Bata çıka çamurlara,aldırmadan yalınayaklığıma,atıldım yittiğin denizlere...
Gözlerim mi görmez olmuştu seni,yoksa gerçekten gitmiş miydin denizaşırı başka başka şehirlere?
Ayırt edemedim ilk düştüğümde...

Dalgalara kafa tuttum,attım kulaçları bedenim boyu...Ufuktaki sen miydin?

Sana sarhoşluğumla yuttum suları,boğazımı yaktığını hiç önemsemeden.Asıl yanan sol yanımken,asıl yutkunduğum yalnız gecelerden kalma iç çekişlerimken...tek önemsediğimdin

Göz alabildiğine mavilikler içinde,tepemde uçuşan martılar,gün ışığı alnıma vururken,
Sular ardında bıraktığın köpüklere tam da yetişmişken ben...
Vurgun yedim en zayıf yerimden!!!

Kaç deniz ötedeydin,kaç mil uzaklıkta...Kim bilir bakarken kaybolduğum gözlerin şimdi hangi maviye dalmakta...

Sularını aşmaya mecalim kalmamış,tıkanıp kalmışım orta yerinde maviliklerin
Kimse kurtarmaya bile gelmemiş...

Aylar önce götürmüş seni bu derinlikler,
Bense kulaçlar önce yitirmişim nefesimi...
Gözlerin deniz,yüreğin derinmiş meğer
Nicedir renkten saymıyorum maviyi,anlamsız sen yoksan eğer...
__________________

yüregıne saglık kardes