Sayfa No yok,
Cilt No yok,
Hane No yok...
Ana adı, ben sokak çocuğuyum abi
Hani şu uçurtması gökyüzünde asılı kalan,
Bilyesini rüyalarında unutan,
Ve oyuncaklarını masal kahramanlarına çaldıran,
Çocuk var ya o benim işte..O benim abi..
Sahi bir annem olmalıydı benim di mi ?
Ben dudaklarımda sokak besteliyorum oysa...
Sahi abi tadı nasıldı anne sütünün
Anneler nasıl okşardı çocuklarını
Ana kokusu nasıldır kim bilir ...
Bir anne çizebilir misin benim için
Karanlığın kar soğuğu parmak uçlarında bir anne...
Ve yanında beni ekler misin abi...
Tıpkı suluboya resimlerindeki gibi sımsıcak...
Sahi abi senin gözlerin kesmiyor değil mi ?
Bir köprünün soğuk ,gergün ve karanlık bedeni
Sahi sen hiç seyrettin mi aydedeyi bir köprünün altından
Üşüdün mü kayan bir yıldıza bakarken,
Boşverr...
Gel boyat istersen ayakkabılarını
Ben şu ayakkabı bağcıklarından asılıyorum hayata,
Gel boyat ayakkabılarını
Boyatta resmi çıksın dostun,düşmanın,tüm kaldırımların...
Sayfa No yok
Cilt No yok
Hane No yok
Yokların varlığında tam göbek bağından hiç yakalandın mı hayata ?
Bir de babam olmalıydı di mi ?
Nasırlı ellerinde şevkat arayacağım bir insan
Kim bilir,bayramlarda neler alır babalar çocuklarına...
Unutmuşum,bayramlarınız vardı sizibn öyle değil mi ,arifeleriniz...
Bayramlarda temize çekilen dostluklar vardı sonra
Oysa be kırık dökük ıslıklar ısmarlıyorum güneşe ve mehtaba
Yankısız,bestelenmemiş ve
Bestelenmeyecek serseri ıslıklar...
Bir babam olsaydı belki yeterdi
Çokcuk olurdum eskisi gibi,şımarırdım
Öylesine...
Boşver abi..
Kimin neyine bayram,kimin neyine hediye
Baba kimin neyine abi...
Sahi senin düşlerin vardır
Göremediğin rüyanın düşünü kurar mısın hiç
Ahmet bir düş görmüş geçenlerde
Köprü altında tanıştık,soğuk ve geç gelen bir gecede...
Utanırken anlattı,anlatırken utandı...
Bir ip bağlamış gökkuşağına,
Bak "ana" diyormuş uçurtmamı gördün mü...
Ya uçurtmamın gölgesinde oynayan çocukları
Ahmet'in düşü işte...
Bana düşlerini kiralar mısın abi,
Bedava boyarım ayakkabılarını,
Bana düşlerini,düşlerini abi..
Boşver , boşver...
Bak iyi parlayacak bu ayakkabılar,
En parlak ayakkabılarınla yürüyeceksin yaşama
Sen düşünme,sokaklar düşünsün beni..
Gazete manşetleri,
Üçüncü sayfa haberler düşünsün,
Sen beni düşünme , düşünme be abi...
Nasıl olsa ben,
Olmayan ayakkabılarımın sıcaklığıyla basıyorum tüm kaldırımlara,
Olmasa da anne-babası sokakların,
Sokak çocuğuyum ben, sokak çocuğuyum...
Kazanılmadan kaybedilmiş bir geleceğin herhangi bir yerinde,
Ben sokak çocuğuyum abi,
Hani şu uçurtması gökyüzünde asılı kalan,
Bilyelerini rüyalarında unutan,
Oyuncaklarını masal kahramanlarına çaldıran çocuk var ya,
İşte o benim,o benim abi...
Cilt No yok,
Hane No yok...
Ana adı, ben sokak çocuğuyum abi
Hani şu uçurtması gökyüzünde asılı kalan,
Bilyesini rüyalarında unutan,
Ve oyuncaklarını masal kahramanlarına çaldıran,
Çocuk var ya o benim işte..O benim abi..
Sahi bir annem olmalıydı benim di mi ?
Ben dudaklarımda sokak besteliyorum oysa...
Sahi abi tadı nasıldı anne sütünün
Anneler nasıl okşardı çocuklarını
Ana kokusu nasıldır kim bilir ...
Bir anne çizebilir misin benim için
Karanlığın kar soğuğu parmak uçlarında bir anne...
Ve yanında beni ekler misin abi...
Tıpkı suluboya resimlerindeki gibi sımsıcak...
Sahi abi senin gözlerin kesmiyor değil mi ?
Bir köprünün soğuk ,gergün ve karanlık bedeni
Sahi sen hiç seyrettin mi aydedeyi bir köprünün altından
Üşüdün mü kayan bir yıldıza bakarken,
Boşverr...
Gel boyat istersen ayakkabılarını
Ben şu ayakkabı bağcıklarından asılıyorum hayata,
Gel boyat ayakkabılarını
Boyatta resmi çıksın dostun,düşmanın,tüm kaldırımların...
Sayfa No yok
Cilt No yok
Hane No yok
Yokların varlığında tam göbek bağından hiç yakalandın mı hayata ?
Bir de babam olmalıydı di mi ?
Nasırlı ellerinde şevkat arayacağım bir insan
Kim bilir,bayramlarda neler alır babalar çocuklarına...
Unutmuşum,bayramlarınız vardı sizibn öyle değil mi ,arifeleriniz...
Bayramlarda temize çekilen dostluklar vardı sonra
Oysa be kırık dökük ıslıklar ısmarlıyorum güneşe ve mehtaba
Yankısız,bestelenmemiş ve
Bestelenmeyecek serseri ıslıklar...
Bir babam olsaydı belki yeterdi
Çokcuk olurdum eskisi gibi,şımarırdım
Öylesine...
Boşver abi..
Kimin neyine bayram,kimin neyine hediye
Baba kimin neyine abi...
Sahi senin düşlerin vardır
Göremediğin rüyanın düşünü kurar mısın hiç
Ahmet bir düş görmüş geçenlerde
Köprü altında tanıştık,soğuk ve geç gelen bir gecede...
Utanırken anlattı,anlatırken utandı...
Bir ip bağlamış gökkuşağına,
Bak "ana" diyormuş uçurtmamı gördün mü...
Ya uçurtmamın gölgesinde oynayan çocukları
Ahmet'in düşü işte...
Bana düşlerini kiralar mısın abi,
Bedava boyarım ayakkabılarını,
Bana düşlerini,düşlerini abi..
Boşver , boşver...
Bak iyi parlayacak bu ayakkabılar,
En parlak ayakkabılarınla yürüyeceksin yaşama
Sen düşünme,sokaklar düşünsün beni..
Gazete manşetleri,
Üçüncü sayfa haberler düşünsün,
Sen beni düşünme , düşünme be abi...
Nasıl olsa ben,
Olmayan ayakkabılarımın sıcaklığıyla basıyorum tüm kaldırımlara,
Olmasa da anne-babası sokakların,
Sokak çocuğuyum ben, sokak çocuğuyum...
Kazanılmadan kaybedilmiş bir geleceğin herhangi bir yerinde,
Ben sokak çocuğuyum abi,
Hani şu uçurtması gökyüzünde asılı kalan,
Bilyelerini rüyalarında unutan,
Oyuncaklarını masal kahramanlarına çaldıran çocuk var ya,
İşte o benim,o benim abi...
