[SIZE=3]Özledim Seni


Gittin sen, tüm gidenler gibi...


Tam beni tamamlayacağını düşünürken, yine ben eksik kaldım. gülümseyişlerim takılı kaldı yüreğimde. sonu yok, ışığı yok bir yolda ıssız, sessiz kaldı sevdam.


Ama sen gittin; tıpkı diğerleri gibi... korkup kaçtın belki de bu sevdadan.küçük bir kızdı kocaman yüreğiyle seni seven ama sen sığdıramadın kalbine; taşıyamadın doğru dürüst... bu kadar çabuk pes edişin de ondandı belki. başka cümlelerin ardına sığınman, yalan yanlış sevdalara takılman...


Gözlerine baktığım zaman çoğaldığımı hissediyordum. öyle anlamlıydı ki; hayatın tüm gizemi senin gözlerindeydi sanki... her şey o "çakır" yeşilin içinde saklıydı. ama sen aniden kapattın o gözleri; aldın yeşili benden... tüm sırlarda o yeşil kutuda kapalı kaldı. işte ondan sonra başladı her şey... kalp ağrılarım, baş ağrılarım, gece yarılarında sebepsiz haykırışlarım...


Bana bıraktığın ve içimde kalan o "yeşil" di belki de bunlara sebep olan...kötü bir oyun seyrediyorsun, "geçecek" diyorum kendime. "bak geçince hiçbir şey kalmayacak, arda kalanlar eski sonsuzluğa uğurlanacak." diyordum. ama olmadı. geçmedi. her şey artarak daha da çoğaldı. pişmanlıklar sardı çevremi, "keşkeler" birikti içimde, "acabalar" dolaşıp durdu beynimde...
Hepsi benden bağımsızdı. hiçbir organıma söz geçiremedim. hep sen çoğalıyordun, hep sen büyüyordun içimde...


Sana dönüşmeye başladığımı anlayınca da bir direniş başlattım kendime. artık, hiç konuşmuyorum kalbimle... kendi haline bıraktım onu. ne derse desin, ne isterse istesin; hiç aldırmıyorum. tıpkı derin dondurucudan çıkmış gibi bir kalbim var artık benim. buz gibi... içindeki her şey dondu. sevgiler, sıcak gülümseyişler, arzular, istekler... belki bir gün üzerindeki buzlardan sıyrılıp artık "ben de varım" diyerek yeniden ortaya çıkar ve bana döner; kim bilir. ama o güne kadar, buz gibi "yeşil"in arkasından bakacağım dünyaya.






Senin bana verdiğin o "acı yeşil"i yaşayacağım. kolay değil çünkü, kalbimde dolanıp budaklanan o "yeşil"i bir anda kökünden sökmek. o yüzden zamana bırakıyorum her şeyi. bakmadığın bir çiçek nasıl soluyorsa, o "yeşil" de bir gün elbet solup, sararacak. hayatımda ilk kez sana açtığım kalbim de bundan böyle sadece bahara açacak; sadece bahara... [/SIZE]

Ne söylesem boş,
Gece yarısı yıldızlara,
Bunun nedeni belli,
Sersem aşığın biriyim ben,
Ağzımdan çıkanlar,
Sarhoş gevelemesi,
Sözlerim,
Sevda ateşiyle yanan,
Esrarlı cigaranın dumanı,

Ya yüreğimdeki yangın,
Ya içimden yükselen alev,
Yanardağ gibi kabaran,
Gönlümdeki öfke,
Sensizlikten sararmış tenim,
Kim ne derse desin,
Benim sanadır hasretim.

bir hayatı paylaşmıştık seninle....
bir mevsimi.....
bir sonbaharı.....
bir yağmuru......
bir aşkı paylaşmıştık seninle.....
aynı gözyaşını.....
aynı mısraları....
aynı sayfaları.....

aynı omuzda uyumuştuk ikimiz de....

aynı sokaklarda yürümüştük...
aynı havayı solumuştuk.....
aynı çiçeklere dokunmuştuk.....
adını koyamadığımız her şeyi paylaştık seninle....
biz bir aşkı paylaşmıştık seninle...
kolay mı sanıyorsun sevgilim!.....
herşeyi silmek bir kalem de.....

biliyorum sen de ağlıyorsun!.....

savaşa başlamadan kaybedilmiş.....
ellerimizden kayan sevgimize....
ama ağlama sevdiğim!......

gönlümde ayak izlerin var......

gitsen de ayak izlerin hala evimin her yerinde....
ömrümün en güzel yerini paylaşmıştık seninle....
gitsen de güzel olan her şey sende saklı....
korkma sevgilim!...söylemem kimselere.....
bugün nefeslerim yarım......
dokunuşlarım suskun....
mısralarım öksüz......
bugün çok beterim sevgilim......
pembe hayaller kurarken biz sevgimize....
ayrılık çizilmiş sevgimizin en güzel yerine.....
kabul et sevgilim!.....

bugün ayrıldık.....biz ayrıldık seninle.....

bir ayrılığı paylaştık sevgimizde......
adını koyamadığım bütün gülüşler.....
geri gelmemek üzere gitti seninle.....

gel diyemem!......

böylesi daha iyidir belki de.....
kader yazmamış seni ömrüme.....
olmadı sevdiğim!.....
başaramadık!....
kabul et!.....

yenildik ikimizde......

yenildik soğuk bir kış mevsimi gözlerimizdeki bir damlaya
kabul et sevgilim!.....
bugün ayrıldık.....ayrıldık seninle.....
düşümüzün en güzel yerinde uyandırıldık......
adı aşk denen oyunu beceremedik sevgilim....
yenildik ikimizde.....
bir zamanlar benimdin.....
şimdi bilmem kimlerle....
bir gözyaşını hediye etsekte sevgimize.....

dualarım.......
hep iyi ol ömründe.....

ben seni sevmiştim sevgilim.....

seninle ağlarım....
bir damla gözyaşın düşse gözlerime....
her nereye gidersen git....

dualarım hep seninle.....

sen bana Tanrı'nın en güzel armağanıydın....

dilerim Tanrı'dan......
gülüşler yazsın ömrüne.....
ben mi?......
beni boşver.......
bıraktığın hatıralar bana yeter.....
ben seni sevdim sevgilim!.....
böylesi bir aşk yaşanmaya değer.....
ayrılık denen siyahlar alıp gotürse de seni benden uzak hayallere.....

başaramadım..kal diyemedim.....

bir parçam kalsa da sende.....
olmadı sevgilim!.....
hükümmüş ömrüme......
gözlerimden ayrılıklar geçmiş.....
hoyrat rüzgarlar geçmiş......
sen geçmişsin.....
kabul et sevgilim!.....

bugün yenildik....

yenildik sevgimize çizilmiş bir ayrılık busesine....
ömrüme sakladım seni......
yaşanmayan en güzel yerlerine......
yarım kalan sevdamızı.......
sakladım en derinlerime.....
korkma sevdiğim kimseler dokunamaz
anahtarı senin ellerinde....
kabul etmek zor olsa da sevdiğim......
bilirim sakın söyleme!.....

ayrıldık değil mi?...
ayrıldık seninle...

Artık Gelsen de Olur Gelmesen de

Bu Bir Ayrılık Değil Koskoca Bir İhtilal
Saatlerin Durması Kapanması Bir Çağın
Yakılması Ansızın Kalbimdeki Roma'nın
Hareli Gözlerimin Tutuşması Saçında
Bu Bir Ayrılık Değil Koskoca Bir İhtilal
Dağ Gibi Umutların Yıkılmasıdır Bu Hal

Gece Rengi Saçında Bıraktım Ellerimi
Tozlu Raflara Koydum Şimdi Hayallerimi
Yürüdüğüm Yolların Son Ucu Sana Çıkar
Aynalar Her Yönüyle Senin Yüzüne Bakar
Bir Oniki Eylüle Çevirdin Vatanımı
Ben Mahşere Bıraktım Gelmeyen Vuslatımı

Ve Ansızın İçimde Güvercinler Vururlur
Bir Muzdarip Sese Boğulur Hıçkırıklar
Artık Gülsende Olur Gülmesende Olur

Bütün Umutlarımı Kıtalar Ardına Attım
Bir Izdırabın Koynundayım Her Gece
Bahar Balolarına Sattım Gülüşlerimi
Taş Duvarlı Kalplere Bıraktım Düşlerimi
Bütün Umutlarımı Kıtalar Ardına Attım
Ben Bu Kalbi Her Gün Gözlerine Kanattım

Yıllarca Sevmekten İnan Yorgunum
Hüzne Müptelayım Hüzne Vurgunum
Yalnız Bir Heyuladır Saçlarımda Dolunay
Yıldırımlar Alev Alevgezinir Saçlarımı
Özlemler Palet Palet Üzerimden Geçer
Yüreğimdeki Kuşlar Senin Ülkene Göçer
Çalmaz Artık Seyyahlar Nakaratsız Şarkımı
Ruhum Baldıran Zehri Senin Kahrından İçer

Ve Bahar Bahçemde Açan Güllerim Kurur
Yankısı Dağları Parçalayan Sesimi
Artık Duysanda Olur Duymasanda Olur

Gülmek Bana Göre Değil Sevdiğim
Aşıp Gelemem Sana Hoyrat Kayalıkları
Sökemem Ruhumdan Demir Parmaklıkları
Bırak Nihayetsiz Kalsın Mahzenim
Ben Gülmeyi Beceremem Nazenin

Penceresi Her Gün Bir Umuda Açılan
Toz Pembe Şehirlere Bıraktım Gülüşümü
Silik Gölgeler Gibiyim Sokaklarda
Bir Mahkumum En Ağır Cezaya Çarpılan
Yıllardır Köhne Barınaklarda
Görmemelisin Geceleri Ölüşümü
Bir Ölüş Ki Her Hecesi Alevlerle Yazılan

Yüreğimde Hayalin Bütünüyle Kaybolur
Göçmen Kuşlar Gibi Gönül Semtime
Artık Gelsende Olur Gelmesende Olur

Artık daha bir alıngan olmuşum sensizlikde
İçim daralıyor üzülüyorum en ufak cümlelerde
Küçük mutluluklarımda içim dolsada sevinçle
Bir anda yok oluyor her şey en ufak yelde

Daha ne kadar sürecek bu acı
Sordum kimsede yokmuş ilacı
Dünya bir han hayat hancı
Bizse olmuşuz sadece yolcu

Kaç defa öldüm biliyormusun sensizlikde.Saatler günler hatta gecelerce hep bir ölüm yaşıyorum sessizce.Arada göz açmalarım oluyor sadece.Beni uyandıran ve bana hayal değil kabus hiç değil hepsi gerçek dedirten bir ses bir ışık bir görüntü görüyorum.
Anlıyorumki yine ölmemişim.Yine zorda olsa yüzümde gülücükler açıyor beklentisizce.

Bu sefer uyumakdan korkuyorum uzasın uyanık kalayım diye.Ne zamanki süre doldu ışıklar söndü denince anlıyorumki yine tekrar ölme zamanı bir sonraki uyandırılışa kadar.
Seni düşleyerek ölmekde güzel.Çünkü her sonraki uyanışım yine senin için oluyor.Bu küçük mutluluk için bile ölmekden korkmuyorum içinde sen geçiyorsun diye.
Yaşayan bir ölüyüm bununda farkındayım.Ölümden daha beterimi varki?VARMIŞ işde.
Bir gün uyanamak değilmiş korkulan.uyandığında içinde sen olmayan anlarmış korkulan.Gerçek ölümde buymuş işde.Her gün provasını yapdığımız bir gerçek!!!

Hiç birşeyim olmayabilirsin hayat bu? kaderde ne varsa o olacakdır izlerde yaşıyoruz zaten.Beni bu kadar aciz kötü duruma düşürense hayatında olmayacak olmam.

Senin için Aşkımdan vazgeçdim.
Senin için Herşeyden vazgeçdim

Ama varlığından vazgeçemiyorum.Beni hayata bağlayan tek ip varlığın.Ve benim en çok yara aldığım anlar varlığını kaybettiğim anlar.Ufakda olsa benim yaşama gayemi sağlayan anlar.Gündüzümde gecemde bir nebze olsa rahat geçiyor bu anlarda.

Bir ses ışık gördüğümdevarlığına dair sabah huzurla kalkıyorum yinede.Ayaklarım hiç gitmek istemesede işe gidiyorum yine.Çünkü sen varsın o günün içinde.Ve yine kolay geçiyor günüm bir nebze.İşyerinde boğulmuyorum her ne kadar kolay geçmesede.Çünkü varlığın herşeye yetiyor bende.

Artık midem ağrımıyor çok sık.O taşı kanıksadı artık.Ağırlığı yük vermiyor.Çünkü oda bir parçam oldu artık.Barışdık onunla.
Sadece yüreğim sorunlu bugünlerde.Mantığımla, gerçeklerle savaş halinde.Kabul etmiyor gerçeklerin söylediklerini, dinlemiyor aklın izahatini.
Siz benim halimden ne anlarsınız diyor.Öyle cesurki;bazen mantığıda aklıda şaşırtıyor korkutuyor.Bazen emrine giriyorlar yüreğimin ,ne dersen o diyorlar.
Ama o yüreğinde bir vicdanı var işde kıyamıyorki
Çünkü herşeyin güzelini ,en acıyı yaşayanda bu yüreğim.Aşk için yananda o tadını alanda o.
Ondan iyi kim yapabilir muhasebeyi.Sevende O Sevilende O.
Hergün apayrı bir mücadele içinde geçiyor.Kavgalarını sessizce izliyor bu beden.Kim nereye çekerse oraya.Bu mücadelenin hakemi hayat.Tüm kararları yüreğin aleyhine hep.İlk golünü çokdan yedi bile Hayat sayesinde.Yinede yılmıyor vazgeçmiyor doğru bildiği şeyden yüreğim.Ama.....
Dedim ya onunda bir vicdanı var diye, kıyamaz heleki sevdiğine!!!!
Kabul etmesede yenilgiyi biraz acımasız sert olmamasını istiyor akıl ve mantıkdan.Hayat a da az esnek olmasını söylüyor.Hatta yalvarıyor.
Ne zamana kadar sürecek bu mücadele hiçbiri bilmiyor.Ama bilinen bir şey varsa oda;Hayatın son düdüğü çalıncaya kadar süreceği.
Kim kazanırsa kazansın bu maç asla silinmeyecek hafızalardan.

Uykusuz gecelerim var artık.Seninle geçen o anları uykuyla paylaşmakdan utanıyorum.Zaten uyku benden önce utandı gitti aşka saygısından.

Şimdi bir deli divane gibi dolanıyorum boşlukda.Ama sen üzülme azda olsa uyuyorum yine.
Ama sensiz geçen zamanlarıma sıkıştırdım uykuyu artık.Senin yerine uykuyu koyamadı bu beden üzülme.

Bilki yinede mutluyum azda olsa.Ne dediğimi anlarsın
Arada bir arada bir...

Ama yinede sen önemlisin bil.Acı veriyorsa varlığım ben görünmem sadece izlerim.
Sadece tek isteğim varlığından mahrum etme beni bil.!
Ama sularını köpürtüyorsa kayığım....?

Hayatta asla keşkelere yer yokdur.hep derdim derimde.
Ama bu kelimeyi de ilk defa senin için kullanacağım.

Keşke dost kalmayı becerebilseydi(n)k.
Ama............!yinede sen sağol canım.Bu bana yeter.

Artık arkandan yazıyorum
İçimden geçen düşünceleri
Dile gelen duygularımı
Aşk Buymuş meğer
Ne korkak edermiş adamı

Bak yine sabah oldu.yazmakdanda çekiniyorum artık.İçindeki denizi kabartmamak için.
Ama bir yanımda bekler yazmamı diyor.Yazıyorum işde bende bir kaç cümle.
Artık düzgün cümlelerde kuramıyorum bazen farkındayım nedense?

Eee kolay değil aşk bu? heleki ayrılık ? Hangi cümle ile izah edilebilirki?

Senin yüregin konuşamayacak kadar güçsüz ve LaLse
Benim yüregimde kıyamayacak kadar korkaktır.