sen hiç benim olmadın sevdiğim..
hiç adım atmadın ki hayatımda.
hiç gelmedin ki bana..
hep gelir gibi yaptın aslında
gelir gibi yapıp kaçtın
her kaçış beni dahada bağlarken sana
sen kaçmaya devam ediyordun,
bakmadan ardına..sorgusuzca..
hayata küstüren sendin beni..
oysaki eskiden hayat ne de güzledi...
bu durmadan kanayan buğulu gözlerin ardında koca bir hayat vardı,
gülmeyi, içten gülmeyi başaran bir yürek...
pembe olmasa bile hayatın en azından bir rengi vardı bende..
parça parça değildi ,bütün olarak gördüğüm gökyüzü..
şuanki gibi simsiyah değildi..
maviydi..uçuk maviydi..
mavi sendin..sende bendim..ben sende esirdim zaten..
seni seviyorum dediğinde zaman dururdu..
tüm hücrelerimde o iki kelime dolaşırdı..
zaten bana ömür boyu yeterdi hiç bıkmazdım onu duymaktan..
hele birde sen söyleyince canıma can katılırdı..
hayat senle daha bir güzeldi..
şimdiki gibi köşeye sıkışmış umutlarım,
yarınsız amaçsız yarınlarım,
paramparça olmuş boş hayaller yoktu ellerimde..
ve en önemlsii neydi biliyor musun?
o gözler !!! o ağlattığın gözler sadece sana bakardı..
sadece sana bakmak, dalmak isterdi..
benim bu sevgim böyle büyükken,
tüm umutlarım hayallerim sana çıkarken,
ve ben sadece seni yaşamaya çalışırken,
sen bir başkasının gözlerinde aşkı arıyordun..
başka bir tene dokunup mutlu oluyordun..
saatlerce binlerce kez sevdiğini söyleyip avutuyodun o bencil yüreğini..
bense o hep olduğu gibi kaçışlarını özlüyordum ..
biliyor musun ? razıydım o kaçışlarına bile..
yeterki birkere göreyim gel diye yıllarca yollarını gözledim..
bir kere gözlerine bakmak bile yetiyordu bana..
elim telefondan hiç ayırlmadı belki hani olurda belki yanlışlıkla bile olsa ararsın diye..
yine gelir gibi yap,kaç git !!razıyım..
sana ulaşmanın hayaliyle , umuduyla yaşlandım şimdi..
sen ise birane yıkılmış acınacak bir halde çıktın karşıma..
yalan aşklardan darbe yemiştin..
hayat da, benim yıllar önceki intikamımı almıştı senden..
ben şimdi ne intikamı alayım ki..
ne gülebildim nede ağlayabildim..
sadece susmayı tercih ettim karşında..
zaten ne denilebilirdi ki bu haline..
ne yapayım bilmem ki..
kalbimi dinleyip vicdanıma ses verip seni affetsem mi?
yoksa seni yıkan dağıtan o yalan sevgilerin tuzaklarına mı terketsem..
bana şimdi acı gelen ne biliyor musun?
sen artık ellerin oldun..o kalbin benim olmadı hiç..
üç paralık insanların yalan aşkına sattığın kalbinden arta kalanları ne yapayım şimdi..
bırak o sevgim kirlenmesin,senin o kirlenmiş yüreğinle..
bırak ölene dek seni o ilk tanıdıgım bildiğim halinle seveyim..
inandırdığın o yalan aşkınla bileyim..
dokunma...
ama uğruna kanayan o gözyaşlarıma dokunma..
sen dokunma yeterki..
ben hediye veriyorum sana..
ÇÜNKÜ BİRDAHA BÖYLE SEVİLMEYECEKSİN..
:::YALANSIZ VE ÇIKARSIZCA:::
(yürekten kaleme ...23.07.07)
hiç adım atmadın ki hayatımda.
hiç gelmedin ki bana..
hep gelir gibi yaptın aslında
gelir gibi yapıp kaçtın
her kaçış beni dahada bağlarken sana
sen kaçmaya devam ediyordun,
bakmadan ardına..sorgusuzca..
hayata küstüren sendin beni..
oysaki eskiden hayat ne de güzledi...
bu durmadan kanayan buğulu gözlerin ardında koca bir hayat vardı,
gülmeyi, içten gülmeyi başaran bir yürek...
pembe olmasa bile hayatın en azından bir rengi vardı bende..
parça parça değildi ,bütün olarak gördüğüm gökyüzü..
şuanki gibi simsiyah değildi..
maviydi..uçuk maviydi..
mavi sendin..sende bendim..ben sende esirdim zaten..
seni seviyorum dediğinde zaman dururdu..
tüm hücrelerimde o iki kelime dolaşırdı..
zaten bana ömür boyu yeterdi hiç bıkmazdım onu duymaktan..
hele birde sen söyleyince canıma can katılırdı..
hayat senle daha bir güzeldi..
şimdiki gibi köşeye sıkışmış umutlarım,
yarınsız amaçsız yarınlarım,
paramparça olmuş boş hayaller yoktu ellerimde..
ve en önemlsii neydi biliyor musun?
o gözler !!! o ağlattığın gözler sadece sana bakardı..
sadece sana bakmak, dalmak isterdi..
benim bu sevgim böyle büyükken,
tüm umutlarım hayallerim sana çıkarken,
ve ben sadece seni yaşamaya çalışırken,
sen bir başkasının gözlerinde aşkı arıyordun..
başka bir tene dokunup mutlu oluyordun..
saatlerce binlerce kez sevdiğini söyleyip avutuyodun o bencil yüreğini..
bense o hep olduğu gibi kaçışlarını özlüyordum ..
biliyor musun ? razıydım o kaçışlarına bile..
yeterki birkere göreyim gel diye yıllarca yollarını gözledim..
bir kere gözlerine bakmak bile yetiyordu bana..
elim telefondan hiç ayırlmadı belki hani olurda belki yanlışlıkla bile olsa ararsın diye..
yine gelir gibi yap,kaç git !!razıyım..
sana ulaşmanın hayaliyle , umuduyla yaşlandım şimdi..
sen ise birane yıkılmış acınacak bir halde çıktın karşıma..
yalan aşklardan darbe yemiştin..
hayat da, benim yıllar önceki intikamımı almıştı senden..
ben şimdi ne intikamı alayım ki..
ne gülebildim nede ağlayabildim..
sadece susmayı tercih ettim karşında..
zaten ne denilebilirdi ki bu haline..
ne yapayım bilmem ki..
kalbimi dinleyip vicdanıma ses verip seni affetsem mi?
yoksa seni yıkan dağıtan o yalan sevgilerin tuzaklarına mı terketsem..
bana şimdi acı gelen ne biliyor musun?
sen artık ellerin oldun..o kalbin benim olmadı hiç..
üç paralık insanların yalan aşkına sattığın kalbinden arta kalanları ne yapayım şimdi..
bırak o sevgim kirlenmesin,senin o kirlenmiş yüreğinle..
bırak ölene dek seni o ilk tanıdıgım bildiğim halinle seveyim..
inandırdığın o yalan aşkınla bileyim..
dokunma...
ama uğruna kanayan o gözyaşlarıma dokunma..
sen dokunma yeterki..
ben hediye veriyorum sana..
ÇÜNKÜ BİRDAHA BÖYLE SEVİLMEYECEKSİN..
:::YALANSIZ VE ÇIKARSIZCA:::
(yürekten kaleme ...23.07.07)
miley14: 
..