Neden bu kadar çok sevdirdin kendini yar ? Neden...Gittin ama hala içimde kanıyor adın.. Unuttun ama hala içimde kırılıyor hatıraların... Neden bu kadar çok sevdirdin kendini ? Adımı dudaklarına almazken, niye ben hala senin adınla başlıyorum sensiz sabahlara ? Niye ? Sen sevgimi pişmanlıklar tek tek yakarken, ben niye hala gülüşlerini katıyorum puslu yarınlarıma ? Niye.?. Senle başlayıp benle biten cümleler kur bana…
Hiç gelmeyeceksin biliyorum..Sen olmayacaksın ama güneş hep sensiz inecek perdelerime. Baharlar gelecek avuçlarıma.. Ama hep sen bende kanayan yara olacaksın. Senden sonra hiç kimseyi sevmeyeceğim . Hep senin gülüşünü anımsayacağım. Hep senin sözlerini..Sana ait bir şeyler arayacağım…Ama hep vazgeçeceğim. Seni hatırlatan kelimeler arayacağım satırlarında.. Hiçbir kadını sevmeyeceğim…Çünkü her kadın da seni arayacağım..İşte bu yüzden, seni sensiz yaşatacağım….Sana söz sevgili, seni sensiz büyüteceğim sisi eksik olmayan sabahlarda..
Gittiğin günden beri gözümden tek bir gözyaşı akmadı…Kirpiklerimden akan sadece yüreğimdi.. Sensiz biten her gece yüreğimden bir parça koparıp kapına bıraktım..Bağırdım sensiz gecelere.. Seni bu kadar çok sevdiği için küfürler savurdum kendime.. Yerden yere vurdum kalbimi. Kör bıçaklar biledim yüreğimin senle başlayan kelimelerinde. Susmayı denedim bir de unutmayı..Ama hiçbir zaman ibi “ seni sevmiyorum “ diyemedim..Çünkü, ben seni unutmak için sevmedim ki…
Hiç gelmeyeceksin biliyorum..Sen olmayacaksın ama güneş hep sensiz inecek perdelerime. Baharlar gelecek avuçlarıma.. Ama hep sen bende kanayan yara olacaksın. Senden sonra hiç kimseyi sevmeyeceğim . Hep senin gülüşünü anımsayacağım. Hep senin sözlerini..Sana ait bir şeyler arayacağım…Ama hep vazgeçeceğim. Seni hatırlatan kelimeler arayacağım satırlarında.. Hiçbir kadını sevmeyeceğim…Çünkü her kadın da seni arayacağım..İşte bu yüzden, seni sensiz yaşatacağım….Sana söz sevgili, seni sensiz büyüteceğim sisi eksik olmayan sabahlarda..
Gittiğin günden beri gözümden tek bir gözyaşı akmadı…Kirpiklerimden akan sadece yüreğimdi.. Sensiz biten her gece yüreğimden bir parça koparıp kapına bıraktım..Bağırdım sensiz gecelere.. Seni bu kadar çok sevdiği için küfürler savurdum kendime.. Yerden yere vurdum kalbimi. Kör bıçaklar biledim yüreğimin senle başlayan kelimelerinde. Susmayı denedim bir de unutmayı..Ama hiçbir zaman ibi “ seni sevmiyorum “ diyemedim..Çünkü, ben seni unutmak için sevmedim ki…
Biliyorum gelmeyeceksin. Hayat boyu sensizlik duracak aramızda. Ellerimiz hep ayrı dağlara uzanacak, sırtlarımız hep ayrı duvarlara yaslanacak.. Ve biliyorum bu satırları okurken “ ben sana hiçbir zaman ait olmayacağım “ cümlelerini haykıracak yüreğinBiliyorum, sevdigim her kadın biraz sana benzeyecek. Gözlerinin içine baktığımda “ senin gözlerinin “ olmadığını görünce ölmeyeceğimi sanıyorsun…Offf lanet olsun ki senden bir daha yok ki.. Hiçbir zaman senin gözlerinde izleyemeyeceğim hayatı.. Hiçbir sabah senin sesinle uyanmayacağım. Hiçbir zaman omuzlarına başımı yaslayıp şiirler okuyamayacağım sana ….Kıyılarıma hep sensizlik vuracak…
Bak yoksun yine..
Yüreğim kanıyor yüreğim !
Seni çok sevdim sadece...
Ama bilmedin...
Ama yüreğimde sana akan çığlıklarımı hiç silmedin…
Ama sana ağlayan kelimelerimi hiç görmedin….
Kırık testilerden boşalan hayatın ayak uçlarında
Hep seni bekleyeceğim..
Gelmediğin her gün bir çentik atacağım
Yüreğimin dilsiz duvarlarına…
Belki de bir gün,
Yokluğun omuzlarıma ağır gelir de
Taşıyamazsam seni,
Ölümün soğuk namlusunu dayarım
Sensizliğin şakağına..
Kimbilir…
Yüreğim kanıyor yüreğim !
Seni çok sevdim sadece...
Ama bilmedin...
Ama yüreğimde sana akan çığlıklarımı hiç silmedin…
Ama sana ağlayan kelimelerimi hiç görmedin….
Kırık testilerden boşalan hayatın ayak uçlarında
Hep seni bekleyeceğim..
Gelmediğin her gün bir çentik atacağım
Yüreğimin dilsiz duvarlarına…
Belki de bir gün,
Yokluğun omuzlarıma ağır gelir de
Taşıyamazsam seni,
Ölümün soğuk namlusunu dayarım
Sensizliğin şakağına..
Kimbilir…
Keşke “ sensiz hayat” ;
Seni sevmek kadar güzel olsaydı;
İşte o zaman sensiz hayatı delice sevebilirdim..
Seni sevmek kadar güzel olsaydı;
İşte o zaman sensiz hayatı delice sevebilirdim..
Keşke; ölüm,
Seni unutmak kadar zor olmasaydı..
Gittiğin gün tek kurşunla ölümü dudaklarından öpebilirdim…
Ama ne sensiz yaşanılan hayatın adı var,
Ne sensiz ölümün tadı...
Ve dudaklarımda sona bırakılmış ,
Tek bir cümle var….
Seni unutmak kadar zor olmasaydı..
Gittiğin gün tek kurşunla ölümü dudaklarından öpebilirdim…
Ama ne sensiz yaşanılan hayatın adı var,
Ne sensiz ölümün tadı...
Ve dudaklarımda sona bırakılmış ,
Tek bir cümle var….
“ Sen benim, koynumda can verecek hasretim,
Sen benim, sonu ölüm ile bitecek müebbettimsin…”
Sen benim, sonu ölüm ile bitecek müebbettimsin…”
