirdi ama neden iki bira istedi?ini bilmiyordu, bilmek de istemiyordu. Bilmeside gerekmiyordu zaten. Biralar? b?rakt? ve ku?t?y? kasas?na geri d?nd?.
Lucianno omzunda ki dostunu barda??n i?ine att?. ??tiler. Tito da i?ti. ??tik?e keyiflendiler. Bir ara Tito, bardaktan f?rlay?p masan?n ?zerinde dans etmeye ba?lad?. Lucianno b?y?k bir gururla kendi yeti?tirdi?i dostunun dans?n? izliyordu. Bir an durdu ve “ ne g?nlerdi be Tito dedi” Dertle?tiler. Biraz sonra yine dans etmeye ba?lad?.
Tito dans ediyor, Lucianno m?ti? keyif al?yordu.Bunu mutlaka birilerine anlatmal?yd?. ?yi bir ?ey yapman?n belki de en keyifli yan?yd? onu birileriyle payla?mak. Ama Lucianno bu keyfi 17 sene hi? ya?amad?.
?zg?rl???n?n bu birinci g?n?nde, y?llarca gizli tuttu?u bu b?y?k ve onur verici s?rr? birileriyle payla?mal?yd?. Etraf?na bakt? barmenden ba?ka kimse yoktu. “Barmen barmen “ diye seslendi. Barmen yar? uykulu lucusianno’nun masas?na geldi. Lucianno dans eden Tito’yu i?aret ederek b?y?k bir heyecanla “ Barmen ?una bir baksana, ?una bir bak! Dedi. Barmen sessizce parma??n? Tito’nun ?zerine g?t?rd? “ ?ok affedersiniz beyefendi! Diyerek kar?ncay? ezdi...
Lucianno i?in Tito, en b?y?k dosttu, 17 y?ll?k emekti. Barmen i?inse ?ylesine bir kar?ncayd? o
insan emegeni cok cabuk kaybeder
Aradan aylar ge?ti. Sanki her ge?en g?n biraz daha mahkum oluyordu zavall? h?cresinde. Bir sabah bir kar?ncan?n burnunu ?s?rmas? ile uyand? Lucianno. Onu b?y?k bir titizlikle parma??n?n ucuna al?p ‘ acaba’ dedi. Acaba bu kar?ncay? yeti?tirip , kendime bir dost yapabilirmiyim? dedi. Kaybedecek hi?bir?eyi yoktu ve bu denemeye de?erdi. Kar?ncay? yan? ba??nda duran k???k sehpan?n ?zerine koydu.Kar?ca, kar?ncal???n? yap?p ka?maya ?al??t?ysa da luci b?rakmad? Etraf?n? ?evirerek kar?ncan?n ka?mas?na engel oldu. Onunla konu?maya ve onu e?itmeye kararl?yd?. Ba?arabilirse yanl?zl??? sona erecekti. Kar?nca ile tam ?? sene u?ra?t?. Kar??l?ks?z olsa da konu?tu ve dertlerini anlatt? ona. Birde isim takt? kar?ncaya. Tito.
Bir sabah Tito’sunun ona g?nayd?n demesiyle uyand? Lucianno. Bu duyabilece?i en muhte?em sesti. B?y?k bir heyecanla yata??ndan d??ar? f?rlay?p ba??rmaya ba?lad?. Konu?tun, Tito sen konu?tun.Nihayet konu?tun. G?nayd?n, g?nayd?n binlerce g?nayd?n dostum.
Art?k bir dostu vard? Lucianno’nun ve bunu hi? kimse bilmiyordu. Tito’nun varl??? yazar?n en b?y?k s?rr?yd?. Kimse duymamal?yd?. Gardiyan duymamal?, bu r?ya bitmemeliydi. Bu b?y?k dostluk tam 17 sene s?rd?. Hi? kimse bilmedi Tito’yu. Lucianno, Tito’ya t?m bildikleri ??retti. Konu?may?, okumay?, yazmay? dansetmeyi, ?ark? s?ylemeyi, fikir ?retmeyi... Kah a?lad?lar kah g?ld?ler.
Aradan tam 17 y?l ge?ti ve birg?n as?k suratl? gardiyan demir kap?y? aralad?. Haz?rlan yar?n ??k?yorsun dedi. Gardiyan gittikten sonra Lucianno a?layarak kar?ncaya d?nd? “Bitti Tito. Bitti b?y?k dostum. Yar?n ?zg?r?z” Tito da a?lad?. Yazar sordu “ s?yle dostum yar?n ??kar ??kmaz ilk ne yapal?m” Tito:Gidelim bir bara hayvan gibi i?elim” dedi G?l??t?ler. Sabaha kadar uyumad?lar.
Sabah?n ilk ???klar?yla son kez a??ld? demir kap?. Kap?dan ??karken son kez geri d?nd? ve ranzas?na bakt? Luci sadece ?u iki kelimeydi a?z?ndan d?k?len “ Vay be...” D??ar? ??kt?lar.
Tito Lucianno’nun omzundayd? Sabah?n k?r?yd? ve mevsim k??t?. Kar lapa lapa ya??yordu. Lucianno bavulunu havaya f?rlatt? ve “?zg?rl?k” diye ba??rd?. Tito da ba??rd?. Ya?an kar umurlar?nda de?ildi. ?zg?rl?k s?ca??na kar m? dayan?r k?? m??...
Nihayet bar?n ?n?ne geldiler. Tito sordu “?imdi biz buraya girebilecekmiyiz? ” Avaz? ??kt??? kadar ba??rd? “biz ?zg?r?z “diye. ??eriye girdiler ??eri de s?zm?? birka? adam ve kasan?n ba??nda da uyuyakalan barmenden ba?ka kimse yoktu. Bir masaya oturdular.
Bir ara Lucianno’nun g?z? masan?n yan?nda ki aynaya ili?ti “Vay be.” Sa?lar? bembeyaz olmu?tu. Y?z? buru? buru?tu. Ya?lanm??t? Lucianno Tebess?m?ne aradan s?zan birka? damla g?zya?? kar??t?. “Barmen bize iki bira getir ” diyebildi titrek bir sesle. Barmen biralar? getirdi ama neden iki bira istedi?ini bilmiyordu, bilmek de istemiyordu. Bilmeside gerekmiyordu zaten. Biralar? b?rakt? ve ku?t?y? kasas?na geri d?nd?.
Lucianno omzunda ki dostunu barda??n i?ine att?. ??tiler. Tito da i?ti. ??tik?e keyiflendiler. Bir ara Tito, bardaktan f?rlay?p masan?n ?zerinde dans etmeye ba?lad?. Lucianno b?y?k bir gururla kendi yeti?tirdi?i dostunun dans?n? izliyordu. Bir an durdu ve “ ne g?nlerdi be Tito dedi” Dertle?tiler. Biraz sonra yine dans etmeye ba?lad?.
Tito dans ediyor, Lucianno m?ti? keyif al?yordu.Bunu mutlaka birilerine anlatmal?yd?. ?yi bir ?ey yapman?n belki de en keyifli yan?yd? onu birileriyle payla?mak. Ama Lucianno bu keyfi 17 sene hi? ya?amad?.
?zg?rl???n?n bu birinci g?n?nde, y?llarca gizli tuttu?u bu b?y?k ve onur verici s?rr? birileriyle payla?mal?yd?. Etraf?na bakt? barmenden ba?ka kimse yoktu. “Barmen barmen “ diye seslendi. Barmen yar? uykulu lucusianno’nun masas?na geldi. Lucianno dans eden Tito’yu i?aret ederek b?y?k bir heyecanla “ Barmen ?una bir baksana, ?una bir bak! Dedi. Barmen sessizce parma??n? Tito’nun ?zerine g?t?rd? “ ?ok affedersiniz beyefendi! Diyerek kar?ncay? ezdi...
Lucianno i?in Tito, en b?y?k dosttu, 17 y?ll?k emekti. Barmen i?inse ?ylesine bir kar?ncayd? o
insan emegeni cok cabuk kaybeder
biri gitmis bisey olmaz
konuşmayıda öğrenmiş yazık